Going Down Under

Rond 8.00 uur word ik door de instructeur opgehaald. Vandaag is het weer tijd voor m'n divemaster cursus, deze keer een zwembadsessie.

De bedoeling was dat ik vandaag de 20 skills zou doen, de gear exchange oefening en de mask removal demo. Eenmaal in de auto vertelt de instructeur dat ik vandaag ook de 400 meter moet zwemmen. Daar ben ik niet op voorbereid. Als ik dat had geweten had ik vandaag m'n zwempak aangetrokken en niet zoals nu een bikini die eigenlijk net even iets te groot is. Ik baal behoorlijk, maar ik zie wel wat het wordt.

Wanneer we alles hebben uitgeladen, is het tijd voor de 400 meter. De andere 2 kandidaten doen vandaag de 800 meter snorkel, zij hebben de 400 meter door de weeks al gedaan. Vanaf het moment dat ik start voel ik gewoon dat het niks wordt, ik ben veel te druk met het opheisen van m'n bikini elke keer als ik me afzet aan de muur ;) Uiteindelijk doe ik er 9.15 minuten over, terwijl ik in de training al ruim onder de 8.30 minuten zit. Ik baal, ondanks dat het eigenlijk helemaal geen slechte tijd is.

Nadat de andere 2 DM-T klaar zijn met het snorkelen gaan we de 15 minuten watertrappelen doen. Dat is echt een eitje. Vooral als je bekenden tegenkomt waarmee je even bijpraat. Voor we het weten zijn de 15 minuten voorbij.

's Middags doe ik de 20 skills met de instructeur. De meeste gaan wel aardig, maar er zijn er toch een paar die ik niet zo goed doe. Maar goed, die gaan we een andere keer nog even extra doen. De tijd vliegt, en zodoende hebben we geen tijd meer voor de gear exchange waar ik eigenlijk wel naar uitkeek. De bedoeling is dat je alle uitrusting wisselt (behalve wetsuit en lood) terwijl je aan het buddybreathen bent. Echt heel stoer! Dat moet dus maar een andere keer.

Wij, de DM-Ts, rijden 's ochtends weer mee met de Open Water studenten. Ik praat bijna de hele rit met een Divemaster die net bij Adreno is begonnen. Ze is een student, die vlakbij mij woont. Het klikt wel, we lijken qua karakter ook wel aardig op elkaar.

Nadat de Rescue Diver studenten hun theorie-examen hebben gedaan, komen ze ook bij het meer. Je kan merken dat ze best nerveus zijn, ondanks dat het 3 grote volwassen mannen zijn! Wij zonderen ons even af met de instructeur om de scenarios door te nemen. We doen 2 grote scenarios.

Het eerste scenario begint als een plezierduik naar het wrakje in het meer. We gaan er even in, en vlak daarna speel ik dat ik plotseling in paniek raak. Ik probeer uit alle macht naar boven te zwemmen (wat niet echt meevalt als er een enorm grote vent zich als een anker aan je been vasthoudt ;) - is ook precies wat ze moeten doen). Eenmaal boven water blijf ik in paniek, en is het tijd voor de volgende DMT-T om in paniek te raken. Echt chaos! We spelen dat we vermoeid raken en worden naar de kant gesleept. Vlakbij de kant moeten we echter weer in paniek raken. Ik probeer uit alle macht m'n redder onder water te duwen en z'n automaat te pakken, wat redelijk goed lukt ;)

Al met al een heerlijk scenario om te spelen. De studenten doen het echt supergoed, ze werken echt heel goed als een team en blijven redelijk rustig en goed communiceren.

Daarna is het tijd voor een pauze. De andere DM-Ts gaan op zoek naar het verloren masker, wat niet meevalt in het zeer slechte zicht. Je kan zelfs niet eens je vinnen zien.

Daarna is het tijd voor het volgende scenario. Een DM-T blijft aan de kant, terwijl ik en een andere DM-T een duik gaan maken. Het scenario is dat de DM-T aan de kant roept dat zij haar buddy bij het wrakje is kwijtgeraakt (dat ben ik). Wel grappig, want de studenten zitten lekker te eten en moeten dus als een gek reageren. Ondertussen lig ik op het wrakje, terwijl de andere DM-T bij me blijft voor de veiligheid.

