Going Down Under

Sas is vandaag aan het werk voor de duikshop, lekker duiken in Byron Bay. Ben best een beetje jaloers ;)

Maar ma en ik hebben vandaag andere plannen: we gaan naar de Regional Flavours market op South Bank. We pakken de bus en genieten van de toeristische route die de altijd neemt. Het is echt zo'n andere beleving wanneer je geen haast hebt of niet naar je werk hoeft.

Eenmaal op South Bank, is het een en al genieten. Het is weer heerlijk weer, en alles wat je kan proeven is heerlijk! Er hangt ook een heerlijk sfeertje, en je wil eigenlijk alles wel kopen. Er wordt een kookdemonstratie gegeven door twee zusjes die aan Junior Masterchef hebben meegedaan en er zijn zoveel kraampjes! Het is een markt waar alleen maar leveranciers uit Queensland staan, en ze zijn per regio gegroepeerd. Er zijn ook veel wijnen te proeven, wist niet dat er zoveel wijn geproduceerd wordt hier in Queensland. Met weemoed denk ik dat pa die echt geweldig had gevonden.

Na een lekkere lunch (sweet potato soup), lopen we verder over de markt. Ik ben nu wel blij dat we niet met de auto zijn, kan nu lekker de wijn proeven. Ondanks dat het allemaal maar hele kleine beetjes zijn merk ik het toch wel :)

Aan het eind van de middag pakken we de bus weer terug. Het was echt heel erg leuk, zoveel beter dan ik had verwacht. Ik zou dit zeker volgend jaar ook willen doen.

's Ochtends rijden we al vroeg naar het vliegveld. Het is echt ontzettend druk op de weg, en het duurt dus even voordat we er zijn. Maar gelukkig hebben Ella en Henny nog meer dan genoeg tijd om in te checken.

Na een ongeplande sightseeing tour (omdat we de verkeerde afslag nemen), zet Sas ons af in de stad. Ma en ik gaan even winkelen. We lopen de Queen Street Mall af en struinen door het Myer Centre. Ma koopt kleertjes voor Daniel, en wat kaarten die ze beloofd had om te sturen. Daarna genieten we nog even van het uitzicht aan de rivier.

Onderweg naar de bushalte komen we nog langs een opaaljuwelier. Ma vindt daar een mooi armbandje en een kettinkje. Rond een uur of 2 pakken we de bus terug naar huis. We komen nog wel een andere keer terug om echt de toerist uit te gaan hangen.

We zijn mooi op tijd in het prachtige Mooloolaba voor onze whalewatching trip. Nadat we ons hebben gemeld bij een van de medewerkers hebben we nog lekker even de tijd om wat foto's te nemen. Het is echt een prachtige dag, en volgens ma lijkt Mooloolaba net op Saint Tropez. Er liggen inderdaad wel aardige bootjes, en met dit weer kan ik me die vergelijking wel voorstellen.

Eenmaal aan boord, horen we dat de windverwachting vele malen beter is dan verwacht. Ze verwachten windsnelheden van 10-15 knopen, wat ongeveer de helft is van wat wij gisteren op het nieuws hadden gehoord. Het wordt dus een heerlijk kalm ritje.

En inderdaad, het is heerlijk. Sowieso vinden wij het altijd wel fijn op het water, maar vandaag is het echt geweldig. Jammer dat we niet gaan duiken :) De walvissen laten op zich wachten, maar op een gegeven moment zien we toch de eerste staarten uit het water komen. Ze zijn een beetje verlegen vandaag, en komen niet heel dicht bij de boot. Ondanks dat is het best indrukwekkend om ze in de verte te zien.

Net wanneer iedereen aan het lunchen is, besluiten 2 walvissen om naast de boot te zwemmen. Wat geweldig!

Rond een uur of 3 zijn we weer terug aan land. Een heerlijke dag op het water! Het is dan ook heel erg stil in de auto op de terugweg, alleen Sas is de hele tijd wakker omdat hij rijd. Ik geloof dat dit wel een geslaagde dag was.

Morgen vliegen Henny en Ella naar Sydney voor het tweede deel van hun tocht door Australie.

In de loop van de ochtend is Sas helemaal gelukkig: we hebben weer een internetaansluiting! Sas slaat gelijk aan het downloaden (vooral de vele updates voor de pc's die we al 1,5 maand niet hebben kunnen doen). Zo fijn om weer te kunnen emailen en gewoon weer je bankzaken thuis te kunnen doen.

Iedereen is nog redelijk afgemat van gisteren, dus vandaag is een rustige dag. De een gaat een stukje wandelen, de ander wat lezen of eindelijk even Facebook checken, nu dat weer hier kan ;)

Morgen wordt het weer een vroege start, we moeten nl. om 9.30 uur in Mooloolaba zijn. Maar ik geloof wel dat iedereen er zin in heeft. De batterijen voor de camera's worden opgeladen, zodat we morgen heel veel foto's kunnen maken. Ik heb vanmiddag nog wel even een lading zeeziektepilletjes ingeslagen, omdat de windverwachting niet al te best is. Maar gelukkig wordt het verder wel prachtig weer.

