Vandaag is het dan toch echt weer tijd om aan het werk te gaan. Gelukkig kan ik ondanks de 4 littekens (waarvan 1 bij m'n navel) gewoon m'n werkkleding aan, en het lijkt zelfs alsof m'n broek wat wijder zit. Misschien is het wel gewoon wishful thinking ;)
De dag verloopt moeizaam. Ik ben echt doodop en het is pas een uur of 11. Het voelt echt alsof ik een gigantische jetlag heb, dus ik moet maar gewoon doorgaan. Ik merk wel dat ik nog pijn heb, maar het is lang niet zo erg als wat het vorige week was.
Ik houd vol, maar ik ga wel een half uurtje eerder naar huis om de spits te ontwijken. Dat is wel prettig. Hopelijk gaat het deze week langzaam beter, en krijg ik m'n energie weer een beetje terug. Volhouden maar!