Going Down Under

Het is alweer de laatste dag van 2007. Wat een jaar is dit geweest!

We hadden nu heerlijk op de boot moeten zitten, maar een heftig lagedrukgebied zat ons in de weg. Die zorgt trouwens nog steeds voor veel problemen: Fraser Island is ontruimd, zo goed als alle stranden zijn dicht en veel vuurwerkshows voor vanavond zijn afgelast.

We wilden eigenlijk naar South Bank gaan voor het vuurwerk hier in Brisbane, maar het regent en het waait erg hard. Verder blijft het tot vlak voor de start van het 'kindervuurwerk' spannend of het doorgaat. We blijven dus maar lekker thuis. Uiteindelijk is het toch wel doorgegaan.

Het weer is in andere plaatsen heel anders: in Melbourne en Adelaide is het de heetste Oudjaarsdag sinds jaren: 40+ graden! In Sydney is het ook zeer aangenaam, alleen hier is het koud!

Vlak na 24.00 uur worden we gebeld: m'n ouders. Dat hebben ze goed getimed! Na het vuurwerk probeer ik m'n zus te bereiken en spreek ik wat in op de voicemail.

Het is nu dus echt 2008, wat zal dit jaar brengen? Ik ben erg benieuwd!

Het waait vandaag een stuk harder dan gisteren. We wagen het er toch op en rijden naar Southport. Onderweg in Southport is het echt heel druk op de weg, we komen dan ook later aan dan we hadden gepland. Dat betekent dus ook minder tijd om aan te koppelen, omdat we rekening moeten houden met de high tide.

Onder water is het zicht echt heel slecht. Na 20 minuten heb ik het echt wel gehad en komen we weer boven. Precies op dat moment gaat het heel hard regenen, ach we zijn toch al nat ;) Een uur later komen de andere 2 boven. Ze hebben het zeepaardje niet gezien, hoewel we van andere duikers hebben begrepen dat het er toch echt was. Deze duik was niet zo'n succes, maar die van gisteren was echt heel goed.

Om een uur of 9 vertrekken we richting Southport voor een kantduik. Het weer is goed, lekker warm en zonnig alleen wel behoorlijk wat wind.

Vandaag proberen we onze nieuwe 3mm wetsuits uit. Wel hebben we allebei een sharkskin eronder, een soort fleeceshirt. Heel vreemd om na jaren weer in een wetsuit te duiken. Ik heb echt veel te veel lood bij me en zak dus als een baksteen. De duik is heerlijk, zeker na zo'n 2.5 maand niet gedoken te hebben. We zien weer van alles: catfish, het zeepaardje, flathead, veel leatherjackets en trumpetfish. We zien ook een kleine lionfish. Wanneer Sascha deze wil fotograferen voel ik opeens iets aan m'n vinger: ben gewoon gebeten door een vis! Je ziet echt 3 puntjes van z'n tanden in m'n vinger staan. Ze lijken zo lief, maar ondertussen ;)
Na 80 minuten komen we weer boven. M'n langste duik ooit! Na de duik eten we nog wat in een tentje bij de Gold Coast Seaway en daarna lopen we nog even over de pier. De zee is echt spectaculair! Hele hoge golven, echt heel wild. De stranden zijn afgesloten.
Op de terugweg maken we nog even een omweg naar Mount Cotton. Daar rijden we ook langs Sirromet, met de vineyards. Eenmaal terug in Brisbane laten we gelijk onze flessen weer vullen en strikken we 2 medewerkers om morgen mee te gaan duiken. Ze willen nu eindelijk zelf het zeepaardje ook wel eens zien. Na 1.5 uur gaan we pas weer weg. Dat gebeurt bijna elke keer als we daar zijn.

Na een slechte nacht slagen is Sas als eerste wakker. Hij gaat alvast de duikspullen weer inpakken. Rond 5.50 uur ga ik lekker douchen. Het is een heerlijke douche, met een lekkere harde straal. Na de douche begin ik een beetje wakker te worden.

Het ontbijt staat al klaar: heerlijk fruit en getoast brood. Sas waagt zich aan de Vegemite en dat is ook gelijk de laatste keer dat hij dat gegeten heeft ;)

Na het ontbijt pakken we alles in en zetten we het in de auto. Het waait en regent erg hard, lijkt wel herfst! Dan nemen we afscheid en rijden we terug naar huis. Deze keer gelukkig geen files, en 3.5 uur later zijn we bij ProDive. We willen nl natuurlijk wel ons geld terug. In de winkel zijn ze erg verbaasd als we binnenkomen, we horen hier toch helemaal niet te zijn? Ze hadden nog niet gehoord dat de trip was afgelast, voor het eerst sinds jaren. Vlak na ons arriveren nog 2 'slachtoffers' van de annulering. We schrijven ons maar alvast in voor een dagtrip naar Cook Island op 13 januari.

