Rond 6.30 uur rijden we weg van het motel. We hebben niet echt geweldig geslapen, wat vooral door de Schoolies kwam. De schoolies zijn de scholieren die net eindexamen hebben gedaan en dus klaar zijn met de middelbare school. Hier in Australie gaan ze dan een week compleet uit hun dak, wat vooral betekent heel erg veel drinken en feesten.
Rond een uur of 2 's nachts zijn er 3 meisjes die zwaar beschonken in het zwembad zijn gesprongen en luidruchtig laten merken dat ze het wel naar hun zin hebben. Uiteindelijk weet de eigenaar ze het zwembad uit te krijgen en weg te sturen.
Eenmaal bij de duikshop zetten we onze duikspullen in elkaar en brengen het naar de boot. Na een briefing (met video nog wel) is dan echt tijd om de HMAS te gaan verkennen! Ik ben best nerveus, vooral omdat mijn vorige ervaring niet echt geweldig was. Gelukkig krijgen we te horen dat het zicht goed is, en belangrijker, dat er geen surge is. Dat betekent dat je niet ongewild het wrak wordt ingezogen. Heel fijn.
De duiken zijn echt geweldig. Tijdens de eerste duik blijven Claire en ik buiten het wrak, om even de buitenkant te verkennen. Helaas wil de flitser van mijn camera niet echt doen wat ik wil, dus mijn foto's zijn niet zo'n succes. Voor de tweede duik stelt Claire voor om via een van de schoorstenen het wrak in te gaan. Omdat het voor mij echt de allereerste keer is dat ik in een wrak ga, laat ik de camera aan boord van de boot. Het is al spannend genoeg, en ik wil niet daar ook nog eens mee moeten spelen.
De duik is super, echt een van de mooiste duiken die ik ooit heb gemaakt. Ik heb mijn enorme lamp bij me, en gebruik die om Claire te wijzen op alle nudibranchs die we zien. Het zijn er zo veel, in allerlei kleuren en maten! Het voelt ook echt magisch om in een wrak te zijn, heel bijzonder! Het begin van de duik vond ik wel een beetje eng, maar nadat ik de eerste nudibranch zag, voel ik me helemaal op me gemak. Fantastisch!
Helemaal enthousiast komen Claire en ik weer aan boord van de boot. We kunnen niet stoppen met lachen, zo'n superduik hebben we gemaakt! Hopelijk heeft Claire de nudibranchs goed op de foto weten te krijgen, zodat we kunnen laten zien wat we gezien hebben.
Veel te snel zijn de duiken voorbij en zijn we weer terug aan de kant. Nadat we alle spullen hebben gespoeld en ingepakt, gaan we nog wat lunchen en dan wordt het toch echt tijd om weer naar Brisbane te gaan.
's Avonds hebben Sas en ik nog het een en ander te doen. Ik doe nog een was, en daarna zetten Sas en ik het grof vuil buiten. Vanaf maandag wordt het grof vuil (witgoed, meubels etc) gratis door de gemeente opgehaald. We zetten dus de kapotte koelkast, wasmachine, onze oude fietsen en nog wat duiktassen aan de kant van de weg. We zijn nog niet in de woonkamer of we horen gerommel buiten. Een enorme ute stopt en binnen 10 minuten zijn de koelkast, wasmachine en fietsen verdwenen. Dat scheelt de gemeente behoorlijk wat werk ;) Er zijn dus een hoop mensen die weten wanneer de gemeente zoiets organiseert en dan gewoon de wijken afrijden. Mooi meegenomen, dacht ik zo, wij zijn er in ieder geval van af!
Rond een uur of 2 's nachts zijn er 3 meisjes die zwaar beschonken in het zwembad zijn gesprongen en luidruchtig laten merken dat ze het wel naar hun zin hebben. Uiteindelijk weet de eigenaar ze het zwembad uit te krijgen en weg te sturen.
Eenmaal bij de duikshop zetten we onze duikspullen in elkaar en brengen het naar de boot. Na een briefing (met video nog wel) is dan echt tijd om de HMAS te gaan verkennen! Ik ben best nerveus, vooral omdat mijn vorige ervaring niet echt geweldig was. Gelukkig krijgen we te horen dat het zicht goed is, en belangrijker, dat er geen surge is. Dat betekent dat je niet ongewild het wrak wordt ingezogen. Heel fijn.
De duiken zijn echt geweldig. Tijdens de eerste duik blijven Claire en ik buiten het wrak, om even de buitenkant te verkennen. Helaas wil de flitser van mijn camera niet echt doen wat ik wil, dus mijn foto's zijn niet zo'n succes. Voor de tweede duik stelt Claire voor om via een van de schoorstenen het wrak in te gaan. Omdat het voor mij echt de allereerste keer is dat ik in een wrak ga, laat ik de camera aan boord van de boot. Het is al spannend genoeg, en ik wil niet daar ook nog eens mee moeten spelen.
De duik is super, echt een van de mooiste duiken die ik ooit heb gemaakt. Ik heb mijn enorme lamp bij me, en gebruik die om Claire te wijzen op alle nudibranchs die we zien. Het zijn er zo veel, in allerlei kleuren en maten! Het voelt ook echt magisch om in een wrak te zijn, heel bijzonder! Het begin van de duik vond ik wel een beetje eng, maar nadat ik de eerste nudibranch zag, voel ik me helemaal op me gemak. Fantastisch!
Helemaal enthousiast komen Claire en ik weer aan boord van de boot. We kunnen niet stoppen met lachen, zo'n superduik hebben we gemaakt! Hopelijk heeft Claire de nudibranchs goed op de foto weten te krijgen, zodat we kunnen laten zien wat we gezien hebben.
Veel te snel zijn de duiken voorbij en zijn we weer terug aan de kant. Nadat we alle spullen hebben gespoeld en ingepakt, gaan we nog wat lunchen en dan wordt het toch echt tijd om weer naar Brisbane te gaan.
's Avonds hebben Sas en ik nog het een en ander te doen. Ik doe nog een was, en daarna zetten Sas en ik het grof vuil buiten. Vanaf maandag wordt het grof vuil (witgoed, meubels etc) gratis door de gemeente opgehaald. We zetten dus de kapotte koelkast, wasmachine, onze oude fietsen en nog wat duiktassen aan de kant van de weg. We zijn nog niet in de woonkamer of we horen gerommel buiten. Een enorme ute stopt en binnen 10 minuten zijn de koelkast, wasmachine en fietsen verdwenen. Dat scheelt de gemeente behoorlijk wat werk ;) Er zijn dus een hoop mensen die weten wanneer de gemeente zoiets organiseert en dan gewoon de wijken afrijden. Mooi meegenomen, dacht ik zo, wij zijn er in ieder geval van af!
