Going Down Under

Om iets voor 7.00 uur 's ochtends rijden we weer naar 'onze' duikstek in Southport. Het is 's ochtends vroeg maar al heerlijk warm, echt zomer voor ons Nederlanders! Voor de Australiers hier is het echter pas lente, dat belooft nog wat!

We maken echt een heerlijke duik, van maar liefst 75 minuten. En dat met m'n 10 liter flesje! Er staat nauwelijks stroming, wat erg prettig is. We zien weer erg veel, met als hoogtepunt het zeepaardje. Sas heeft de camera bij zich en we liggen zo'n 10 minuten stil om de beste foto's te nemen. Daarna zien we nog een sepia, wat trompetvis, weer veel leatherjackets, een aantal heremietkreeften en een catfish (die, zoals we later horen, giftige tentakels blijkt te hebben). Wat een heerlijk begin van het weekend!

Wanneer we weer terug zijn in Brisbane, gaan we even langs de ProDive-shop. Helaas is de duikcomputer van Sas nog niet binnen. We laten onze flessen vullen en maken ze jaloers met de foto's van onze duik ;)

's Ochtends draait Sas de hoofdkraan even open, zodat we kunnen douchen. De hoofdkraan zit buiten voor de garagedeur, maar gelukkig is het lekker weer ;) Ik heb echt het gevoel dat we aan het kamperen zijn, en iedereen die me kent weet hoe dol ik ben op kamperen ;))

Gelukkig is de loodgieter vandaag niet zo vergeetachtig, als we 's avonds thuiskomen blijkt de lekkage gerepareerd. Ik vind het echt ongelooflijk dat ze hier zo traag reageren op een waterlekkage, zeker met die water restricties! Maar goed, dit is typisch Australisch moeten we gewoon aan wennen.

De schoolvakanties zijn hier bezig (voorjaarsvakantie) en dat betekent relatief rustige wegen en belangrijker: de bussen rijden eindelijk eens op tijd, en ze zitten niet zo vol! De bus vandaag is zelfs zo op tij dat ik voor 8 uur al op m'n werk ben, terwijl ik pas om 8.30 moet beginnen.

Om 8.00 uur word ik gebeld door Sas. Hij kan het huis niet uit. Gisteravond is hij in de garage bezig geweest met z'n duikflessen en zijn tas (met huissleutel) daar laten staan. Vervolgens heeft hij met mijn sleutel alles afgesloten, ook de deur naar de garage. En ja, die sleutel heb ik vanochtend meegenomen toen ik naar m'n werk ging. Gevolg: ik moet weer naar huis. Gelukkig kunnen mijn collega's er wel om lachen. Deze keer zit het OV niet zo mee en pas na 1 uur en 20 minuten ben ik thuis. Gelukkig brengt Sas me met de auto terug naar m'n werk (een ritje van nog geen 15 minuten!).

Sas had nog iets leuks: de douchekraan kon niet meer dicht. We kunnen de kraan wel dichtdraaien, maar het water blijft er gewoon uitstromen. Hij heeft dus maar even met de real estate agent gebeld, en ze hebben toegezegd dat het snel gerepareerd wordt. Dat is snel voor Australische begrippen: dus dat is dus vast niet vandaag ;)
Sas heeft dus maar de hoofdkraan dichtgedraaid, zeker met die water restricties hier. Gelukkig hebben we hier allemaal een eigen hoofdkraan, anders had het hele blok zonder water gezeten. Aan het eind van de dag word ik gebeld door de makelaar: de loodgieter was vergeten (!) langs te komen, maar morgen komt hij echt. Ja, ja nou we zullen zien!

Vandaag zijn we al weer 3 maanden in Australie! Wat gaat de tijd hard, we hebben echt totaal niet het gevoel dat we al zolang uit Nederland weg zijn. Ik heb nog steeds wel het gevoel dat ik op vakantie ben, ondanks dat ik nu voor het eerst sinds 6 jaar fulltime werk.

