Going Down Under

Zoals de meeste mensen die mij kennen weten, ben ik een fanatiek duiker. Het hele jaar door, dus ook in de winter wordt er gedoken. Ook in Nederland. Vandaag was het eindelijk weer zover. Na een hele winter lang zeuren heb ik mijn collega weer zover gekregen om ook mee te gaan. Vanmiddag zijn we gaan duiken in de Reeuwijkse plassen. Afgelopen jaar een aantal zeer mooie duiken gemaakt en nu maar weer eens proberen. Helaas, het zicht was minder dan een meter.

Ondanks het slechte zicht wel een leuke duik gehad en ook nog het een ander gezien (kreeft en slakjes).

En bijna vergeet ik het te melden maar tijdens de duik in de Reeuwijkse plas ben ik een loodpocket verloren tijdens de duik. Waarschinlijk niet goed vastgeklikt en ergens op het ondiepe stuk verloren. Het gaat om een loodpocket van Mares (het nieuwe type) met daarin 3kg softload van brightweights.

Nu zul je wel denken 3kg dat moet je toch merken. Nee, niet tijdens de duik. Achteraf gezien heb ik het inderdaad wel gemerkt. Droogpak moest helemaal leeg en bij het inademen was er een iets andere beweging te voelen als anders. Alleen heb ik het me pas na de duik gerealiseerd wat hier de oorzaak van is.

Dus als iemand deze loodpocket aantreft ...

Vandaag is het bord 'Verkocht' in de tuin gezet, het is dus echt waar: het huis is verkocht! Weer een stapje dichterbij. Op 18 juni vindt de sleuteloverdracht plaats en moeten we dus afscheid nemen van ons paleisje.

Vanochtend toch maar even de wekker gezet, we gaan namelijk weer naar huis. Omdat we thuis nog wel het een en ander te doen hebben voordat er weer een werkweek begint, willen we op tijd vertrekken. Natuurlijk genieten we voor de laatste keer van het heerlijke ontbijt in het hotel, zo lekker als je zelf nergens voor hoeft te zorgen ;)
De rit naar huis is nogal omstuimig, het waait en regent erg hard. Ondanks dat verloopt de rit erg soepel, en zijn we na ruim 6 uur thuis. Gelijk maar even de post doornemen en de voicemail afluisteren, wie weet heeft de makelaar nog gebeld. Afgelopen donderdag verliepen namelijk de ontbindende voorwaarden voor de verkoop van ons huis, dus wie weet. Geen nieuws, maar we hopen dat geen nieuws goed nieuws is. Daarna wat wassen gedraaid en natuurlijk even ons blog bijgewerkt.

We kunnen niet alle foto's hier op het blog plaatsen, maar mocht je er meer willen zien hierbij de url:

2007-03-15 Berlin

2007-03-16 Berlin

2007-03-17 Berlin

Vandaag kunnen we lekker uitslapen, heerlijk. We hoeven helemaal niets, we zien wel wat we gaan doen. Omdat het weer best goed is, gaan we nog wat van Berlijn verkennen. Vandaag staat in het teken van de Berlijnse muur. Als eerst gaan we naar de 'Topografie des Terrors' aan de Niederkircherstrasse. Dat is een gratis tentoonstelling in de buitenlucht met als thema de Tweede Wereldoorlog en de Berlijnse Muur. Dit is ook nog een van de weinige plekken waar een stuk van de muur nog staat. Heel bijzonder om te zien. Door de hele stad kan je trouwens zien waar de muur heeft gestaan, er loopt een lijn dwars over de huidige wegen.
De volgende halte is het Holocaust memorial. We blijken er al op weg naar het hotel afgelopen donderdag langsgereden te zijn, maar dat was ons echt niet opgevallen. Het is op de een of andere manier ook niet zo opvallend, pas als je er doorheen loopt maakt het indruk op je. Als laatst gaan we naar het Dokumentationszentrum Berliner Mauer aan de Bernauerstrasse. Ook hier staat nog een stuk van de muur en kan je via een uitkijkpost ook zien hoe de muur was opgebouwd (muur, niemandsland met hinderlagen nog een muur). In het centrum kijken we naar een film waarin ze met een helicopter de hele muur hebben gefilmd.
's Avonds eten we weer gezellig buiten, hoewel het nu wel iets frisser is dan gisteren. Het waait nl. een stukje harder. Ondanks dat weer heerlijk en gezellig gegeten. Jammer dat dit alweer de laatste dag is!

