Vandaag is een van de weinige dagen dat de winkels dicht zijn. Het is vandaag nl. Anzac Day. Vandaag worden de soldaten herdacht die gevallen zijn in de oorlogen die we tot nu toe gehad hebben en die nog aan de gang zijn.
Anzac staat voor het Australian and New Zealand Army Corps. Anzac Day markeert de eerste gezamelijke militaire actie van Australie en Nieuw Zeeland tijdens de Eerste Wereldoorlog in Gallipoli (Turkije).
Er worden overal in het land dawn services gehouden. Bij zonsopgang worden de helden herdacht die er voor hebben gezorgd dat Australie een vrij land is.
Een van de tradities op deze dag is een Aussie Rules wedstrijd in het MCG (Melbourne Cricket Ground). Voor de start van de wedstrijd wordt 'The Last Post' gespeeld en heerst er complete stilte in het stadion. Daarna barst het feest los en spelen Collingwood en Essendon de wedstrijd. Het zijn altijd die 2 teams die de wedstijd spelen op Anzac Day.
Het is vandaag een heerlijke dag. Het zwembad is vandaag dicht, dus ik ga een wandeling maken door de buurt. Er is nog steeds een heel stuk waar ik nog niet ben geweest, dus dat ga ik vandaag verkennen. Ik neem wel m'n iPhone mee (met navigatie), voor de zekerheid ;) Ik loop langs het stadion van de Queensland Reds (een rugbyteam) en loop door allerlei straten. Het is een stuk heuvelachtiger dan ik had gedacht, maar ik zie wel straten waar we misschien wel zouden kunnen wonen wanneer we een huis zouden kunnen kopen. Een leuke wandeling.
zaterdag 25 april 2009
by Carola
vrijdag 24 april 2009
by Carola
Sas geniet vandaag weer van zijn vrije dag. Dat komt goed uit, want vandaag wordt onze nieuwe wasmachine bezorgd.
Ik heb 's middags m'n wekelijkse zwemtraining. De verkoudheid die zaterdag was opgekomen is nog steeds niet helemaal weg, ik merk dat m'n conditie erg achteruit gegaan is. Ondanks dat bereik ik vandaag wel weer een mijlpaal: 50m non-stop freestyle! Ik ben er zelf erg trots op.
De rest van de dag verloopt redelijk relaxt ondanks dat het best druk is. De Chief Executive is voor een maand op vakantie, en dus loopt alles nu iets anders dan normaal. Maar er hangt ook een lekker vrijdagsfeertje. Iedereen kijkt uit naar het weekend.
's Avonds blijkt dat onze wasmachine ook echt is bezorgd. Toch altijd wel even afwachten als je iets via het web besteld. De wasmachine draait ook al, Sas is weer goed bezig geweest vandaag ;) Hij heeft de boodschappen al gedaan en het hele huis schoongemaakt. Heerlijk, wat een luxe! Het weekend kan beginnen.
Ik heb 's middags m'n wekelijkse zwemtraining. De verkoudheid die zaterdag was opgekomen is nog steeds niet helemaal weg, ik merk dat m'n conditie erg achteruit gegaan is. Ondanks dat bereik ik vandaag wel weer een mijlpaal: 50m non-stop freestyle! Ik ben er zelf erg trots op.
De rest van de dag verloopt redelijk relaxt ondanks dat het best druk is. De Chief Executive is voor een maand op vakantie, en dus loopt alles nu iets anders dan normaal. Maar er hangt ook een lekker vrijdagsfeertje. Iedereen kijkt uit naar het weekend.
's Avonds blijkt dat onze wasmachine ook echt is bezorgd. Toch altijd wel even afwachten als je iets via het web besteld. De wasmachine draait ook al, Sas is weer goed bezig geweest vandaag ;) Hij heeft de boodschappen al gedaan en het hele huis schoongemaakt. Heerlijk, wat een luxe! Het weekend kan beginnen.
dinsdag 21 april 2009
by Carola
Afgelopen zaterdag voelde ik het al aankomen: ik heb een lekkere verkoudheid te pakken. Ik ben gisteren wel gaan werken, ondanks dat ik koorts had en m'n lichaam als pudding aanvoelde. M'n baas wilde al dat ik naar huis zou gaan, maar ik kon dat niet over m'n hart verkrijgen: het was m'n eerste dag na m'n vakantie.
