Going Down Under

Vandaag weer een mijlpaal: we zijn alweer 6 maanden hier! Het is echt niet te geloven. Aan de ene kant voelt het helemaal niet zo, dat we hier veel korter zijn. Aan de andere kant hebben we al een heel normaal ritme opgebouwd, alsof het nooit anders is geweest. Maar we hebben nog geen moment spijt van onze beslissing om hier naar toe te komen, het is tot nu toe allemaal heel soepel verlopen. Benieuwd wat het komende jaar gaat brengen!

Sas is inmiddels al druk bezig om de duikuitrustingen na te lopen, om te kijken of alles werkt, in verband met onze vakantie die over een paar dagen gaat beginnen. We blijken nog wel een safety sausage nodig te hebben, en een aantal glowsticks voor de nachtduiken. Na de boodschappen, in de nieuwe Woolworths, gaan we dus maar even naar de duikshop.

's Avonds eten we wat vroeger, we worden nl voor 18.45 uur verwacht op Anzac Square in de stad. We gaan een tour maken langs de huizen die mee hebben gedaan aan de jaarlijkse Christmas Lights wedstrijd. Ze maken er hier nogal wat werk van. In de bus zitten ook 2 families die allerlei kerstliedjes zingen tijdens de rit. We rijden via Stafford Heights, naar een zeer luxe wijk (McDowall), en vandaar uit naar Albany Creek, Bracken Ridge (leuke suburb!) en via Sandgate weer terug. De rit duurt ongeveer 3.5 uur. We stoppen op 6 plekken, maar na de 3e of 4e stop hebben we het eigenlijk wel gezien. Het is leuk gedaan, maar echt heel erg overdone. Overal flikkeren lichtjes, bewegen rendieren en de mensen zijn er zeker een half jaar mee bezig geweest. Maar toch heel leuk om eens een keertje te zien, ik geloof alleen niet dat wij zoiets zouden doen.