Wanneer we onze plekken vinden in het vliegtuig, valt ons op hoe ongelooflijk smal de stoelen zijn en hoe weinig beenruimte vooral Sas heeft! Dit is de eerste keer dat we met KLM zo'n lange vlucht maken, en het verbaasd ons behoorlijk.
Gelukkig blijkt al snel dat de vlucht niet helemaal vol zit, en zodra we van onze plaatsten weg mogen, verhuist Sas naar een plek bij de nooduitgang. Ik blijf maar gewoon zitten waar ik zit, ik heb genoeg ruimte, zeker nu de plek naast me leeg is.
Het valt niet mee om te slapen, heel vervelend, want het is toch een vlucht van meer dan 12 uur. Wel hebben we gevraagd of we op de hoogte gehouden kunnen worden van de andere halve finale: Duitsland-Spanje.
En rond 4.30 uur verschijnt er op onze schermpjes dat Spanje met 1-0 van Duitsland heeft gewonnen. Had ik niet zo verwacht. Het wordt dus Nederland-Spanje in de finale!
Na de lange vlucht landen we zo'n half uur voor schema in Amsterdam. Normaal is dat het eindpunt van onze reis, maar deze keer moeten we hier overstappen. Heel vreemd, en ik wil eigenlijk ook helemaal niet verder. Maar goed, nog 2 dagen en dan zie ik ma en Esther weer!
De laatste ronde van de trip is een zeer korte vlucht van Amsterdam naar Leeds (45 minuten). We worden daar opgewacht door Claire en haar vader, die ons gelijk naar het hotel brengen. Ze hebben er voor gezorgd dat we gelijk kunnen inchecken en naar onze kamer kunnen. Heel erg fijn, want we kunnen niet wachten om te douchen en lekker even te slapen. De rit naar het hotel is echt ontzettend mooi, wat een geweldige omgeving! Er hangt echt ontzettend veel sfeer, echt precies zoals ik me had voorgesteld.
De middag brengen we slapend door, en rond 18.30 uur worden we wakker gemaakt door m'n wekker. We gaan nl. vanavond met iedereen uit eten. Nadat we ons hebben omgekleed, is het tijd om kennis te maken met de rest van de gasten. Het is echt heel erg gezellig, en Claire's vader doet me erg denken aan pa. Dan wordt het toch echt tijd om naar het restaurant te gaan.
Iedereen wordt in 3 auto's gepropt en we rijden naar Harrogate, een dorpje vlakbij het hotel. Het restaurant is heel knus, en er hangt een heerlijke sfeer. Nadat we ons voorgerecht op hebben, voel ik me een heel stuk beter. Ik had nl. een ontzettende hoofdpijn, maar de soep doet wonderen.
Nadat we het dessert op hebben, gaan we even op zoek naar de geldautomaat om wat Engelse ponden te halen. Geeft ons gelijk even een kans om het dorp te zien. Heerlijk oude gebouwen met typische Engelse tuinen en kleine winkeltjes. Ik voel er heel erg thuis op de een of andere manier.
Wanneer we weer terug zijn in het hotel, blijkt Russell (de bruidegom) hulp nodig te hebben. Hij kan nergens z'n speech voor morgen vinden, hij heeft het alleen op een USB staan en het hotel wil dat niet aan hun computer hangen. Gelukkig hebben wij de laptop bij ons. We emailen dus de speech naar het email adres van het hotel, zodat ze het kunnen printen. Alleen is de email nogal traag, dus wanneer we naar bed gaan heeft Russell nog steeds niet z'n speech. Hopelijk komt het allemaal goed.