Vanochtend werden we al vroeg wakker, vandaag is de grote dag we gaan ons visum ophalen! Na een heerlijk en veel te uitgebreid ontbijt staan we iets na 9 uur bij de ambassade op de stoep. Na een strenge controle, het lijkt Schiphol wel, melden we ons bij de receptie. Eerst probeert ze het nog in het Duits uit te leggen waar we naar toe moeten, maar na wat onbegrijpelijke blikken van mij schakelt ze gelukkig over in het Australisch Engels. We moeten op de 1e verdieping zijn, dus daar gaan we maar naartoe. Daar aangekomen blijkt het heel erg rustig te zijn. Er zijn maar 2 mensen voor ons die ook al geholpen worden. Omdat het toch ambtenaren zijn, trekken we maar een nummertje. Al na 10 minuten zijn we aan de beurt. Vol enthousiasme laat Sascha de brief van het DIAC zien, waarop de ambtenaar moet lachen. Weer zo'n gekke Nederlander die naar Australië wil! Hij was nl. op de Emigratiebeurs in Nieuwegein en het viel hem op dat iedereen naar Australië wil komen. Gelukkig blijken onze papieren te kloppen en een kwartiertje later zitten de stickers in onze paspoorten. Het is nu officieel: we mogen voor altijd in Oz blijven!
Daarna wordt het tijd om Berlijn te gaan verkennen. Als eerst staat Checkpoint Charlie op het programma. Ondanks dat het heel toeristisch is, is het best indrukwekkend om daar te staan. Je hebt er al zoveel over gehoord, en nu zie je het dan in het echt. Daarna bezoeken we nog de Brandenburger Tor en de Reichstag. Helaas blijkt de koepel net deze week dicht, niets aan te doen. Na een lunch gaan we richting Museuminsel. Als eerst bezoeken we het Pergamonmuseaum, echt een aanrader. Daarna volgt nog de Berliner Dom. Die blijkt veel groter te zijn dan we dachten, en ziet er van binnen echt adembenemend mooi uit. In de dom bezoeken we de grafkelder waar alle keurvorsten begraven liggen. Opvallend vind ik dat er echt veel jonge kinderen liggen, en dat er bij een aantal nog bloemstukken liggen.
's Avonds gaan we in de buurt van de S-bahn halte Hackescher Markt eten. Echt heel gezellig daar, en door de de gasbranders bij de tafeltjes kunnen we lekker buiten eten. Een leuke afsluiting van deze gedenkwaardige dag!

Eindelijk is dan de dag aangebroken dat we naar Berlijn gaan. Rond een uur of 9 vertrekken we per auto. Bij Bad Oeynhausen twijfelen we en rijden we prompt verkeerd. Gelukkig komen we er redelijk op tijd achter zodat we niet teveel omrijden. Rond een uur of 4 's middags komen we dan aan op de Wallstrasse waar zowel de ambassade als ons hotel ligt (Park Plaza Wallstreet). Natuurlijk rijden we precies de verkeerde kant in, hoewel nu zien we gelijk de ambassade. Die is morgenochtend aan de beurt! Uiteindelijk komen we in het hotel aan, en kunnen we even bijkomen van de rit. 's Avonds gaan we met de U-bahn richting Alexanderplatz en eten we even wat bij een vaag Italiaans restaurantje.

Heerlijk, deze week maar 3 dagen werken. En dan een lang weekend naar Berlijn om ons felbegeerde visum op te halen.

Vandaag is het een gedenkwaardige dag ;) Onze eigen blog is in de lucht. We zijn druk bezig om het te vullen, ook met wat historie die we op onze oude website hadden staan.

We willen met onze blog al onze belevenissen en ervaringen rondom onze emigratie naar Brisbane, Australie op het internet zetten. Het is vooral bedoeld voor familie, vrienden en iedereen die van plan is te gaan emigreren.

Vandaag komt de verhuizer (Kuiper) langs om alvast een aantal verhuisdozen af te leveren. We kunnen dus alvast beginnen met inpakken. Het lijkt lang van te voren (ongeveer 3,5 maand), maar dat valt best tegen.

We zijn begonnen op de zolderkamer (ons werkhok). Een paar uur later hebben we pas 11 dozen ingepakt, en we zijn nog niet eens klaar! Ondanks dat we al eerder een flinke opruimactie hebben gehouden, hebben we nog ongelooflijk veel rotzooi. Maar goed, volgens mij is dit de ergste kamer. Laten we het hopen!