Na alles thuis te hebben uitgepakt, gaan we maar wat boodschappen halen. We hadden nl. niet gerekend dat we thuis zouden zijn. Volgens het nieuws worden er nu voorbereidingen getroffen om Fraser Island volledig te evacueren. We zien nu wat beelden, het ziet er behoorlijk heftig uit. Ik ben dan ook erg blij dat we in de haven zijn gebleven.

Morgen willen we wel in Southport gaan duiken, kijken hoe het er daar is. Het zeer slechte weer bereikt vandaag de Sunshine Coast en zou zondag de Gold Coast moeten bereiken. We zullen wel zien wat het wordt, het is wel spannend!

Vanochtend zie ik dat we een sms'je hebben gekregen: m'n zusje is gisteren ten huwelijk gevraagd! Ik heb natuurlijk gelijk een berichtje teruggestuurd, niet bij nagedacht dat het bij hun nu 2.00 uur 's nachts is. Echt zo leuk voor haar, ik ben ook heel benieuwd wanneer ze gaan trouwen!

Ondanks de spannende weersverwachting krijgen we geen annulering door. Dus rond 12.30 uur stappen we in de auto op weg naar Hervey Bay. Al snel blijken meer mensen dezelfde kant op te willen. Tot voorbij Caboolture staan we in de file. Vlakbij Nambour zien we een bord met de 'Big Pineapple'. Die moeten we zien! We nemen de afslag en daar staat 'ie: een grote ananas. Je kan er zelfs op klimmen om van het uitzicht te genieten. Verder niet echt heel spannend, dus we rijden verder.

Na zo'n 3 uur rijden, passeren we Gympie, na Brisbane de eerste grote stad die we tegenkomen op de route. Ik dacht eigenlijk dat het een klein dorp was, maar het is echt groter dan ik had verwacht. Na een korte stop in Cooloola (what's in a name!) komen we rond 17.00 uur aan in Hervey Bay. Ken heeft ons weer goed de weg gewezen!

De boot is echt behoorlijk groot en heeft 2 dekken. We hebben een eigen kamer aan de voorkant van de boot. Niet groot, maar kunnen alles kwijt. We zetten ons setje vast in elkaar voor de eerste duik morgenochtend. Daarna worden we begroet door Terry en Clive, die we al kennen van ProDive. Leuk dat ze er ook bij zijn. Volgense de deskundigen aan boord zouden we niet zo'n last moeten hebben van de sterke wind. Het lagedrukgebied is totaal onvoorspelbaar, maar voorlopig lijkt het een heel stuk ten noorden van ons te zitten. We zullen wel zien.

Echter, rond 19.00 uur komt de kapitein met slecht nieuws. De trip is geannuleerd. Het lagedrukgebied is opeens een heel stuk opgeschoven: ze willen nu de Fraser Island gaan ontruimen. En dat ligt heel dicht bij ons. Het komt niet echt onverwacht, maar het is toch wel jammer. Het weer is opeens een stuk slechter geworden. We blijven vannacht wel op de boot en gaan dan morgen maar weer naar huis. Leuk stukje rijden voor een avondje uit ;)

Morgen gaan we op vakantie! Vandaag dus nog even wassen en alvast zoveel mogelijk inpakken. Maar eerst even lekker uitslapen, lekker geen wekker die ons wakker maakt.

's Middags kijken we weer een film: 'I am Legend', echt een goede film. Tijdens het avondeten horen we verrassend nieuws met het weerbericht: er ligt een actief lagedrukgebied iets ten noorden van ons duiktrip bestemming en ze verwachten dat het wel eens een cycloon zou kunnen worden. Verder is er een windwaarschuwing afgegeven voor het gebied tussen Noord-Queensland en Hervey Bay, waar vandaan de boot morgen vertrekt. Die cycloon wordt komende week verwacht, maar er ontwikkeld zich nog een lagedrukgebied die zaterdag al een cycloon zou kunnen worden!

