Going Down Under

Sinds een paar weken heb ik een kant van mezelf ontdekt die ik nooit had verwacht. Ik ben aan het bakken geslagen. En voor degenen die me kennen is dat een verrassing want ik kook niet, vind de keuken eigenlijk niet nodig en een gevaarlijke plek in het huis (maar goed dat Sas goed kan koken :)).

Vandaag ga ik maar weer eens aan het werk. Ik voel me redelijk ok, nog wel erg zwak, maar goed genoeg om naar kantoor te gaan.

Afgelopen vrijdagmiddag begon het met een irritante kriebel in m'n keel, wat zaterdag een pijnlijke keel werd. Daarna begonnen m'n holtes gevoelig te worden, kon ik m'n oren niet meer klaren en kon ik niet meer door m'n neus ademen. Na een redelijk slapeloze nacht, helaas ook voor Sas die ik constant wakker maakte door m'n hoesten en snuiten van m'n neus, voel ik me maandag echt ontzettend beroerd. Voor de tweede keer deze maand meld ik me dus maar ziek, echt heel irritant.