De bedoeling was dat ze in het kasteel van Woerden zouden gaan trouwen, maar pa is te zwak om z'n bed uit te komen. Gelukkig is de gemeente zo flexibel dat ze nu in het huis van onze ouders kunnen trouwen.
Wanneer we daar aankomen ziet pa er echt heel slecht uit. Een van de hondjes was net op z'n buik gesprongen en dat doet echt verschrikkelijk veel pijn. Hij is nu ook heel misselijk en moet overgeven. Vreselijk om hem zo te zien. Hij houdt zich groot, vooral omdat hij het niet voor Esther en Edwin wil verpesten. Maar zij zijn natuurlijk ook niet blind, en zien wat er aan de hand is.
Nadat iedereen is gearriveerd en al de nodige foto's zijn genomen, is het tijd voor de plechtigheid. Het is heel emotioneel en heel mooi, vooral wanneer Edwin en Esther nog zelf wat tegen elkaar zeggen. Iedereen huilt, maar het is wel perfect. Wanneer de ringen zijn omgeschoven, gaan we naar buiten. Het is echt waanzinnig mooi weer, dus we kunnen lekker in de achtertuin wat eten en drinken. Even later laten Esther en Edwin nog 7 duiven los, echt een mooi gezicht. Daarna staan er lekker broodjes en wat te drinken te wachten. Pa komt ook nog eventjes buiten om een slokje champagne te drinken en om een beetje te genieten van het mooie weer.
Ondanks alles is het een mooie dag, ik hoop dat Esther en Edwin dat ook vonden. Zij gaan aan het eind van de dag nog even met de fotograaf naar een andere locatie voor wat mooie foto's. Ik ben heel erg benieuwd naar de foto's, hoop dat ze een beetje gelukt zijn.
Aan het eind van de dag lukt het ons om iets eerder weg te gaan dan het bruidspaar. We willen nl. nog even de slaapkamer versieren. En precies op tijd zijn we klaar: het laatste plakbandje wordt vastgemaakt als we ze binnen horen komen! Zij hebben ons 5 jaar geleden verrast met een gigantische hoeveelheid confetti in ons huis, dus wij nemen een klein beetje wraak ;) Ze vinden het wel leuk, het hoort er ook bij.