Wij zijn erg benieuwd of de vakantie nog doorgaat, het ziet er niet echt geweldig uit! Op internet waarschuwen ze al voor windsnelheden van 35-40 knopen per uur en golven van 3-4 meter hoog. Dat zie ik niet echt zitten, word van kleine golfjes al zeeziek ;) Ik pak dus ook maar onze hele voorraad motionsickness pills in.

Het is Kerst! 's Ochtends roept Sas me: er liggen pakjes onder de kerstboom! Blijkbaar heeft Santa ons huis kunnen vinden.

Er was regen voorspeld, maar het blijft lekker droog. Dus gaat om 15.00 uur de barbeque aan. We genieten van een heerlijke kerstlunch/diner met een lekker roseetje. Dat is het goede leven! Toch wel even wat anders dan in de winter in Nederland.

Na de bbq kijken we lekker wat films: 'Surf's Up', ' The Simpsons - The Movie'. 's Avonds bel ik naar Nederland. M'n ouders, zus en zwager houden vandaag de traditionele kerstfondue. Dit jaar is het bij m'n zus. Dat mis ik wel, het is heel vreemd om er niet bij te zijn. Gelukkig hebben we telefoon zodat we elkaar in ieder geval kunnen spreken. M'n zus verteld dat ze volgende week hun pup op gaan halen, een Duitse herder. Echt heel leuk. Ik krijg de website door waar ik de foto's van de pups kan bekijken. Natuurlijk heb ik ook nog even met m'n ouders bijgepraat en iedereen hele prettige kerstdagen gewenst. M'n zus moet huilen en ik dus ook, dit echt het moeilijkste aan het emigreren.

Het is de laatste dag voor Kerst. Ik heb nog genoeg werk liggen, dus ik neem op tijd de bus. Het is echt opvallend stil in de bus en op de weg. Zo stil dat ik binnen 20 minuten op m'n werk ben. De meeste collega's zijn vandaag al vrij. Het blijft tot zeker 9.00 uur stil en dan komt iedereen langzaam binnen druppelen.

De ochtend vliegt voorbij. Wanneer ik rond 12.30 uur de post bij het postkantoor wil gaan afleveren komt m'n baas er aan. Ze meldt dat dat ze heeft besloten dat de QCA nu dichtgaat. Goed plan! Ik wens haar prettige feestdagen en loop naar het postkantoor. Uiteindelijk ben ik al om 13.30 uur thuis. Sas is ook al klaar met werken. Heerlijk zo'n werkdag!

Aan het eind van de middag halen we nog even wat boodschappen bij de Coles. We hebben ook een schotel met allerlei olijven en andere hapjes besteld. Helaas hebben ze de verkeerde schotel klaargemaakt en moeten ze dus nog even de juiste maken. Met duizendmaal excuses krijgen we uiteindelijk wat we besteld hebben. De schotel is wel iets groter dan we hadden verwacht, we kunnen de hele straat hiervan te eten geven ;)

Australian Jingle Bells

Dashing through the bush,
in a rusty Holden Ute,
Kicking up the dust,
esky in the boot,
Kelpie by my side,
singing Christmas songs,
It's Summer time and I am
in my singlet, shorts and thongs

Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in Australia on a scorching summers day,
Hey!Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut !,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.

Engine's getting hot;
we dodge the kangaroos,
The swaggie climbs aboard,
he is welcome too.
All the family's there,
sitting by the pool,
Christmas Day the Aussie way,
by the barbecue.

Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in Australia on a scorching summers day,
Hey!Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.

Come the afternoon,
Grandpa has a doze,
The kids and Uncle Bruce,
are swimming in their clothes.
The time comes 'round to go,
we take the family snap,
Pack the car and all shoot through,
before the washing up.

Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in Australia on a scorching summers day,
Hey!Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.

Vandaag weer een mijlpaal: we zijn alweer 6 maanden hier! Het is echt niet te geloven. Aan de ene kant voelt het helemaal niet zo, dat we hier veel korter zijn. Aan de andere kant hebben we al een heel normaal ritme opgebouwd, alsof het nooit anders is geweest. Maar we hebben nog geen moment spijt van onze beslissing om hier naar toe te komen, het is tot nu toe allemaal heel soepel verlopen. Benieuwd wat het komende jaar gaat brengen!

Sas is inmiddels al druk bezig om de duikuitrustingen na te lopen, om te kijken of alles werkt, in verband met onze vakantie die over een paar dagen gaat beginnen. We blijken nog wel een safety sausage nodig te hebben, en een aantal glowsticks voor de nachtduiken. Na de boodschappen, in de nieuwe Woolworths, gaan we dus maar even naar de duikshop.