's Ochtends gaan we eerst met de bus naar de City. We willen kijken voor een airco, aangezien de lente hier nu echt is aangebroken (= elke dag minimaal 28 graden met een heerlijk zonnetje!). Verder heeft Sas echt wat kleding nodig. De airco's vallen behoorlijk tegen qua prijs, we gaan dus een andere keer nog maar verder met zoeken. Nadat Sas wat kleding heeft gekocht, komen we precies op tijd bij de bushalte om onze bus naar huis te pakken. Wat een timing!

Na de lunch pakken we onze duikspullen in en rijden we naar Southport (Gold Coast). Onderweg belooft het weer weinig goeds, het regent op een gegeven moment zelfs heel erg hard. Bij de lokale duikshop vragen we even naar de weersverwachting, omdat ze ook onweer verwachten. Volgens hen komt het er wel aan, maar gaat het nog wel even duren. We besluiten toch te gaan duiken. Bij de duikstek is het erg rustig, het is een klein strandje waar we de auto lekker dichtbij kunnen parkeren. In de verte zien we in de bergen flitsen, maar we maken ons klaar voor de duik.

Eenmaal afgedaald blijkt echt dat we een hele goede keus hebben gemaakt. We zien echt van alles: zeepaardje (!), inktvis, een enorme flathead, een aantal murenen, een catfish (meerval), een ghost pipefish, veel leatherjackets. We hebben de camera niet meegenomen maar voor foto's zie: Diving The Gold Coast. Het zicht is niet geweldig (5-8 meter), maar goed genoeg voor ons. Het is een heerlijke duik, de heenweg tegen de stroming in (die niet echt heel sterk is). De terugweg zweven we met de stroming mee, heerlijk!
Wanneer we de gehuurde spullen terugbrengen bij de duikshop, horen we dat het heel hard heeft geonweerd en geregend. We hebben er echt niets van gemerkt!

Eenmaal thuis heeft de duik toch een staartje: Sas is z'n duikcomputer kwijt. Morgen dus maar gelijk kijken voor een nieuwe, hij heeft er toch een nodig.

Na een dag werken worden we 's avonds gebeld. Het is de dochter van een vriend van m'n vader (ja volg je het nog) die met een vriendin een rondreis maakt door Australie. Ze zijn alleen vandaag in Brisbane.

Een paar uur later komen ze even langs. Ze vragen of we weten waar het dichstbijzijnde politiebureau is, omdat ze haar portemonnee kwijt is. Ik zoek even, het blijkt het hoofdbureau in de City te zijn. Ze zitten op een camping een paar honderd meter bij ons vandaan en hadden 's middags al aangebeld in de hoop dat een van ons wel thuis zou zijn.

Het is wel grappig om 2 totaal onbekenden, voor ons dan, over de vloer te hebben. Ze zijn nu een paar weken aan het reizen, via Tasmanie nu onderweg naar Cairns. Ze hebben dus nog een stukje te gaan. Een onverwacht leuke en gezellige avond!

Het was de bedoeling dat we dit weekend eindelijk weer eens zouden duiken. Helaas heb ik iets verdraaid in m'n nek of zo, zodat ik niet kan duiken. Sascha gaat wel en heeft voor vandaag afgesproken met iemand via internet om te gaan duiken bij de Spit, Southport. HEt is een soort blind dive (variant van blind date) want hij weet alleen de naam en dat diegene in een witte Holden (Opel) rijdt!

Het is nu echt heerlijk weer in Southport (zon + 28 graden en een lekker windje), dus we hebben de picknickspullen ook bij ons. Vlakbij de duikstek heeft een duikclub een tent opgezet, het blijkt een nationale clean up day te zijn. Veel snorkelaars en een aantal duikers met netten gaan proberen de stek op te ruimen. Wanneer Sascha en Paul (de duikdate) gaan duiken, ga ik lekker ergens zitten lezen. Echt heerlijk ontspannend, met een geweldig uitzicht op het water, stranden.

Sascha is echter al snel weer terug, het blijkt dat Paul nogal haast had onder water. Sas kreeg niet eens de kans om foto's te maken, om uberhaupt iets te zien. Daar is geen lol aan! Hij gaat nog even helpen bij de duikclub om mensen te helpen die uit het water komen. Daarna schrijven we ons nog in bij die club, ze doen nl ook aan kantduiken wat hier niet veel voorkomt. Altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen!

