De eerste duik van de dag gaat naar Kathleen Reef. Daar schijnt op 40 meter diepte een enorm grote gorgorian fan te zien te zijn, en Sascha wil daar wel heen. Ik ben wat huiveriger, ben nog nooit zo diep geweest. Maar goed, we gaan het toch proberen.
Onze gids leidt ons naar 40 meter diepte. Ik weet dat ik last krijg van stikstofnarcose op diepte, waardoor ik echt ontzettend traag ga reageren. Maar ik let daar goed op, en houdt m'n lucht en dieptemeter goed in de gaten. Vlakbij de fan krijg ik het gevoel dat ik echt heel aangeschoten ben, net alsof ik een paar glazen champagne naar binnen heb gewerkt: nog een teken van stikstofnarcose. Kan geen kwaad, je moet het alleen goed in de gaten houden. Het is trouwens op diepte nog net zo licht als op 18 meter, erg verradelijk. Nog een goede reden om je duikcomputer goed in de gaten te houden.
De fan zelf is echt heel groot en erg mooi, echt waard om daarvoor naar 40 meter te zwemmen. Nadat Sas wat foto's heeft genomen zwemmen we verder naar ongeveer 15-20 meter diepte. Daar zien we weer anemonefisch, een paar nudibranchs en een moray eel. Wat een mooie duik! Aan het eind van de duik blijven we zo'n 8 minuten op 5 meter hangen. Er hangen extra tanks en daar maken we mooi gebruik van! We hebben allebei nog wel lucht in onze flessen, maar die extra tanks zijn nog helemaal vol. Hierdoor kunnen we mooi een extra lange veiligheidsstop maken.
We slaan de tweede duik van de dag over, zodat de hoeveelheid stikstof in ons lichaam kan verdwijnen. De rest van de groep gaat een wrakduik maken en wij genieten van een vroege lunch, zodat we klaar zijn voor de laatste duik van de dag.
Die duik gaat naar de Pinnacles. Volgens ons toch wel een van de mooiste duiken van de trip!. We zien veel verschillende nudibranchs, een kleine lionfish, en natuurlijk weer veel anemonen met anemonefish!
's Avonds zouden we cava gaan proeven, maar er blijkt een miscommunicatie. Wij dachten allemaal dat we om 18.30 uur bij de receptie moesten zijn, maar dat blijkt nu 15.30 uur te zijn geweest. Tja, toen waren we nog aan het duiken. We eten dus maar weer met z'n allen op het resort en bekijken de foto's van de dag. Morgen is het alweer de laatste dag duiken, wat gaat de tijd toch snel!