Vandaag voel ik me echter een stuk slechter, ik geef me dus toch maar gewonnen. Ik lees ook op het internet dat een verkoudheid erg besmettelijk is, zeker de eerste paar dagen. Ik hoop dus dat ik niemand heb aangestoken op m'n werk.
Ik check m'n mail en besluit eindelijk een wasmachine te bestellen. De wasmachine die we nu hebben (van de eigenaar van het huis) is echt aan vervanging toe. Het maakt een ongelooflijk lawaai, net een straaljager, wanneer het centrifugeert.
Ik kijk op het web en vind een Bosch wasmachine. Hij kan 6,5 kg aan en verbruikt maar 56 liter water per wasbeurt. Degene die we nu hebben is volgens mij kleiner en verbruikt 71 liter water per wasbeurt. Dat is dus een mooie besparing. Ik bestel het dus maar. Na overleg met Sas geef ik aan dat het vrijdag bezorgd moet worden, en ik geef ook aan dat ze de oude wasmachine mee moeten nemen. Zijn we daar ook gelijk van af.
De rest van de dag breng ik slapend en tv-kijkend door. Ik vind het maar niks, het is ontzettend mooi weer en ik voel me zo slap als een vaatdoek. Ik mis de kippensoep van ma, dat had nu wonderen gedaan.
Vandaag voel ik me echter een stuk slechter, ik geef me dus toch maar gewonnen. Ik lees ook op het internet dat een verkoudheid erg besmettelijk is, zeker de eerste paar dagen. Ik hoop dus dat ik niemand heb aangestoken op m'n werk.
Ik check m'n mail en besluit eindelijk een wasmachine te bestellen. De wasmachine die we nu hebben (van de eigenaar van het huis) is echt aan vervanging toe. Het maakt een ongelooflijk lawaai, net een straaljager, wanneer het centrifugeert.
Ik kijk op het web en vind een Bosch wasmachine. Hij kan 6,5 kg aan en verbruikt maar 56 liter water per wasbeurt. Degene die we nu hebben is volgens mij kleiner en verbruikt 71 liter water per wasbeurt. Dat is dus een mooie besparing. Ik bestel het dus maar. Na overleg met Sas geef ik aan dat het vrijdag bezorgd moet worden, en ik geef ook aan dat ze de oude wasmachine mee moeten nemen. Zijn we daar ook gelijk van af.
De rest van de dag breng ik slapend en tv-kijkend door. Ik vind het maar niks, het is ontzettend mooi weer en ik voel me zo slap als een vaatdoek. Ik mis de kippensoep van ma, dat had nu wonderen gedaan.
zondag 19 april 2009
by Carola
M'n verkoudheid is nu echt losgebarsten. Maar het is zo mooi weer, dat we vandaag naar Mt Coot-tha gaan. Ik rijd en Sas heeft z'n camera in de aanslag om wat foto's te maken.
Het is aardig druk bij het uitkijkpunt op Mt Coot-tha. Op zich niet gek, het is vandaag superhelder weer en heerlijk zonnig. We hebben een geweldig uitzicht, we kunnen zelfs Moreton Bay en Moreton Island en Stradbroke Island zien. Ontzettend mooi!
Daarna rijden we naar de duikshop. M'n nieuwe wetsuit is binnen en ik geef me op voor een Womens Only duik op zaterdag 6 juni. Afgelopen week heb ik aan Claire gevraagd of ze meewil, en gelukkig kan ze. Dus gaan we op 6 juni samen duiken, dat wordt nog wat ;)
Het is aardig druk bij het uitkijkpunt op Mt Coot-tha. Op zich niet gek, het is vandaag superhelder weer en heerlijk zonnig. We hebben een geweldig uitzicht, we kunnen zelfs Moreton Bay en Moreton Island en Stradbroke Island zien. Ontzettend mooi!
Daarna rijden we naar de duikshop. M'n nieuwe wetsuit is binnen en ik geef me op voor een Womens Only duik op zaterdag 6 juni. Afgelopen week heb ik aan Claire gevraagd of ze meewil, en gelukkig kan ze. Dus gaan we op 6 juni samen duiken, dat wordt nog wat ;)
donderdag 16 april 2009
by Carola
Nadat we alles hebben ingepakt (de duikspullen zijn helaas nog niet droog), is het tijd om uit te checken. De rekening valt mee, gelukkig is de Vatu (lokale geld) niet zo heel veel waard.