Na een heerlijke picknick, dit keer zonder weggewaaid te worden, gaan we richting huis. We gaan toch nog even naar een duikshop, m'n fles moet nl gevuld worden en ik wil nog even kijken naar lood. We rijden naar Windsor, waar een GoDive shop zit. Daar hangt echt een lekker sfeertje, een hele prettige winkel. Ik kies een loodgordel met zakjes uit, zodat ik daar m'n lood in kan doen. Verder kopen we 2 grote loodblokken en een aantal softloodzakjes, zodat ik genoeg lood heb, en dat Sas het ook kan gebruiken. We moeten ook nog 2 messen hebben, dat is hier verplicht bij de meestje duiken. We kiezen 2 kleine mesjes die we aan ons vest kunnen bevestigen. Die grote messen vind ik maar niets, ik ben niet zo goed met messen. Laat ze nog weleens uit m'n handen vallen ;)

Bij het afrekenen krijgen we nog een folder mee met alle duiktrips en registreren we ons bij hun duikclub. Ook zij doen nl. aan kantduiken.

's Avonds gaan we lekker BBQ-en, dat was al weer veel te lang geleden ;)

Vandaag gaan we lekker picknicken in Southport. Als we van huis weggaan is het weer echt heerlijk, lekker warm en een klein briesje. Wanneer we aankomen in Southport waait het echter een stuk harder, en de temperatuur is niet zo heel erg hoog meer.

We rijden even rond bij de Spit (een mooi gebied achter SeaWorld) om een leuk plekje uit te zoeken. Veel mensen zijn aan het vissen, en surfen. Wanneer we een plekje hebben gevonden, laden we onze spullen uit en gaan we op ons kleed zitten picknicken. HEt is echt heel fris door de wind, zelfs Sascha heeft het een beetje koud! Na een broodje houden we voor gezien, volgende keer beter.

Eenmaal thuis kijken we nog een NRL-wedstrijd van de Bronco's. Helaas verliezen ze, zodat dit hun laatste wedstrijd van dit seizoen was. Jammer!

Vanochtend eerst maar even de verplichte ronde van de boodschappen doen. Daarna gaan we naar de duikshop in Milton. Ik heb nl. sinds een paar dagen m'n eigen duikfles, 10 liter staal, maar die moet nog wel even gevuld worden. Verder wil ik nog wat handschoentjes hebben, van 2mm dik.

Bij de duikshop is het weer gezellig, we blijven wel een tijd hangen. We krijgen nog wat info over cursussen die we willen doen, zoals de verplichte EHBO+zuurstof training. Die heeft Sas ook nog nodig voordat hij hier als Divemaster aan de slag kan. Ik heb het nodig voor m'n Rescue cursus die ik toch nog een keer wil doen. We willen ook weer gewoon gaan duiken, dat is nl. ook al meer dan een maand geleden. De tijd gaat echt zo snel, de weken en weekenden vliegen voorbij. We willen komend weekend weer gaan duiken, even afwachten wat het weer doet.

Bij de bushalte Cultural Centre hoor ik 's ochtends opeens mijn naam. Het is een collega die ook bij Hyder werkt. Ik herken z'n gezicht, maar heb geen flauw idee hoe hij heet. Dat zoek ik op het werk wel op, iedereen heeft daar nl. een naamplaatje op z'n PC staan erg handig! Hij komt oorspronkelijk uit de UK en werkt al jaren voor Hyder-vestigingen over de hele wereld.

Vandaag begint nog een collega van Hays, zij gaat de marketing-afdeling ondersteunen. Samen krijgen we een uitgebreide introductie van het bedrijf en de werkzaamheden.

Aan het eind van de dag vraagt ze of ik een lift wil. Ja graag, dat scheelt me een hoop tijd! Ze zet me bij het Cultural Centre (Southbank) af omdat ze zelf naar Toowong moet. Gelukkig komt m'n bus er al snel aan, zodat ik lekker al om 17.45 uur thuis ben. Het weekend kan beginnen!

