Going Down Under

Afgelopen vrijdagmiddag begon het met een irritante kriebel in m'n keel, wat zaterdag een pijnlijke keel werd. Daarna begonnen m'n holtes gevoelig te worden, kon ik m'n oren niet meer klaren en kon ik niet meer door m'n neus ademen. Na een redelijk slapeloze nacht, helaas ook voor Sas die ik constant wakker maakte door m'n hoesten en snuiten van m'n neus, voel ik me maandag echt ontzettend beroerd. Voor de tweede keer deze maand meld ik me dus maar ziek, echt heel irritant. Dinsdag ben ik veel te gestresst om thuis te blijven, en ondanks dat m;n lichaam schreeuwt om in bed te blijven sleep ik me naar kantoor. Ik heb er echt spijt van, heb het gevoel dat ik een marathon heb gelopen. Nadat m'n collega's me hebben verzekerd dat alles onder controle is, bel ik de huisarts om te kijken wanneer ik langs kan komen. Dat kan wat later op de ochtend. Ik ga dus maar weer weg van kantoor, voordat ik anderen ziek maak. De huisarts zegt dat ik weer een zware verkoudheid heb te pakken. Op m;n vraag waarom ik het nu al voor de tweede keer deze maand heb, zegt ze dat ik waarschijnlijk gewoon pech heb, en m'n weerstand niet op z'n best is. Wanneer ik zeg dat ik denk dat de stress op m'n werk er wat mee te maken heeft, zegt ze dat dat het inderdaad erger kan maken. Ze schrijft me rust voor, met pijnstillers om de symptomen te verhelpen. Verder moet ik ook multivitaminen met ijzer gaan slikken, omdat tijdens de laatste bloedtest bleek dat m'n ijzergehalte aan de lage kant was. Daarna sleep ik me naar huis. Gelukkig is de bus lekker leeg, en kan ik lekker even slapen. Ik heb inmiddels een enorme hoofdpijn (vast veel te weinig water gedronken vandaag, bad girl!) en verlang naar m'n bed. De rest van de middag slaap ik, totdat Sas me wakker maakt om te gaan eten. 's Avonds skype ik even met ma, en ik word er best emotioneel van. Zo fijn om haar even te zien, echt wat ik nu nodig heb (en ma d'r kippensoep, maar dat gaat helaas niet). Daarna is het tijd om weer naar bed te gaan. Vandaag ben ik vroeg wakker, de hoofdpijn is helaas nog steeds niet weg. Ik ga lekker onder de douche staan, want op de een of andere manier voelt de waterstraal heel fijn op m'n hoofd. Dan voel ik de hoofdpijn niet. Net een soort massage. Ik besluit ook vandaag nog thuis te blijven, zodat ik hopelijk morgen weer redelijk fris aan de slag kan.