We hebben nog een paar uur voordat we naar het vliegveld worden gebracht, dus we gaan even naar de stad. Sas wil een cd kopen met lokale muziek, die hij wil gebruiken voor de dvd met foto's van de trip. We pakken de ferry, die constant gaat, en daarna een bus. We spreken een prijs af (wat je altijd moet doen voordat je instapt!) en rijden naar Port Vila.
We struinen door de straten. Het is echt best wel druk, zeker als je een paar dagen op een rustig eiland hebt doorgebracht. Uiteindelijk vinden we wat muziek wat wel gaat passen. Daarna lopen we nog even over de markt, heerlijk al dat verse fruit, en gaan even wat lunchen. De rest van de middag brengen we lekker relaxt door op Hideaway Island en maken we nog wat foto's.
Rond 17.00 uur worden we naar het vliegveld gebracht na een uitgebreid afscheid van de gidsen. Zij dragen onze tassen op de ferry en zorgen ervoor dat de bagage op het vliegveld wordt afgeleverd. Wij stappen met z'n allen weer in een busje. Het vliegveld is echt heel klein, en ondanks dat we 2 uur van te voren aanwezig moesten zijn, kunnen we nog niet inchecken. Ach ja, eiland tijd een heerlijk begrip ;) We blijven wel bij de balie staan, zodat we als eerste als groep in kunnen checken. En dat is maar goed ook, 15 minuten later staat er een enorme rij!
De vlucht verloopt prima, en rond 21.45 uur zijn we weer in Brisbane. We nemen afscheid van iedereen en spreken af dat we met z'n allen volgende maand een reunieduik gaan maken, en ook de dvd die Sas gaat maken gaan bekijken. Het was echt een heerlijke vakantie, en een supergroep!
We hebben nog een paar uur voordat we naar het vliegveld worden gebracht, dus we gaan even naar de stad. Sas wil een cd kopen met lokale muziek, die hij wil gebruiken voor de dvd met foto's van de trip. We pakken de ferry, die constant gaat, en daarna een bus. We spreken een prijs af (wat je altijd moet doen voordat je instapt!) en rijden naar Port Vila.
We struinen door de straten. Het is echt best wel druk, zeker als je een paar dagen op een rustig eiland hebt doorgebracht. Uiteindelijk vinden we wat muziek wat wel gaat passen. Daarna lopen we nog even over de markt, heerlijk al dat verse fruit, en gaan even wat lunchen. De rest van de middag brengen we lekker relaxt door op Hideaway Island en maken we nog wat foto's.
Rond 17.00 uur worden we naar het vliegveld gebracht na een uitgebreid afscheid van de gidsen. Zij dragen onze tassen op de ferry en zorgen ervoor dat de bagage op het vliegveld wordt afgeleverd. Wij stappen met z'n allen weer in een busje. Het vliegveld is echt heel klein, en ondanks dat we 2 uur van te voren aanwezig moesten zijn, kunnen we nog niet inchecken. Ach ja, eiland tijd een heerlijk begrip ;) We blijven wel bij de balie staan, zodat we als eerste als groep in kunnen checken. En dat is maar goed ook, 15 minuten later staat er een enorme rij!
De vlucht verloopt prima, en rond 21.45 uur zijn we weer in Brisbane. We nemen afscheid van iedereen en spreken af dat we met z'n allen volgende maand een reunieduik gaan maken, en ook de dvd die Sas gaat maken gaan bekijken. Het was echt een heerlijke vakantie, en een supergroep!
woensdag 15 april 2009
by Carola
Iets later dan gepland vertrekken we voor de eerste duik van vandaag. Ik voel me vanochtend niet echt geweldig: hoofdpijn en misselijk, maar wil de duik niet missen.
De eerste duiksite heet Hangover Reef (toepasselijk ?). Sas en ik vinden het niet echt een geweldige site, maar als je van swim throughs houdt is het een mooie plek. We vinden wel een paar nudibranchs en dat is altijd goed.
De eerste duiksite heet Hangover Reef (toepasselijk ?). Sas en ik vinden het niet echt een geweldige site, maar als je van swim throughs houdt is het een mooie plek. We vinden wel een paar nudibranchs en dat is altijd goed.
De terugweg naar het eiland is niet echt lekker. Het regent, voelt kouder aan dan de afgelopen dagen en ik ben echt heel misselijk. Misschien had ik toch maar een Kwell pilletje moeten nemen. Het is namelijk vandaag wat ruiger dan normaal, en het regent en waait behoorlijk.