Anyway, we zijn weer terug in de 21ste eeuw!!

Rond 7.30 uur gaan we op weg naar Beerwah, home of the Crocodile Hunter en Australia Zoo. Het verkeer valt me best mee, want ondanks dat we soms best aardig in de file staan, zijn we rond 9.30 uur al in Australia Zoo.

De hele dag lopen we daar rond en uiteraard gaan we ook naar het Crocoseum om de krokodillenshow te bekijken. Ondanks dat ik er al een keer geweest ben, blijft het indrukwekkend. Ella en ik voeren een olifant, een hele aparte ervaring :) en we lopen de hele dierentuin af.

Ma houdt een kleine krokodil vast, en we gaan allemaal op de foto met de kangaroos. Blijft leuk! Zo'n 6 uur later vinden we het wel tijd worden om weer naar huis te gaan. Maar het was echt een superleuke dag, en het is dan ook aardig stil in de auto als ik ze naar huis rijdt :)

Morgen is het een rustdag, maar donderdag gaan we naar Mooloolaba voor een whalewatching trip! Crikey!!

Eenmaal thuis showt Sas ons ons nieuwe bed. Het past echt precies op de plek waar we het wilde hebben. Het ziet er echt mooi uit, hopelijk slaapt het ook lekker!

's Ochtends rijden we even weer naar Bunnings. We hebben nl. wat spullen over dus dat brengen we even terug. Wij zijn de enigen die wakker zijn, de rest heeft erg last van de jetlag.

Rond de lunch zijn ze allemaal ontwaakt. We besluiten dicht bij huis te blijven en wat van de omgeving te verkennen. Als eerst rijden we richting de ferry, waar je op de weg heel goed kan zien hoever het water is gekomen in januari. Daarna rijden we een andere straat in, helemaal tot het einde. Daar is nog steeds heel goed te zien hoeveel schade de overstromingen hebben aangericht. Verder is het er ontzettend mooi landelijk en heerlijk stil.

Daarna rijden we naar Mt Coot-tha. Het is mooi helder, en we hebben een fantastisch uitzicht over Brisbane. Ik geloof dat dat wel in de smaak valt. We maken ook nog even een kleine wandeling door het bos, waar we nog een kookaburra tegenkomen. Kortom een heerlijke middag.

Morgen staat een bezoek aan Australia Zoo op het programma. Sas blijft thuis, want morgen wordt ook ons bed bezorgd.

De jetlag heeft aardig toegeslagen en ze zijn alledrie redelijk van slag en proberen hun ritme te vinden. De waterkoker heeft al vanaf een uur of 2 vannacht hard gewerkt. We laten ze dus maar lekker bijkomen, en gaan vandaag dus maar niets doen.

Sas en ik rijden wel even naar Bunnings. We willen nl een mooi opbergsysteem voor onze duikspullen in de garage maken. Terwijl onze gasten hun tijd verdelen tussen duf hangen op de bank en slapen, zet Sas het systeem in elkaar. Het ziet er echt ontzetten goed uit, en alles past er perfect op. Het scheelt zoveel ruimte in de garage.

Met moeite redt iedereen het om wakker te blijven tot het avondeten, maar daarna zijn ze snel verdwenen naar de slaapkamers. Dat zal nog wel een paar dagen zo blijven.

Het huis is er klaar voor, de campingbedjes staan klaar voor m'n oom en nichtje en het bed voor ma is gelukkig ook op tijd gearriveerd. We hebben schoongemaakt, boodschappen zijn gedaan, dus rond een uur of 6 rijden we met een gerust hart naar het vliegveld om ze op te halen.

Sas had gisteren al een enorm bord gemaakt van de doos van de wasmachine. Hij heeft het uitgeklapt waardoor het bord nu ongeveer 3 meter lang is! Ruim op tijd komen we aan op het vliegveld, dus we hebben mooi de tijd om een goed plekje te vinden voor ons en natuurlijk ons bord.

Ongeveer een uur nadat het vliegtuis is geland is het dan zover: ze zijn nu in Australie. Ma valt me huilend in de armen, het is wel ruim een jaar geleden dat we elkaar hebben gezien. Dat, in combinatie met de hele lange reis en een chagrijnige douanier, zorgt ervoor dat ze erg emotioneel is. M'n oom en nichtje zijn vooral moe en smachten naar een sigaretje.

Nadat de nicotine voorraad is aangevuld, stappen we in de auto. Een klein uurtje later zijn we dan lekker thuis. Nadat iedereen een rondleiding heeft gehad, en wat gegeten heeft gaan onze allereerste gasten in ons eigen huis lekker naar bed. Kijken wanneer ze vannacht wakker worden van de jetlag :)

Rond 8.15 uur loop ik van m'n werk naar de bushalte. Ik wil namelijk vandaag wel bij de final inspection zijn van ons huurhuis.