Ruim op tijd stap ik uit de bus in West End. Eenmaal in de straat (Forbes Street) is het wel even zoeken waar Hyder Consulting zit. Uiteindelijk vind ik het. Ze zitten in een grote fabriekshal, wat duidelijk een noodgebouw is. Al snel ontmoet ik een Iers meisje, die daar ook via Hays zit. Zij is alleen op doorreis, ze heeft een working-holiday visum.

Wanneer mijn contactpersoon er is, krijg ik een rondleiding en introductie. Daar hoor ik ook wat ik eigenlijk ga doen, dat was me nl. gisteren niet helemaal duidelijk geworden. Verder vraagt ze of ik geinteresseerd ben in een vaste baan daar, omdat ze eigenlijk een vaste PA/Team secretary zoeken. Ik zeg dat ik wel een vaste baan wil, maar dat ik daar eerst even na wil denken. Eerst maar even afwachten of ik het hier wel naar m'n zin ga krijgen.

De rest van de dag ben ik lekker druk bezig met allerlei zaken. Heerlijk om echt weer wat te doen!

's Avonds proberen Esther, Edwin en ik de webcam uit, maar de verbinding is niet geweldig. HEt is spitsuur op de lijn, en dat is te merken. Maar we hebben elkaar weer even gezien/gesproken en dat is wel erg leuk. Daarna bel ik even met m'n moeder, ze voelt zich nl niet zo lekker. Volgens mij vond ze het wel leuk dat ik even gebeld heb, ik in ieder geval wel.

Vanmorgen heb ik maar eens gebeld met Hays, ik wil nl. toch weer snel aan de slag. Een uurtje later word ik al teruggebeld. Ze hebben mogelijk wel wat voor me, een PA/Team secretary (temp rol) in West End. Uiteraard zeg ik dat ik wel geinteresseerd ben, en ze gaat m'n CV naar dat bedrijf sturen.

's Middags word ik weer gebeld. Ik ben aangenomen en ik moet morgen al beginnen! Dat is snel geregeld. Zodra ik de adresgegevens heb, kijk ik gelijk hoe ik daar in vredesnaam moet komen. Het is nl. aan de andere kant van Brisbane (zuid-Brisbane). Ik moet 2 bussen nemen, maar het moet te doen zijn. We zien het wel, ik heb in ieder geval weer werk.

Aan het begin van de avond komen Eric, Marjon en Indah bij ons barbecuen. Natuurlijk krijgen ze een rondleiding door ons huis, hoewel ze het filmpje al hadden gezien. Echt een gezellige avond!

Ik slaap maar weer eens lekker uit, ik heb nl. geen opdracht voor deze week. Na een verfrissende douche stap ik op de bus naar de stad. Als eerst ga ik even langs een vestiging van Medicare. We moeten nl. een brief van ze hebben waarin staat vanaf wanneer we recht hebben op Medicare. Die hebben we nodig om ons aan te kunnen melden voor Private Health Insurance. Daarna ben ik even wat kleding gaan kopen: wat blouses en een jurk. Wel een uitdaging om uit te zoeken wat voor maat ik hier heb, maar het lukt.

Eigenlijk wil ik ook nog een paar schoenen hebben, maar dat moet maar even wachten tot m'n salaris is gestort ;)

Vandaag zijn we de hele dag bezig geweest met het maken van een filmpje van ons huis. We willen nl. laten zien waar we wonen, en dit is leuker dan foto's maken. We filmen alles, en Sascha is net een regisseur! Zelfs wanneer we even naar Bunnings gaan, filmen we een stukje zodat we kunnen laten zien in wat voor straat we wonen. Het filmen zelf gaat op zich best snel, maar dan het monteren... Het is wel erg leuk om te doen, en het resultaat is ook best leuk geworden. We zijn er best trots op!

's Avonds stuur ik het even naar m'n ouders, zus en naar Sascha z'n broers. M'n ouders reageren al snel: ze vinden het heel leuk geworden. Echt leuk om te horen, dat was nl. precies de bedoeling.