Wanneer de divemaster de bus met de trailer heeft gehaald, laden wij maar alles in. De divemaster is blijkbaar nog iemand op gaan halen. Later blijkt zelfs dat er zoveel mensen zijn, dat we niet eens allemaal in de bus passen. De DM gaat dus met zijn eigen auto, en Sas offert zich maar op om de bus te rijden. Heel slecht geregeld, want Sas heeft nu eindelijk eens een dag vrij. We zijn zeer 'unimpressed' door het gedrag van de DM, maar proberen toch te genieten van de dag.
We krijgen van Claire en Russell een vooraankondiging van hun huwelijk in de UK op 9 juli 2010. Het wordt gehouden in Wetheby, vlakbij Leeds. Volgens Claire is het wel beter om via Londen te vliegen en niet via Leeds, omdat dat veel duurder is, en dan met een auto naar Wetheby te rijden. Het hotel ligt nl. redelijk afgelegen, dus je hebt wel een auto nodig. Ze gaat ons ook nog even de contact details van het hotel geven, zodat we alles kunnen boeken. Erg leuk, ik voel me zeer vereerd dat we zijn uitgenodigd. Het is toch wel heel bijzonder!
De duiken zelf zijn best aardig, hoewel de omstandigheden niet fantastisch zijn. Het zicht op de eerste duik is best goed, alleen staat er heel veel surge, waardoor je constant heen en weer geslingerd wordt onder water. Niet echt heel fijn als je foto's wilt maken. Tijdens de duiken merken we wel de impact van de cursus, echt alles is nu zo fascinerend onder water. Ik loop constant tegen mezelf te zeggen: dat is groene alg, dat is een soft coral etc. Geweldig. We zien ook nog een nudibranch die we nog niet eerder hadden gezien. Verder zien we gelukkig ook schildpadden, waarvan we nu ook kunnen zien wat een vrouwtje en wat een mannetje is. Een mannetje heeft een lange staart (ja, het is een staart en niet wat anders!) en een vrouwtje heeft dat niet. Makkelijk toch! We komen Joey een paar keer tegen en ze filmt iedereen, ben heel benieuwd naar het resultaat.
Tussen de duiken door worden we verrast door walvissen, ze zijn best dichtbij, wat een fantastisch gezicht! Het is een vrouwtje met een jong, en door het slaan met de staart laat ze wel merken dat we wat afstand moeten houden. Fantastisch!
De tweede duik loopt voor mij wat minder. M'n camera doet het niet! Echt balen, en ik kan m'n teleurstelling ook nauwelijk verbergen. Ook nu komen we schildpadden tegen, eentje is zelfs heel erg dichtbij. Het blijft geweldig om ze in het echt te zien, iets wat nooit verveelt! Verder komen we een octopus tegen die zo goed is gecamoufleerd, dat het echt lastig is om hem van de rots te onderscheiden. Claire heeft zelfs in eerst instantie niet in de gaten dat er een octopus zit, ze is te gefocused op de cleaner shrimps die er vlakbij zitten. Ze schrikt zich dan ook rot als de 'rots' opeens beweegt!
Het is weer een heerlijke dag op OceanCat en George, de kapitein, zorgt weer zoals gewoonlijk heel goed voor ons. We genieten van een heerlijke lunch in de baai en gaan dan weer terug naar de haven.
Eenmaal terug in Brisbane spreek ik de DM aan op z'n gedrag van vandaag. Ik vond het allemaal erg onprofessioneel, en Sas heeft uiteindelijk naar ons idee (de meeste van de ervaren duikers dachten dat) het werk van de DM gedaan. Dat kan echt niet. Ik ben wel blij dat ik er wat van heb gezegd, al heb ik niet het idee dat hij er wat mee doet. Maar ik ben het in ieder geval kwijt.