Veel te laat is de makelaar er, samen met de landlord. Ze zijn er erg tevreden over hoe we het hebben achter gelaten, maar de landlord wil wel dat we nog even de gordijnen laten schoonmaken en strijken. Ik vind het best, zolang we maar onze bond terug krijgen.

Later op de dag krijg ik nogmaals te horen dat de landlord heel erg blij met ons was. Het schijnt dat hij altijd heel erg moeilijk doet tijdens een inspectie, maar ik vond het wel meevallen. Misschien komt het omdat we de moeite hebben genomen om er bij te zijn.

De gordijnen worden morgen al gedaan, en we krijgen de rekening nog doorgestuurd. Dat valt me alles mee. Hopelijk krijgen we het geld ook snel terug.

De rest van de dag valt niet echt mee, ik (net als m'n collega's) ben best moe. Iedereen heeft gisteren die wedstrijd gekeken dus het is niet echt een productieve dag. Ik ben allang blij dat ik niet de enige ben die zo duf is :)

Rond een uur of 17.30 uur loop ik naar het treinstation. Ik pak de trein naar Milton, waar ik samen met Sas naar de belangrijkste wedstrijd van het jaar ga: State of Origin III!

We eten nog even heerlijke fish 'n chips en dan lopen we naar Suncorp Stadium. Het stadion is nog niet vol, maar er hangt nu al een heerlijke sfeer. Iets voor achten zit het helemaal stampvol (ruim 52.000 mensen) en komen de spelers het veld op. Als eerst komt het team van NSW (Blues) onder luid boegeroep het veld op. Dan is het de beurt aan de Maroons (Queensland) en barst het gejuich los. Het is ook de allerlaaste Origin wedstrijd van de captain (Darren Lockyer), dus we moeten wel winnen!

Wij zitten echt perfect voor de eerste helft van de wedstrijd. De Blues spelen vanaf onze kant, maar gelukkig zijn de Maroons zo goed dat ze constant vlak voor onze neus scoren! We juichen en schreeuwen keihard, net als alle andere toeschouwers. Het geluid is echt heel indrukwekkend. Wat een ervaring om hier bij te zijn!

Uiteindelijk winnen we overtuigend (34-24) en barst het feest los. Locky (Darren Lockyer) geeft best een emotionele afscheidsspeech en daarna doen ze een ereronde. Eenmaal terug naar huis heeft Sas nog nauwelijks een stem, dat wordt nog wat morgen :)

Wat een avond! Volgend jaar maar weer proberen kaartjes te krijgen!

Vandaag is m'n vrije dag. Om 8.00 uur staat een inspecteur van de Brisbane City Council voor de deur om voor de laatste keer de leidingen etc te controleren. Ik laat hem wel weten dat gisteren de pomp van de regenwatertank kapot is gegaan en dat we een issue hebben met de kraan in de keuken. Die wordt nl niet warm en er staat nauwelijks druk op.

Zodra hij weg is, bel ik met de fabrikant van de regenwatertank. Ze gaan zo snel mogelijk iemand regelen. Gisteren is de pomp kapot gegaan, waardoor er geen water meer naar de wc's en wasmachine stroomt. Dat betekent dat je de wc's en wasmachine dus niet kan gebruiken. We hebben de pomp toen helemaal uitgezet, waardoor alles automatisch overschakelt naar leidingwater. Het is nl. wel fijn als je gewoon naar de wc kan!

In de loop van de ochtend worden ook nog een aantal keukenkastdeurtjes vervangen. Een flink aantal zijn nl beschadigd.

's Middags pak ik de bus om naar m'n huisarts te gaan. Ik ben nu wel veel langer onderweg dan eerst, maar ik wil voorlopig nog niet naar een andere huisarts. Verder hoop ik daar toch niet al te vaak naar toe te hoeven, dus die reistijd is niet zo erg.

Om een uur of 7.30 wordt er aangeklopt: een man komt even de ramen meten voor de rolgordijnen.

Vandaag gaan we voor het eerst naar de Moggill Markets. Het is echt piepklein, maar ze hebben zoveel heerlijke dingen: heerlijk brood, fruit groente en heerlijk biologisch vlees. We hebben veel te weinig geld bij ons om alles te kunnen kopen. Dat weten we dus voor de volgende keer!

We besluiten wel om voortaan (wanneer de markt is) al het groente en fruit daar te kopen. De andere weken halen we alles bij de groenteboer, de slager en de bakker. Alles wat we daar niet kunnen halen kopen we bij de supermarkt.

Daarna rijden we naar Kelvin Grove, om de rekening van het tapijt reinigen op te halen en de sleutels in te leveren bij de makelaar. Daar krijgen we een leuke verrassing: een cheque van $345! We hadden blijkbaar teveel huur betaald. Ik weet zeker dat dat een fout is, maar ik zeg niets. Dat geld komt goed van pas!