Going Down Under

Wanneer ik thuis kom van m'n werk, zie ik weer een grote doos met groente en fruit voor de deur staan. Heerlijk. We bestellen elke week bij Aussie Farmers een doos, en het leukste is dat je niet weet wat er in zit, een soort surprise dus ;) De groente en fruit komen direct van de farmers, en het smaakt echt zoveel beter dan wanneer we het in de supermarkt kopen!

Verder zie ik ook een brief van PADI. Het is m'n Divemaster pasje, en ik heb zelfs een diploma gekregen! Heel stoer. Ik kan nu dus aan iedereen laten zien dat ik een Divemaster ben, ben er heel erg trots op!

De winter is nu echt goed begonnen, het is 's ochtends best fris: een graad of 6-8! Brrr. Hierdoor is onze voorraad openhaardhout heel snel opgegaan, dus ik heb van de week maar een nieuwe voorraad besteld.

Rond een uur of half twaalf wordt het bezorgd: 2m3 hout. Het is echt heel veel, maar dan kunnen we in ieder geval weer even vooruit! Sas hakt het gelijk in kleinere stukken, zodat het gelijk klaar is gebruikt te worden.

Na een paar uur zijn we eindelijk klaar, en ligt alles keurig opgestapeld in de garage. We zijn allebei best moe, en de rest van de dag doen we niet heel erg veel. We zouden eigenlijk vandaag de tickets voor de trip naar de UK en Nederland op moeten halen, maar we hebben geen puf meer. Komt volgende week wel.

's Avonds genieten we heerlijk van onze openhaard!

Na veel geruchten de afgelopen dagen, is het rond 9.30 uur officieel: de Labour partij heeft Kevin Rudd er uit gewerkt en nu heeft Australie voor het eerst in de geschiedenis een vrouwelijke premier: Julia Gillard.

Kevin Rudd geeft een emotionele toespraak, en ik moet zeggen dat ik echt medelijden met hem heb. Hoewel ik een groot voorstander ben van een vrouwelijke premier, vind ik de manier hoe het is gegaan echt erg achterbaks. Maar goed, dat zal wel politiek zijn. Vandaar dat ik er niet geschikt voor ben ;)

Kevin Rudd heeft al tijden ernstige kritiek over zich heen gekregen, met name over de zogenaamde super profit tax die de Labour partij aan de mining companies wilde opleggen. Ze maken nl zoveel winst, en betalen in verhouding niet eens zo gek veel belasting. Het plan was om ze 40% belasting te laten betalen, wat ik persoonlijk een prima idee vond.

Helaas hebben de mining companies zoveel macht, dat ze onmiddelijk dreigden met het stopzetten van allerlei projecten waardoor heel veel banen verloren zouden gaan. Daar werd de Labour partij behoorlijk bang van, met als gevolg dat er achter Rudd's rug om er van alles werd gedaan om Rudd er uit te werken. En dat is nu dus gelukt.

We zullen nu maar moeten afwachten wat ze gaat doen, maar het is wel te verwachten dat die belasting een stuk lager uit zal vallen.

Vandaag is een heerlijk rustige dag. Sas gaat in de loop van de dag even naar ProDive, en ik lees een boek en werk even onze weblog bij. Nadat ik dat gedaan heb, besluit ik even te gaan kijken of we kaartjes voor een wedstrijd van de Broncos kunnen krijgen.

Ik vind hele goede plekken voor de wedstrijd tegen de Parramatta Eels in augustus, en besluit ze maar te bestellen. Het gaat dus eindelijk gebeuren: Sas en ik gaan naar een wedstrijd in Suncorp Stadium! Sas is natuurlijk al een keer geweest, maar voor mij wordt het de eerste keer. Ik heb er nu al zin in!

's Avonds bel ik even met ma. Onze huistelefoon doet het nog steeds niet, dus ik bel met m'n mobiel. Ze heeft gelukkig ons cadeautje ontvangen, een week geleden al. Ze heeft het pas vanochtend uitgepakt, dus het heeft een hele week op de kast gestaan ;)

Nicky, een van ma's honden, is van de week geopereerd. Ze had een knobbel die is verwijderd. Gelukkig gaat het heel goed met Nicky. Heel fijn om te horen, en een hele opluchting voor ma!

Ondanks de vele uren slaap, voel ik me nog steeds zo slecht. Zelfs naar de badkamer lopen is een hele pijnlijke opgave, dus ik bel m'n baas om te zeggen dat ik echt niet kan komen.


Pas aan het eind van de dag voel ik me langzaam wat beter. Ik doe wat wassen, zodat ik toch nog een beetje nuttig ben. Ik hoop dat ik me vanavond beter voel, wil nl. niet de State of Origin wedstrijd missen.


's Avonds is het tijd voor de volgende ronde van State of Origin. Het wordt hier in Brisbane gespeeld, in Suncorp Stadium, niet al te ver van waar wij wonen! Best speciaal. De eerste helft is echt heel goed, Queensland is gewoon veel te goed voor New South Wales! In de tweede helft komt er een beetje teveel testosteron in het spel, spelers worden aggressiever en gaan soms met elkaar op de vuist. Maar dat hoort erbij. Uiteindellijk wint Queensland met 34-6, en voor de 5e keer op een rij heeft Queensland de State of Origin series gewonnen, een record! Er is nog een wedstrijd op 7 juli, maar dat is nu nog maar een formaliteit.