Ik moet zeggen dat het na een aantal minuten best lastig is om heel relaxt te blijven. Ik ben ook blij dat er iemand bij me is. Misschien komt het ook wel door het zeer slechte zicht, maar het is heel vreemd. Na een minuut of 11 voel ik dat ze er zijn. Ik wordt naar boven gebracht, en moet spelen dat ik bewusteloos ben en niet adem. Eenmaal bij het platform moeten ze me aan de kant slepen en me zuurstof toe dienen en CPR verrichten. Ook dit doen ze weer heel erg goed.

Ze slagen alle 3 voor de cursus. Ik laat de 2 dagen aftekenen in m'n logboek en zeg tegen de instructeur dat ik dit zeker vaker wil doen. Dit was echt zo ontzettend leuk om te doen!

Op de terugweg naar huis, praten Steve en ik verder. Ik vertel wat we moeten doen voor de DM cursus, oa het zwemmen. Steve zegt dat hij en een andere Rescue Diver student er zeker aan zitten te denken om de cursus te gaan doen. Ook geef ik hem was ideen voor duiken hier in de buurt van Brisbane, aangezien hij dat nog niet vaak heeft gedaan.

We wisselen email adressen uit, zodat we in contact kunnen blijven. Hij is nl. heel benieuwd naar mijn ervaringen met de DM cursussen. Heel leuk om zo contacten op te doen!

Rond 8.00 uur ben ik bij Adreno. Vandaag is er zowel een Open Water en een Rescue Cursus. Als DM-Trainees is het aan ons de eer om alle tanks en uitrusting in de trailer te laden. Gelukkig is m'n rug weer helemaal ok, dus ik heb nergens meer last van.

Een van de Rescue Diver studenten is een Nederlander, Remco. Hij woont al meer dan 6 jaar hier. Hij komt zelf oorspronkelijk uit Enschede, maar zijn vrouw is geboren en getogen in Woerden! Echt wel heel toevallig. Het is best lekker om even Nederlands te praten, hoewel het ook wel vreemd is.

De Rescue Diver studenten gaan daarna hun theorie doornemen, terwijl ik met de andere DM-Ts met de Open Water studenten naar het meer gaan voor de duiken. Het meer is het Paper Mill meer in Lawnton, ten noorden van Brisbane. Ik had nog nooit gehoord van een zoetwatermeer in de buurt van Brisbane, dus ben best nieuwsgierig.

Het meer ligt op een priveterrein, het is eigendom van een andere duikschool. Het is best aardig groot, en er schijnen een klein wrakje en een bus te liggen. Er is een mooi platform vanwaar je makkelijk het water in kan springen. Verder liggen er twee platforms onder water, perfect voor cursussen.

Het is warm vandaag, dus terwijl wij wachten op de Rescue Diver studenten gaan we lekker even zwemmen/snorkelen in het water. Het voelt als een warm bad!

Rond lunchtijd is het voor ons tijd om aan het werk te gaan. De instructeur legt uit wat wij moeten gaan doen, en dan is het tijd om in het water te gaan. Ik speel een vermoeide duiker die naar de kant gesleept moet worden. Daarna is het tijd om te spelen: ik mag de in paniek geraakte duiker spelen! Erg leuk om te doen. Verder oefenen ze ook nog de bewusteloze duiker die beademd moet worden.

Het zicht in het meer is echt heel erg slecht, en al snel raken we maskers en snorkels ed kwijt. Ook mijn masker verdwijnt, maar gelukkig is die al snel weer gevonden. Een ander masker is echt niet meer te vinden. Hopelijk vinden we die morgen weer terug.

Kortom een geweldig leuke dag! Morgen wordt nog beter: dan is het tijd voor de scenarios!
Rond 17.15 uur zijn we klaar en is het tijd om naar huis te gaan. Een van de Rescue Diver studenten woont redelijk dicht bij mij in de buurt, dus ik kan met hem meerijden. Hij heeft Steve en hij is heel geinteresseerd in de DM cursus en wat voor ervaring ik heb. Voor ik het weet ben ik thuis, wat een heerlijke dag!

