dinsdag 7 juni 2011

We hebben de sleutels!

by Carola

Wanneer ik opsta, voel ik me heel vreemd. Het is vandaag al weer 3 jaar geleden dat pa is overleden, en ik voel me heel verdrietig, maar ook heel blij omdat we vandaag de sleutels van ons huis krijgen. Heel erg dubbel.

Veel te vroeg zijn we in Moggill. Het was zo rustig op de weg, dat we er maar een half uur over gedaan. Eenmaal in Moggill, zijn de schoonmakers nog druk bezig om het huis schoon te krijgen, terwijl 5 man druk bezig zijn met het storten van beton voor de driveway.

Iets over 8 uur komen de vertegenwoordigers van Metricon aan. Het is niet onze sitemanager, maar wel z'n assistente en een collega van hem. Als eerst vertelt de assistente hoe de keukenapparatuur werkt, en daarna is het tijd voor een berg papierwerk.

Daarna maken we een uitgebreide toer door het huis, om te kijken of alles ok is. We ontdekken helaas dat alle dondere keukenkastdeurtjes beschadigd zijn, ze hebben allemaal krassen. Verder is de houten vloer vlakbij de badkamer beschadigd en is een van de ventilatoren beschadigd. Alles wordt genoteerd, zodat dat na de overdracht alsnog gemaakt kan worden. Eenmaal buiten wordt ons uitgelegd hoe de watertank werkt, hoe de aircon en het heet watersysteem werkt en hoe we het moeten onderhouden.

Hij laat ook zien dat we een stukje van het hek weg moeten halen, omdat nu de termieten heel makkelijk het huis in kunnen. Daar moeten we dus iets aan doen, omdat dat ervoor kan zorgen dat de garantie van de anti-termieten behandeling die ons huis heeft gekregen, vervalt. Dat willen we niet, we hebben geen behoefte aan termieten die het houten frame van ons huis opeten.

Uiteindelijk krijgen we rond 10.30 uur de sleutels. Dan laat de vertegenwoordiger een mooi truukje zien met de sleutels. De sloten zijn nl. niet vervangen, wat ons zorgen baart. Zowel Metricon als de schoonmakers hebben sleutels, en we hebben niet zo'n behoefte dat ze zomaar binnen kunnen komen. Maar de vertegenwoordiger vertelt dat zodra wij onze sleutel in het sleutelgat stoppen, hun sleutels niet meer werken. En het is echt waar en heel bizar. Eerst stopt hij zijn sleutel in het slot en zijn sleutel werkt. Dan stopt Sas een van onze sleutels erin, en die werkt ook. Daarna stopt de vertegenwoordiger zijn sleutel in het slot en het werkt niet meer. Heel bijzonder, maar heel erg handig!

Nadat we nog even met de contractor van de driveway hebben gepraat, gaan we weer weg. We rijden naar Coorparoo, waar een winkel zit die alleen maar brievenbussen verkoopt. Nooit gedacht dat daar een speciale winkel voor was. We kopen een hele moderne brievenbus, die heel mooi past bij het huis.

Aan het eind van de dag krijgen we een telefoontje van Metricon. Zij zijn gebeld door een supervisor van de gemeente die heel hard zei dat onze driveway er uit moet omdat die blijkbaar boven een stormwater manhole zit. Ik bel de supervisor op, en vertel dat wij helemaal geen manhole gezien hebben en dat er volgens ons ook helemaal niet zit. Hij vertelt dat het nu bij de gemeente ligt en dat een vertegenwoordiger wel contact met ons op gaat nemen.

Dat is echt vreselijk nieuws, en we zijn echt van slag. Dit kan toch niet. Toen we de offerte lieten maken van de driveway on site, hebben zowel wij als de contractor helemaal geen manhole gezien. Ik bel de man op die onze driveway heeft gedaan, en hij zegt dat hij (ondanks dat hij een flink stuk had uitgegraven) helemaal niets is tegengekomen toen hij de driveway heeft aangelegd. Dat stelt ons gerust, dat zou moeten betekenen dat de manhole net naast de driveway zit.

De rest van de avond bekijken we alle foto's die we hebben genomen sinds we de kavel hebben gekocht. We zien de manhole, maar kunnen niet goed zien waar die nu precies moet liggen ten opzichte van het huis. We kunnen het nl. alleen maar zien toen ze nog niet waren begonnen met de bouw, wat niet echt helpt. Het lijkt er wel op dat de gemeente best gelijk kan hebben. We hopen maar dat de gemeente niet gaat eisen dat we de hele driveway er uit moeten gaan halen, want dat gaat heel veel geld kosten. We zien het wel...to be continued