's Avonds eten we wat vroeger, we worden nl voor 18.45 uur verwacht op Anzac Square in de stad. We gaan een tour maken langs de huizen die mee hebben gedaan aan de jaarlijkse Christmas Lights wedstrijd. Ze maken er hier nogal wat werk van. In de bus zitten ook 2 families die allerlei kerstliedjes zingen tijdens de rit. We rijden via Stafford Heights, naar een zeer luxe wijk (McDowall), en vandaar uit naar Albany Creek, Bracken Ridge (leuke suburb!) en via Sandgate weer terug. De rit duurt ongeveer 3.5 uur. We stoppen op 6 plekken, maar na de 3e of 4e stop hebben we het eigenlijk wel gezien. Het is leuk gedaan, maar echt heel erg overdone. Overal flikkeren lichtjes, bewegen rendieren en de mensen zijn er zeker een half jaar mee bezig geweest. Maar toch heel leuk om eens een keertje te zien, ik geloof alleen niet dat wij zoiets zouden doen.

Na een aantal zeer drukke weken beginnen we bij de QCA nu eindelijk te merken dat het bijna Kerst is. Het is allemaal wat rustiger, we krijgen tijd om wat achterstallig werk weg te werken. Belangrijker: we hebben tijd om even lekker bij te kletsen, zonder dat we nog honderd dingen moeten regelen. Overwerken hoeft even niet meer, we gaan lekker allemaal eens op tijd naar huis.

Rond een uur of 4 wordt een fles rode wijn opengetrokken. We staan lekker bij de receptie nog de laatste kerstkaarten in de enveloppen te stoppen onder het genot van een lekker glaasje. Dan wordt er gebeld: m'n vader! Zo leuk dat hij me gewoon op het werk belt, het lijkt dan net of we helemaal niet zo ver weg zitten. Het is bij hem 7.10 uur 's ochtends. We praten even wat bij, terwijl mijn collega's redelijk schaapachtig m'n Nederlands proberen te volgen.

Erg leuk einde van de dag!

Vandaag wordt er weer nauwelijks gewerkt. Vanaf 12.00 uur hebben we een Christmas Board Lunch, een lunch voor alle medewerkers en de board members. Een stuk formeler dan het feestje van afgelopen vrijdag. Ik heb voor de gelegenheid een mooie jurk aangetrokken, niks formeels maar een lekkere zomerjurk.

Rond 12.00 uur beginnen we met de pre-lunch drinks: champagne. Het is erg gezellig om weer even bij te kletsen met andere collega's, zeker na afgelopen weken die echt ontzettend druk zijn geweest. Een uur later begint de lunch. We zitten allemaal aan tafeltjes van 8 personen, met een tafelschikking. Ik zit tegenover een voormalig voorzitter van de Board, echt een fascinerend persoon. Hij is rond de 80, en vertelt honderduit over hoe Brisbane vroeger was en hoeveel bewondering hij heeft voor het bedrijf. We praten, uiteraard, over mijn emigratie en het is echt heel gezellig. Nog belangrijker: het eten is heerlijk! Rond een uur of 5 vind ik het wel tijd worden om naar huis te gaan, we hebben tenslotte nog een hele werkweek te gaan.

Na de boodschappen ronde gaan we richting de duikshop. Sascha heeft gisteren in z'n droogpak gedoken en besloot toen dat het echt tijd wordt voor een natpak. Hij werd natter van het zweten dan van het water ;)

Over 11 dagen gaan we op vakantie, en we gaan op zoek naar een lekker dunner natpak. We hebben thuis nl wel wetsuits, maar die zijn 7mm dik. Dat is niet echt prettig. In de duikshop probeer ik eerst een 5mm pak. De benen zijn veel te lang, en het is nog niet echt fijn om aan te trekken. Daarna probeer ik een 3mm pak. Dat zit een stuk beter! Voor eronder koop ik nog een 'sharkskin': een shirt van neopreen met een soort fleecelaagje van binnen. Heerlijk!
Sascha besluit ook om toch maar voor de 3mm wetsuit te gaan en een sharkskin. Geslaagd dus en we zijn nog een stuk goedkoper uit dan we hadden verwacht. Mooi!

