Deze keer rijden we er niet zelf heen, maar gaan we met de duikshop. Dus we ontmoeten de rest van de duikers daar voordat we met z'n allen in een busje met aanhanger naar Tweed Heads rijden.
Eenmaal aangekomen zijn Sas en ik zo klaar met het in elkaar zetten van onze setjes. Maar er is ook een Open Water cursus, en de cursisten zijn niet zo heel snel. Logisch, het is nog allemaal nieuw voor ze. Ik kan me dat ook nog wel herinneren.
De Tweed Bar (meestal heel erg ruig) is vandaag verrassend kalm, wat een verademing en verschil met vorige week. De bootrit is dus redelijk relaxt, alhoewel ik toch altijd maar m'n zeeziektepilletjes inneem. Je weet maar nooit.
De eerste duik is een beproeving. Er is een behoorlijke surge onder water, wat betekent dat je heen en weer geslingerd wordt door de kracht van het water. Best frustrerend, zeker omdat we foto's willen nemen. Ik heb medelijden met de studenten die hun skills moeten doen in deze condities.
Voor de tweede duik gaan we naar een andere locatie bij Cook Island. Daar zijn de condities vele malen beter. Wanneer we daar aankomen, zien we al een grote groep snorkelaars die constant gillen. Er is nl. een enorme mantaray aanwezig, die zelfs af en toe met z'n vleugels boven het water uitkomt. We kunnen niet wachten om het water in te gaan.
Gelukkig is de manta er nog wanneer wij het water in duiken. Wat een mooi gezicht blijft het toch. Dit is ook de grootste manta die ik tot nu toe gezien heeft. En hij (of zij) is totaal niet verlegen. Het blijft maar terugkomen, en komt zo ongelooflijk dichtbij, dat ik bijna vergeet foto's te maken. Waanzinnig!! En dit is pas het begin van de duik!
De rest van de duik is ook heerlijk, er is geen stroming of surge en we zwemmen heerlijk rond op zoek naar nudibranchs. We hebben er vandaag best veel gevonden, en veel verschillende soorten.
Kortom het was weer een heerlijke zondag, ik kan geen betere manier bedenken om je zondagochtend door te brengen!
Wanneer we 's avonds de foto's bekijken ben ik blij verrast. Ik dacht nl. echt dat m'n foto's echt niets waren, maar het valt nog best mee al zeg ik het zelf! De manta foto's zijn niet geweldig, maar ik blijf het ook moeilijk vinden om grote dingen van veraf fatsoenlijk er op te krijgen. Begin langzamerhand beter te worden in de macroshots, nu alleen nog de flitster onder controle krijgen. Maar...oefening baart kunst zegt men :)
