zaterdag 23 oktober 2010

Lady Musgrave

by Carola

Rond 7.45 uur melden we ons bij de Marina in 1770. We gaan eindelijk duiken op Lady Musgrave!

Helaas horen we bij het inchecken dat het verplicht is om met de groep en de gids te duiken. Aangezien we allebei onze camera bij ons hebben, zal dat erg lastig worden.

Eenmaal aan boord blijken er in totaal bijna 150 mensen aan boord te zijn, en dat is echt heel veel. De boot is groot genoeg, maar het is echt zo massaal. Nu is het geen echte duiktrip, het is een trip naar Lady Musgrave, en het is een optie om te duiken en te snorkelen. De meeste mensen gaan of een wandeling maken op Lady Musgrave, of snorkelen.

De rit verloopt redelijk, al ga ik wel snel naar buiten. Ten eerste omdat ik zelf altijd zeeziek wordt als ik binnenblijf en ten tweede omdat de meeste mensen daadwerkelijk zeeziek worden. Wij zijn redelijk gewend aan de beweging van een boot, maar het is toch wat te veel voor de meeste mensen. De gevulde zakjes (je kan wel raden wat er in zit) blijven maar voorbij komen. Dat is op een gegeven moment zelfs Sas te veel en hij komt ook maar naar buiten.

Eenmaal op het pontoon gaan we onze duiksetjes in elkaar zetten. Helaas blijken de flessen heel erg slecht gevuld, pas de vierde fles die ik probeer heeft 200 bar (de andere flessen: 150-180 bar!, heel erg slecht).

Dan stappen we in de boot die ons naar de duiksite moet brengen. We zijn met 8 duikers en 2 begeleiders. Het is een mooi ritje. Vlak voordat we het water ingaan, steekt de instructeur opeens een sigaret op. Sas maakt even goed duidelijk dat ze dat absoluut nit kan maken. Dat doe je niet als je aan het werk bent, het is bijzonder onprofessioneel. Ze biedt tig keer haar excuses aan, maar dat maakt voor ons niets meer uit.

De duik valt een beetje tegen. Er is heel veel dood koraal en het visleven is niet zo uitbundig als we hadden verwacht. We zien nog wel 2 schildpadden, een school batfish en een grote potato cod. Het moest een driftduik zijn, maar er staat nauwelijks stroming. Echter, eenmaal terug aan de oppervlakte zegt de begeleider dat er veel stroming stond. Ik weet niet waar hij is geweest, maar wij hebben nauwelijks iets gevoeld ;)

Een van de duikers was een Nederlandse. Ze had echter al 5 jaar niet meer gedoken, en het viel ons op dat ze totaal geen begeleiding kreeg van de begeleiders. Dus Sas en ik hebben haar maar zoveel mogelijk geholpen.

Na een beetje lunch (het meeste was al op toen onze boot terugkwam op de pontoon), gaan we op zoek naar een volle fles voor de tweede duik. Deze duik mogen we gelukkig wel onbegeleid doen, op voorwaarde dat we een boei met ons meeslepen, zodat de surface watch ons in de gaten kan houden. Ook nu testen we weer 3-4 flessen per persoon voordat we een redelijk gevulde fles vinden. Ze hebben alleen nog maar 8 liter flessen over (de eerste duik was met 10-11 liter flessen). Sas beklaagt zich hier terecht over, en over de ontzettend slechte vullingen. Het is een zeer slechte service. Zeker omdat wij gewoon het volle pond moesten betalen, terwijl wij onze eigen spullen hadden meegenomen. Dat betekent dus dat wij $60 pp voor 2 flessen hebben betaald. Daar verwacht je dus wel wat voor.

De tweede duik is ook niet geweldig. Het leukste stuk is eigenlijk onder het pontoon waar zich heel veel grote vissen hebben verzameld, inclusief een enorme cod en veel trumpetfish.

De dag is helaas erg tegengevallen, heeft veel geld gekost maar het was het eigenlijk niet waard. Maar we hebben nu wel op Lady Musgrave gedoken.