Eenmaal thuis is het toch tijd om de kerstboom op te zetten. Ik heb wel het gevoel dat ik het gewoon midden in het jaar opzet, in plaats van rond de Kerst. Het kerstgevoel wil maar niet echt komen. Misschien dat de boom helpt ;)

Vandaag is het zover: m'n eerste Christmas Party van m'n werk. 's Ochtends eerst nog even werken, met name aan de kerstversiering. We hebben nl ook een competitie tussen alle teams wie de mooiste kerstversiering heeft, er is zelfs budget voor gereserveerd: $125 per team! Gelukkig hebben we een ontzettend creatieve collega die geweldige ideeen heeft. De CEO wordt de kerstman die in de slee zit. De rendieren worden gevormd door de 4 directors. De rest van ons team zijn de elfen die de cadeautjes maken. HEt ziet er heel mooi uit.

Rond 12.00 uur vertrekken we per taxi's richting West End. Onderweg hoor ik een, helaas, bekend deuntje: Una Paloma Blanca van de George Baker Selection, geloof ik . M'n Nederlandse hart klopt van trots ;))
We genieten eerst van een lekkere 3-gangen lunch met de nodige hoeveelheid wijn, bier en andere alcoholische drankjes. Daarna wordt het tijd voor de activiteit: pool. Dat wordt de 2e keer in mijn leven dat ik dat speel. Ik blijk er niet echt talent voor te hebben, maar krijg gelukkig in ieder geval 1 bal in de pocket! Het is echt heel gezellig, alleen blijken naar verloop van tijd toch een aantal mensen iets teveel te hebben gedronken.

Rond een uur of 18.30 ga ik maar eens richting huis. Een leuk begin van het weekend zo'n feestje!

Iets voor 17.00 uur loop ik snel naar het station. Ik heb nl. om 17.30 uur een afspraak bij de tandarts in Milton, en moet echt m'n trein halen. Gelukkig vertrekt die mooi op tijd en kom ik zoals gepland mooi op tijd aan bij de tandarts. Eerst moet ik natuurlijk even een formulier invullen. Als ik daar mee bezig ben, komt Sas er ook aan. Hij is nl. na mij aan de beurt.

In hetzelfde gebouw zit ook de arts die duikkeuringen verzorgt. Na overgehaald te zijn door Sas, besluit ik toch maar een afspraak te maken. Het moet toch gebeuren, wil ik hier cursussen gaan doen. Op 7 januari ben ik aan de beurt.

Ik heb een vrouwelijke tandarts die geduldig alles uitlegt. Het geeft mij een prettig gevoel, nl. dat ik in goede handen ben. Ze kijkt alles even na en zegt dan dat ze even foto's wil maken. Prima, lijkt me. Op de foto's is een gaatje zichtbaar die van de buitenkant niet goed te zien is. Die moet gevuld worden, dat doe ik wel na de vakantie. Daarna is de mondhygieniste aan de beurt. Dat is een zeer uitgebreide behandeling. Na afloop hebben zowel Sascha als ik het idee dat dit wel een goede tandartsenpraktijk is.

De behandelingen moeten wel gelijk betaald worden. Dit gaat niet via Medicare, maar via onze Private Health Insurance. We betalen met onze verzekeringspas. Helaas wordt niet alles vergoed, dus we mogen ook onze bankpas nog even gebruiken. Dat is iets waar ik nog steeds even aan moet wennen.

Nadat we de boodschappen hebben gedaan, gaan we bij een fietsenwinkel kijken. Ik kan nl echt niet met m'n eigen fiets (3 versnellingen) de heuvels op en Sascha heeft niet zo'n vertrouwen meer in zijn eigen fiets, met name de remmen, en dat is toch lastig als je met 50 km p/u de berg afrijdt!

In Auchenflower vinden we een fietsenwinkel. We worden heel goed geholpen en vinden de fietsen de we waarschijnlijk wel willen hebben. We gaan er nog wel even over nadenken, het is toch wel weer een hoop geld bij elkaar.

Daarna gaan we een stukje rijden. We gaan richting het westen, die kant zijn we nog niet opgeweest. De eerste grote stad is Ipswich, waar het over het algemeen veel warmer wordt dan in de rest van ZO-Queensland. We rijden verder het binnenland in, op zoek naar de dammen waar ons water vandaan komt. Eenmaal in de buurt van de dammen zien we in de verte wat water, terwijl we volgens de Tom-Tom echt over het water heen zouden moeten rijden. Dat is echt confronterend. Nu zien we pas echt hoe erg het eigenlijk is. We rijden verder en gaan over over Mount Glorious. Het doet z'n naam eer aan, we rijden door het regenwoud en komen plekjes tegen met geweldig uitzicht!










