Vandaag is het alweer de laatste dag in Engeland. Na lekker uitgeslapen te hebben en nadat Sas voor de derde keer in 2 dagen in bad is geweest, beginnen we langzaam onze spullen te pakken.
Het is vandaag ook onze trouwdag, best leuk om in zo'n mooie omgeving door te brengen. We genieten van een heerlijk lang ontbijt, praten lang met de second cousin van Russell. Ik laat me door Sas overhalen om eens een stukje blackpudding te eten. Na heel lang er tegen aan gehikt te hebben, probeer ik een heel klein stukje. Gelijk zie ik voor me hoe het belangrijkste ingredient (bloed!) wordt geoogst, heb het namelijk eens op tv gezien, en het duurt echt heel lang voordat ik het door kan slikken. Maar het lukt, en ik vind het echt verschrikkelijk. M'n maag is zelfs lichtelijk van slag. Ik drink gelijk maar een glas jus d'orange leeg om de smaak weg te krijgen. Maar goed, ik kan in ieder geval zeggen dat ik het geprobeerd heb.
Na het ontbijt pakken we de laatste spullen, lopen we voor de laatste keer door de kamer om te kijken of we alles hebben en gaan dan uitchecken. Het is weer een fantastisch mooie dag, en we genieten allemaal van het heerlijke weer voor het hotel.
De bedoeling is dat we met z'n allen gaan lunchen vlakbij Leeds, dus iedereen moet (met bagage) even over de auto's verdeeld worden. Daarna rijden we met z'n allen naar Roundhay.
We genieten van een heerlijk snelle lunch, want voordat we het weten moeten we toch echt naar het viegveld om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Na het afrekenen biedt een medewerker van de pub aan om een taxi te bellen die er al heel snel aankomt. We nemen snel maar uitgebreid afscheid van iedereen, en ik vraag nog even aan iedereen of ze voor Nederland willen duimen morgenavond. Hoe meer steun, hoe beter.
De vlucht naar Amsterdam verloopt heel soepel, en nadat we onze koffer hebben pakken we de trein naar Woerden. Wanneer we in Woerden zijn, was het ons plan om een taxi te pakken. Helaas gaat dat plan niet door. Beide taxibedrijven hebben geen taxi's in Woerden. Het alternatief is de bus, maar er rijden helemaal geen bussen op zaterdag! Echt ongelooflijk! Uiteindelijk bellen we de broer van Sas, die ons gelukkig op kan komen halen.
Eenmaal bij ma, begint het echt keihard te onweren en regenen. Best wel lekker! We praten even lekker bij met ma, en kijken de wedstrijd Duitsland-Uruguay (Duitsland wint, en wordt dus nummer 3). Morgen komen Esther en haar man, kan niet wachten om haar te zien!