De dag begint normaal: om 5.40 uur gaat de wekker en zoals altijd kost het veel moeite om op te staan. Onderweg naar de bus merk ik al dat het al behoorlijk warm is. Vandaag verwachten ze dat het 35 graden gaat worden, met 38 in de westerlijke suburbs (waar wij wonen).
Rond 8.30 uur verandert alles. Ik krijg een voicemail van Kevin, de broer van Sas. Het is verschrikkelijk nieuws: San en Ellen, hun 2 tantes, zijn tijdens hun fietstocht door Argentinie aangereden door een vrachtwagen. Ze hebben het niet overleefd. Ik kan het niet geloven, het is te bizar. Vooral omdat ze het op het nieuws en van internet hebben moeten halen. Ik begin helemaal te trillen en weet niet zo goed wat te doen.
Ik bel Sas met het verschrikkelijke nieuws. Hij kan het ook niet geloven. Helemaal in shock vertel ik het m'n baas, en krijg te horen dat ik maar naar huis moet. Ik ben echt tot helemaal niets in staat, kan niet nadenken. Ik bel Sas en vraag of hij naar huis wil. Hij klinkt niet goed, en we besluiten dus maar naar huis te gaan.
Eenmaal thuis gaat Sas op internet op zoek naar alle artikelen die hij maar kan vinden. Ik vind een fragmentje van het NOS journaal. In alle artikelen worden ze met naam genoemd, en de foto's die we bij een Argentijns artikel vinden zijn echt afschuwelijk.
Op dit moment kunnen we niets doen behalve afwachten en met iedereen in contact blijven. Facebook staat vol met posts van familie, iedereen is in shock. Het meest bizarre is wel dat ze de dag daarvoor nog een post op hun blog hadden gezet. Als je dat nu leest, krijg je gewoon kippenvel.
Hopelijk krijgen we snel duidelijkheid over wat er nu verder gaat gebeuren. Maar eerst maar even bijkomen van dit verschrikkelijke nieuws.