Het zicht is niet veel beter dan vorige week, maar ik voel me een stuk prettiger. NA een half uur komen we bij het gemaal aan, en dat is echt indrukwekkend. Het is heel mooi begroeid en je komt ogen tekort. We komen van alles tegen: veel krabben, grote kreeften, aardig wat garnaaltjes en veel anemonen.
Na ruim een uur komen we weer bij de dijk uit. We moeten even wachten want er staan een paar koeien op de trap die wij op moeten. Wanneer zij weg zijn, kunnen we de dijk op. De parkeerplaats is inmiddels aardig gevuld, en we besluiten dan ook om een andere duikstek op te zoeken.
Na het vullen van de flessen en het bijwerken van de logboeken, gaan we op advies van een duikinstructeur naar duikstek de Kijkuit. Het ligt echt in de middle-of-nowhere, maar het ziet er mooi uit. Het nadeel is wel dat hier geen trap is, dus je moet over het gras de dijk over. Zonder duikuitrusting gaat het wel, maar met is toch een stuk lastiger. Al snel nadat ze zijn vertrokken om te gaan duiken, roept Sascha dat z'n buddy is gevallen en z'n been heeft gebroken. Ik bel 112, en gelukkig komt binnen 10 minuten de ambulance. Hij moet echt naar het ziekenhuis, waar blijkt dat zowel het scheenbeen als het kuitbeen zijn gebroken. We blijven in het ziekenhuis tot zijn familie is gearriveerd, en dan gaan wij naar huis. We brengen wel zijn auto nog even naar zijn huis, we hebben toch allebei een rijbewijs.
We zijn doodmoe als we thuiskomen, en gaan dan ook maar niet onze spullen spoelen. We gaan toch morgen weer in zoet water duiken, en dan wordt alles vanzelf wel weer schoon.