We gaan nog verder rijden en komen langs Samford wat ons bekend voorkomt. Voor ons gevoel zitten we echt uren van Brisbane af, maar volgens Ken (de Tom-Tom) zijn we +/- 30 minuten van ons huis vandaan! De laatste dam die we tegenkomen in de North Pine Dam. Ook die ziet er behoorlijk leeg uit. Volgend het bord zouden we erg dicht in de buurt van het water moeten zijn, maar zoals je ziet is het water behoorlijk ver weg.

Om 14.30 uur loop ik vanaf m'n werk richting Wickham Terrace waar de KNO-arts zit. Onderweg kom ik langs het Shrine of Remembrance en ik kom erachter dat Brisbane een molen heeft! Zo zie je nog eens wat.

Ruim op tijd loop ik het Medical Centre in waar ik de afspraak heb. Eenmaal binnen moet ik natuurlijk even wat formulieren invullen omdat ik daar voor het eerst, en hopelijk voor het laatst ben.

De KNO-arts is een aardige man. Hij vraagt naar de voorgeschiedenis en na een blik in m'n oren krijg ik een spoeling in m'n geinfecteerde oor. Ik blijk nl een soort fungus infectie (schimmel, lekker he!) te hebben. Hij schraapt al het geinfecteerde materiaal uit m'n oor, wat trouwens niet echt heel prettig is. Wanneer hij klaar is krijg ik een zalfje met antibiotica in m'n oor. Verder krijg ik een recept voor een spoeling mee wat ik de komende 3 weken 3 keer per dag moet gebruiken. Dan zou het over moeten zijn. Dat komt goed uit, want over 3 weken gaan we op vakantie. Verder ziet alles er goed uit, wat toch wel weer een opluchting is! Ik kan dus gewoon gaan duiken over een paar weken!

Afgelopen weekend zijn we bij BigW gaan kijken voor de kerstinkopen. Ja, het is nog niet eens Sinterklaas geweest maar toch moeten we al aan de kerstinkopen denken. Aanstaande woensdag (5 december) wordt er bij mij op het werk aan "Secret Santa" gedaan (lootje trekken) en daar moesten we natuurlijk nog het een en ander voor halen.

Tijdens onze zoektoch door BigW kwamen we een bijzonder aardig boek tegen. The Big Fat Book of Aussie Jokes- Warren Fahey. Carola kon dat boek natuurlijk niet laten liggen. En daarom zit ik het nu thuis door te bladeren. Tijdens het doorbladeren kwam ik toch wel een hele aardige beschijving van Australie tegen die ik jullie niet wil onthouden.


God's own country

In the beginning God created day and night. He created day for footy matches,
going to the beach and barbecues. He created night for going prawning, sleeping
and barbecues. God saw that it was good.

Evening came and morning came and it was the Second Day.

On the Second Day God created water - for surfing, swimming and barbecues on
the beach. God saw that it was good.

Evening came and morning came and it was the Third Day.

On the Third Day God created the earth to bring forth plants, to provide
tobacco, malt and yeast for beer and wood for barbecues. God saw that it was
good.

Evening came and morning came and it was the Fourth Day.

On the Fourth Day God created animals and crustaceans for chops,
sausages, steak and prawns for barbecues. God saw that it was
good.

Evening came and morning came and it was the Fifth Day.

On the Fifth Day God created a bloke - to go to the footy, enjoy the
beach, drink the beer and eat the meat and prawns at barbecues. God saw
that it was good.

Evening came and morning came and it was the Sixth Day.

On the Sixth Day God saw that this bloke was lonely and needed someone to go to
the footy, surf, drink beer, eat and stand around the barbecue with. So God
created mates, and God saw that they were good blokes. God saw that it was
good.

Evening came and morning came and it was the Seventh Day.

On the Seventh Day God saw that the blokes were tired and needed a so God
created sheilas - to clean the house, carry children, wash, cook and clean the
barbecue. And all was good.

Evening came and it was the end of the Seventh Day.

God sighed, looked around at the twinkling barbecue fires, heard the hiss of
opening beer cans and the raucous laughter of all the blokes and sheilas, smelt
the aroma of grilled chops and sizzling prawns, and God saw that it was not just
good, it was better than that, it was bloody good.

It was Australia!