Sas z'n oor doet veel meer pijn vandaag en hij slaat de eerste duik over. Ik besluit toch te gaan, maar ik laat de gids wel weten dat ik langzaam wil afdalen. De missie van de duik is een pigmy seahorse die alleen in deze regio voorkomt.
De afdaling gaat moeizaam, maar uiteindelijk gaat het goed. Als snel vindt Inyo, de gids, het zeepaardje. Sterker nog, hij vindt er een aantal! Hij is echt super. Het valt niet mee om foto's van ze te nemen, ze zijn zo klein en er staat iets teveel surge voor ze waardoor ze maar niet blijven zitten. Maar ik doe m'n best, en ik heb geloof ik een redelijke foto, ook al is die niet helemaal gefocust.
Helemaal blij kom ik weer boven, ik heb nu alles gezien waar ik van tevoren ophad gehoopt - pigmy zeepaardjes, mantas en mandarijnvissen! We slaan de tweede duik van de dag ook over, ik kan nl. Een oor niet meer klaren en Sas vertrouwt zijn oor ook nog niet, al voelt die al wel beter aan. Na de lunch kunnen we even rond de boot gaan varen, zodat we foto's kunnen maken.
Daarna ga ik even stomen, hopelijk kan ik dan later op de dag m'n oor weer klaren. Hoewel ik af en toe kan klaren, besluit ik de volgende duik toch maar niet te doen. Erg balen, vooral omdat dit de laatste dag duiken is in dit prachtige Raja Ampat. Maar ik wil niet het risico lopen dat ik m'n trommelvlies weer beschadig. Sas voelt zich goed genoeg om de duik wel te doen, daar ben ik wel blij om. Vooral ook omdat deze site juist heel veel klein spul te bieden heeft, echt wat voor Sas.
Ik werk maar even het blog bij terwijl hij lekker aan het duiken is. Ik probeer wel 's avonds de nachtduik. Helaas komt ik niet verder dan 3 meter wanneer ik tot mijn verbazing het oor dat de hele dag goed werkte niet meer kan klaren. Ik laat het Sas weten en ik zwaai gedag terwijl hij met de groep verder duikt. Ik blaas m'n safety sausage op en stop m'n lampje er in zodat ik goed zichtbaar ben, dit tot groot vermaak van de kinderen op de jetty waaronder we duiken.