Tijdens de lunchpauze ga ik naar de sportschool. Ik heb vandaag zin om te gaan hardlopen, en op m'n mobiel heb ik een goed trainingsprogramma staan. Vandaag ga ik een intervaltraining doen: 5 minuten opwarmen, 5 minuten hardlopen, 3 minuten lopen, 8 minuten hardlopen, 3 minuten lopen, 5 minuten hardlopen en dan de cooling down. Het is alweer een tijd geleden dat ik dat heb gedaan en dat kan ik goed merken. Het is echt heel zwaar. Maar ik houd vol, en dat is een heel fijn gevoel!

Aan het eind van de middag voel ik me steeds slechter worden. Ik krijg een enorme migraine aanval en probeer in ieder geval m'n werk af te krijgen. Wanneer ik naar huis ga, kan ik amper lopen van de pijn. Eenmaal thuis ga ik gelijk naar bed, hopend dat ik me morgen beter voel. Het is nl. deze week ontzettend druk op m'n werk, en ik wil niet m'n collega's met mijn werk opzadelen.

Rond een uur of 7 vraagt Sas of ik wat wil eten. Ik eet wel wat, en het smaakt me goed. Maar eenmaal terug in bed voel ik me verschrikkelijk misselijk en ontzettend duizelig. Zo erg heb ik het nog nooit gehad.

Je kan echt goed merken dat het winter is, het is koud en donker wanneer we rond 5.45 uur richting de duikshop rijden voor een heerlijk dagje duiken.

Wanneer we inladen zien we een hoop mensen op straat lopen. Zij komen net terug vanuit de stad waar ze de Socceroos live hebben zien spelen tegen Duitsland. Helaas hebben ze wel verloren met 4-0. De gezichten staan dus ook niet al te vrolijk en ze zijn erg stil.

Eenmaal op de boot belooft het een ruig dagje te worden. We gaan dus helaas niet naar onze favoriete duiksite Flinders Reef, maar blijven in Moreton Bay.

De eerste duik is op Curtin Artificial Reef, een kunstmatig rif gemaakt van allerlei sheepswrakken. Het water is echt heel koud, nog maar 21 graden! Je kan echt merken dat we te goed geacclimatiseerd zijn, in Nederland zouden we dat heerlijk hebben gevonden ;) Het zicht is redelijk en al met al een leuke duik.

Tussen de duiken door duikt iedereen onder de hete douche aan boord, en Sas en ik hebben al besloten dat dit de laatste keer is deze winter dat we in een wetsuit duiken. Het is tijd voor onze droogpakken, vooral omdat het tussen de duiken door koud is en er een behoorlijke wind staat. Brr.

De tweede duik is een driftduik. De stroming is echter een stuk sterker dan verwacht, en voordat we het weten hebben we de hele duikstek gehad. Dat is ons nog nooit gebeurd!

Na een heerlijke lunch vallen we allemaal in slaap en al veel te snel zijn we weer terug in Scarborough. Ondanks de temperatuur was het toch weer een heerlijke dag op Moreton Bay!

Het is een behoorlijk koude ochtend wanneer ik rond 8.15 uur in de auto stap op weg naar de duikshop. Vandaag ga ik de allerlaatste 2 oefeningen doen voor m'n Divemaster cursus! Ik heb er zin in, een heerlijk gevoel om eindelijk klaar te zijn.

Eenmaal bij de duikshop lever ik m'n kaart die ik van de duikstek heb gemaakt en m'n Emergency Assistance Plan. Verder laat ik m'n instructeur een kopie maken van m'n First Aid certificaat. Hij keurt m'n map en m'n EA plan goed, dat is al een goed begin van de dag!

Eenmaal in het zwembad ga ik eerst de gear exchange oefenen met een andere DM cursist. Het is echt een heel stuk moeilijker en stressvoller dan ik dacht. De uitwisselen van de uitrusting is niet zo erg, maar dat in combinatie met het buddy breathen is een stap te ver voor mij. En dat terwijl het op filmpjes van YouTube zo makkelijk lijkt! Tijdens de tweede keer oefenen raak ik redelijk in paniek, en vlieg naar de oppervlakte. Het is echt niets voor mij. M'n instructeur stelt voor om de gear exchange te doen, maar zonder het buddy breathen. Dat is een eitje. Gelukkig is het geen verplichte skill van de cursus!

Als laatst gaan we de rescue skill doen. Dat houdt in: een bewusteloze duiker van de bodem afhalen, naar de oppervlakte brengen, kijken of de duiker ademt, zo niet dan beademen, slepen en de uitrusting van zowel het slachtoffer als jezelf uitdoen. M'n instructeur doet het even voor, omdat het voor mij al weer een tijd geleden is dat ik m'n Rescue cursus heb gedaan. Maar het gaat goed. En dat betekent dat ik geslaagd ben!! Echt een geweldig gevoel, ook een hele opluchting!

's Avonds gaan we het vieren. Sas heeft 2 kaartjes geregeld voor de nieuwe Sex and the City film. We gaan het in Gold Class kijken, een luxe minibioscoop met obers die je bestelling komen brengen en heerlijk luxueze stoelen die je kan verstellen. Heerlijk! Ik geniet van een paar glazen champagne, wat echt helemaal past bij de film. Een heerlijke avond!