Wij, de DM-Ts, rijden 's ochtends weer mee met de Open Water studenten. Ik praat bijna de hele rit met een Divemaster die net bij Adreno is begonnen. Ze is een student, die vlakbij mij woont. Het klikt wel, we lijken qua karakter ook wel aardig op elkaar.
Nadat de Rescue Diver studenten hun theorie-examen hebben gedaan, komen ze ook bij het meer. Je kan merken dat ze best nerveus zijn, ondanks dat het 3 grote volwassen mannen zijn! Wij zonderen ons even af met de instructeur om de scenarios door te nemen. We doen 2 grote scenarios.
Het eerste scenario begint als een plezierduik naar het wrakje in het meer. We gaan er even in, en vlak daarna speel ik dat ik plotseling in paniek raak. Ik probeer uit alle macht naar boven te zwemmen (wat niet echt meevalt als er een enorm grote vent zich als een anker aan je been vasthoudt ;) - is ook precies wat ze moeten doen). Eenmaal boven water blijf ik in paniek, en is het tijd voor de volgende DMT-T om in paniek te raken. Echt chaos! We spelen dat we vermoeid raken en worden naar de kant gesleept. Vlakbij de kant moeten we echter weer in paniek raken. Ik probeer uit alle macht m'n redder onder water te duwen en z'n automaat te pakken, wat redelijk goed lukt ;)
Al met al een heerlijk scenario om te spelen. De studenten doen het echt supergoed, ze werken echt heel goed als een team en blijven redelijk rustig en goed communiceren.
Daarna is het tijd voor een pauze. De andere DM-Ts gaan op zoek naar het verloren masker, wat niet meevalt in het zeer slechte zicht. Je kan zelfs niet eens je vinnen zien.
Daarna is het tijd voor het volgende scenario. Een DM-T blijft aan de kant, terwijl ik en een andere DM-T een duik gaan maken. Het scenario is dat de DM-T aan de kant roept dat zij haar buddy bij het wrakje is kwijtgeraakt (dat ben ik). Wel grappig, want de studenten zitten lekker te eten en moeten dus als een gek reageren. Ondertussen lig ik op het wrakje, terwijl de andere DM-T bij me blijft voor de veiligheid.
Ik moet zeggen dat het na een aantal minuten best lastig is om heel relaxt te blijven. Ik ben ook blij dat er iemand bij me is. Misschien komt het ook wel door het zeer slechte zicht, maar het is heel vreemd. Na een minuut of 11 voel ik dat ze er zijn. Ik wordt naar boven gebracht, en moet spelen dat ik bewusteloos ben en niet adem. Eenmaal bij het platform moeten ze me aan de kant slepen en me zuurstof toe dienen en CPR verrichten. Ook dit doen ze weer heel erg goed.
Ze slagen alle 3 voor de cursus. Ik laat de 2 dagen aftekenen in m'n logboek en zeg tegen de instructeur dat ik dit zeker vaker wil doen. Dit was echt zo ontzettend leuk om te doen!
Op de terugweg naar huis, praten Steve en ik verder. Ik vertel wat we moeten doen voor de DM cursus, oa het zwemmen. Steve zegt dat hij en een andere Rescue Diver student er zeker aan zitten te denken om de cursus te gaan doen. Ook geef ik hem was ideen voor duiken hier in de buurt van Brisbane, aangezien hij dat nog niet vaak heeft gedaan.
We wisselen email adressen uit, zodat we in contact kunnen blijven. Hij is nl. heel benieuwd naar mijn ervaringen met de DM cursussen. Heel leuk om zo contacten op te doen!