Sas moest vandaag ook duiken. Hij moest om 5.30 uur al beginnen, en moest vandaag een trip leiden naar Moreton Bay. Het is een lange dag, pas rond 20.30 uur is hij thuis, maar het was wel een goede dag, met goed zicht.

Rond 7.00 uur kom ik aan bij het zwembad. Na een 200 meter warmup is het tijd voor een 400 meter. Mijn coach geeft aan of ik met de juiste snelheid zwem. Uiteindelijk kom ik moe, maar niet helemaal uitgeput aan de finish in een tijd van 8.23 minuten! Ik kan het gewoon niet voorstellen. Het voelde wel lekker, maar ik had niet het idee dat ik zo hard hard gezwommen. Tijdens de warming down kan ik gewoon niet stoppen met lachen, ook niet onder water ;)

Eenmaal thuis is het tijd om de duikspullen te pakken. Ik word morgen opgehaald, aangezien Sas de auto nodig heeft. Ben best een beetje nerveus, vooral omdat ik geen idee heb wat er gaat gebeuren. Ik ben alleen wel heel blij dat ik de cursus zelf niet meer hoef te doen.

Vanochtend werd ik wakker met een hele vervelende rugpijn. Het zat aan een kant in m'n onderrug en het bukken, trappen aflopen en zelfs uit de bus stappen deed echt heel pijn. Ik hoop wel dat dat van het weekend weg is, ik ga nl. assisteren bij een Rescue Diver cursus.

Vlak voor lunchtijd gaat het echt ontzettend hard regenen. Al snel staan de straten blank, en mensen vluchten zo snel mogelijk naar binnen. Berichten op het internet zeggen dat het de zwaarste regenval in Brisbane is sinds 8 jaar. Er is in 50 minuten 90 mm regen gevallen. Delen van de CBD staan onder water, net als in de naburige suburbs Milton en Woolloongabba. Echt heel spectaculair om te zien.

's Avonds heb ik weer een Divemaster class bij Adreno in Woolloongabba. Je kan echt goed zien dat de straat waar de duikschool zit onder water heeft gestaan. Overal ligt afval en modder.

Vandaag doen we weer een briefing. Ik krijg het voor elkaar om zo goed als alles te vertellen in 4.5 minuut, een flinke verbetering met vorige week! Aanstaande zaterdag en zondag gaan we assisteren bij een Rescue Diver cursus. Ik kan niet wachten, het lijkt me echt heerlijk om slachtoffer te spelen ;)

Vandaag heb ik m'n CPR cursus. M'n CPR was allang verlopen, dus tijd voor een nieuwe cursus. Sowieso handig om te hebben, maar ik heb het nu vooral nodig voor m'n Divemaster cursus.

Ik heb besloten de cursus bij het Australische Rode Kruis te doen, want ik heb er hele goede verhalen over gehoord. Ruim op tijd arriveer ik, en ik krijg m'n cursusmateriaal en heb nog even tijd om wat te drinken.

Er zijn nog 3 andere cursisten, dus een kleine groep. De instructeur is echt heel goed, en legt alles heel goed uit. Dan is het tijd voor de praktische kant van de cursus. De poppen worden tevoorschijn gehaald. Omdat het zo'n kleine groep is, hebben we allemaal onze eigen pop. We doen een oefenronde van 2 minuten CPR met rescue breathing. Dan is het tijd voor het praktijkexamen: de 2 minuten CPR met rescue breathing. De tijd vliegt voorbij, en als je de juiste techniek gebruikt kan je het echt heel lang volhouden.

Daarna oefenen we met de AED (automated external defibrillator). Hier in Australie mag je die gebruiken als je de First Aid/CPR training hebt gehad. Het is voor mij de eerste keer dat ik het gebruik en het is heel vreemd. Het is heel makkelijk, alleen het plakken van de stickers is een beetje lastig. Het apparaat wat ik gebruik zegt precies wat ik moet doen, en geeft zelfs het ritme aan van de CPR. Echt heel handig!

