Afgelopen vrijdag werd ik wakker met een enorme pijn in m'n sinussen and hoofd. Zoals gewoonlijk was ik toch gewoon naar mn werk gegaan, maar rond een uur of 10 begon ik ook koorts te krijgen dus stuurde m'n baas me naar huis.
De busrit was vreselijk, ik voelde me zo ziek - enorme hoofdpijn, sinuspijn, ontzettend misselijk. Gelukkig had Sas z'n vrije dag, dus hij haalde me op van de bushalte omdat ik met geen mogelijkheid naar huis had kunnen lopen.
's Middag in bed werd het nog veel erger. Ik kan me niet herinneren wanneeer ik me voor het laatst zo beroerd heb gevoeld. Ik zal je de details sparen, maar het was geen pretje en volgens mij maakte Sas zich best zorgen.
De rest van het weekend heb ik veel geslapen en zondag avond voelde ik me best aardig, zo goed dat ik dacht dat ik wel maandag weer aan het werk kon. Maar maandagochtend werd ik wakker doordat ik enorm moest hoesten en ik voelde enorme pijn op m'n borst. Dus toch maar weer gebeld dat ik niet kon komen. 's Middags kon ik gelukkig bij de dokter in Bellbowrie terecht, want ik had echt niet de energie om 1,5 uur in de bus te zitten naar m'n eigen dokter. De diagnose: influenza, met een keel- en luchtweg infectie. Lekker, daar ben ik klaar mee. Ik moet in ieder geval nog dinsdag thuisblijven. Eenmaal thuis ben ik echt doodop en ga ik weer naar bed. Misschien is het maar goed dat ik nog in ieder geval een dag thuis moet blijven..
Dinsdag voel ik me prima, dus ik besluit de volgende dag naar mn werk te gaan. Ondanks dat ik echt doodop ben, krijg ik het voor elkaar om woensdag de hele dag te werken. Donderdag voel ik me prima, maar vrijdag is het weer niets en stuurt m'n baas me weer naar huis. Achteraf gezien had ik gewoon de hele week thuis moeten blijven, maar ja achteraf praten is altijd makkelijk.
Zaterdag doen Sas en ik de boodschappen en daarna ben ik weer zo moe. Maar ik had ook beloofd om eindelijk weer even met Claire koffie te drinken - ze is alleen dit weekend in Brisbane. Het is echt zo leuk om haar weer te zien, en ze heeft een grote verrassing: ze is 6 maanden zwanger! Ze wilde het niet over Facebook etc vertellen, bang dat er anders iets misgaat met de kleine (een meisje). Het is zo fijn om haar weer even te zien. Maar na 1,5 uur zijn we allebei doodop (we lijken wel een stel bejaarden :)), dus ga ik weer naar huis.
De rest van het weekend slaap ik nog veel. Ik besluit daarom maandag ook nog thuis te blijven. En dat is eindelijk een goede beslissing, want dinsdag voel ik me eindelijk weer redelijk normaal. Nu moet ik alleen nog van m'n inflamed sinussen af, zodat ik ook weer kan duiken..