Rond 11.30 uur zijn we klaar en krijgen we allemaal ons certificaat. Het is een jaar geldig, dus volgend jaar moet ik terugkomen voor de refresher cursus. Ik heb inmiddels al wel besloten dat ik m'n First Aid (die ik ook weer moet doen voor m'n DM cursus) ook bij het Rode Kruis wil ga doen.

Om iets over 7-en ben ik in het zwembad. Het zwembad is nu overdag gesloten, omdat de scholen het gebruiken voor zwemwedstrijden. Daardoor ga ik nu 's ochtends met m'n coach/baas.

Als eerst doe ik een 200 meter warmup. Daarna is het tijd voor een 400 meter. M'n coach geeft aan of ik sneller of langzamer moet zwemmen. Het voelt heel lekker, en niet eens helemaal uitgeput finish ik. Ik ben echt heel verbaasd over m'n tijd: 8.41 minuten! Zo snel heb ik nog nooit gezwommen! Echt geweldig! M'n coach zegt dat ik vooral moet oefenen op het zwemmen in het juiste ritme, want m'n fitness level is goed genoeg. Daar gaan we dus aan werken.

Vanavond is het weer tijd voor de wekelijkse avondsessie van de divemaster cursus. Zodra we binnenkomen, krijgen we te horen dat we een duikbriefing moeten geven. We krijgen een scenario en 5-10 minuten de tijd om het voor te bereiden.

Ik ga als eerste. Het gaat best goed, alleen is het echt veel te lang. Een briefing moet ongeveer 3 minuten duren, maar die van mij duurt 8 minuten. Er is ook zoveel wat je moet zeggen, ik kan me echt niet voorstellen hoe je dat in 3 minuten voor elkaar krijgt. Maar goed, voor m'n allereerste duikbriefing ooit vond ik het best goed gaan. Ik vond het ook wel leuk om te doen, ondanks dat je voor een groep moet praten.

We gaan dit nu elke week doen, zodat we er steeds beter in worden en het steeds soepeler gaat. Ik doe de cursus samen met 2 anderen, Alli, een student uit Bahrein en Jasmine, een meisje van 20. Ik voel me echt heel oud als ik hun verhalen hoor, maar ben ook de meest ervaren duiker. Zij hebben pas elk 30 duiken gemaakt, terwijlk ik er al ruim 250 heb gemaakt. Zij hebben een heel ander doel met de cursus: reizen en overal als DM werken, terwijl ik vooral wil assisteren bij cursussen.

We zouden eigenlijk vanmiddag en vanavond gaan duiken, maar de weersomstandigheden zijn helaas te slecht.

In plaats daarvan gaan we naar het reisbureau om de vluchten naar de UK en Nederland te regelen. Over 5 maanden vind het huwelijk plaats van onze vrienden, dus het wordt tijd dat we wat gaan regelen.

Het blijkt alleen niet zo eenvoudig te zijn als we dachten. Het meisje wat ons helpt moet heel erg puzzelen, vooral omdat we niet flexibel zijn met onze vertrek- en aankomstdagen. Uiteindelijk besluiten we dat het beter is dat ze alle tijd neemt om de beste vluchten (voor de beste prijs) te zoeken, en dat ze ons emailt als ze wat heeft gevonden.

's Middags vullen we ook de formulieren in voor onze live-a-board trip in oktober. Dat ga ik maandag wel even emailen, zodat we dat ook geboekt hebben. De live-a-board is onderdeel van de trip die we willen maken van Brisbane naar Cairns vv. We nemen de hele maand oktober vrij, zodat we lekker de tijd daarvoor hebben. Heerlijk, we kunnen niet wachten.

Tijdens de lunchpauze ga ik weer lekker zwemmen. Ik probeer weer een 400 meter,hopelijk ben ik nu wat sneller dan de vorige keer. Gelukkig is dat het geval: m'n tijd is nu 9.27 minuten! We gaan vooruit.