Eenmaal terug op het eiland laat ik m'n duikspullen voor wat het is en ga ik even op bed liggen met een paar nurofen. Dat helpt. We laten de tweede duik van de dag weer schieten en na een lekkere lunch zijn we klaar voor de allerlaatste duik van de vakantie!
Dit keer gaan we naar een wrak (de Bronzer). Ik zie 2 nudibranchs waarvan er eentje heel tactvol door de gids is neergelegd en een paar mooie zeesterren. Daarna gaan we op zoek naar de Clown Colony, een enorm veld van anemonen vol met anemonefish. Het is echt heel mooi!
Eenmaal terug op het eiland laat ik m'n duikspullen voor wat het is en ga ik even op bed liggen met een paar nurofen. Dat helpt. We laten de tweede duik van de dag weer schieten en na een lekkere lunch zijn we klaar voor de allerlaatste duik van de vakantie!
Dit keer gaan we naar een wrak (de Bronzer). Ik zie 2 nudibranchs waarvan er eentje heel tactvol door de gids is neergelegd en een paar mooie zeesterren. Daarna gaan we op zoek naar de Clown Colony, een enorm veld van anemonen vol met anemonefish. Het is echt heel mooi!
Wanneer iedereen aan boord is en we klaar zijn om terug te gaan naar het eiland, houdt de boot er mee op. Er wordt met handen en voeten een andere boot geroepen die ons kan slepen. Erg grappig. We zitten heel dicht bij het eiland, dus we hadden ook best terug kunnen snorkelen.
's Avonds hebben we een afscheidsfeestje in een restaurant in Port Vila. We hebben ook de gidsen uitgenodigd, en gelukkig willen ze maar wat graag komen. Dus we proppen ons in een bus die ons naar het restaurant brengt. Het is een enerverend ritje: de wegen zijn niet verhard en er zitten behoorlijk wat diepe kuilen in de weg. Verder doen ze ook niet echt aan verkeersregels, geen maximumsnelheid en inhalen wanneer jij denkt dat het wel kan. Net een rit in een achtbaan! Maar dat alles met een lekker muziekje ;)
De avond is echt supergezellig, iedereen heeft het erg naar z'n zin. We genieten van het heerlijke eten, de lekkere wijn en de heerlijke sfeer. Echt een geweldige avond! Echt jammer dat we morgen al weer naar huis moeten, we hadden graag nog willen blijven.
's Avonds hebben we een afscheidsfeestje in een restaurant in Port Vila. We hebben ook de gidsen uitgenodigd, en gelukkig willen ze maar wat graag komen. Dus we proppen ons in een bus die ons naar het restaurant brengt. Het is een enerverend ritje: de wegen zijn niet verhard en er zitten behoorlijk wat diepe kuilen in de weg. Verder doen ze ook niet echt aan verkeersregels, geen maximumsnelheid en inhalen wanneer jij denkt dat het wel kan. Net een rit in een achtbaan! Maar dat alles met een lekker muziekje ;)
De avond is echt supergezellig, iedereen heeft het erg naar z'n zin. We genieten van het heerlijke eten, de lekkere wijn en de heerlijke sfeer. Echt een geweldige avond! Echt jammer dat we morgen al weer naar huis moeten, we hadden graag nog willen blijven.
dinsdag 14 april 2009
by Carola
Vandaag is het de eerste dag dat het echt regent. Maar dat weerhoudt ons niet van het duiken!
De eerste duik van de dag gaat naar Kathleen Reef. Daar schijnt op 40 meter diepte een enorm grote gorgorian fan te zien te zijn, en Sascha wil daar wel heen. Ik ben wat huiveriger, ben nog nooit zo diep geweest. Maar goed, we gaan het toch proberen.
Onze gids leidt ons naar 40 meter diepte. Ik weet dat ik last krijg van stikstofnarcose op diepte, waardoor ik echt ontzettend traag ga reageren. Maar ik let daar goed op, en houdt m'n lucht en dieptemeter goed in de gaten. Vlakbij de fan krijg ik het gevoel dat ik echt heel aangeschoten ben, net alsof ik een paar glazen champagne naar binnen heb gewerkt: nog een teken van stikstofnarcose. Kan geen kwaad, je moet het alleen goed in de gaten houden. Het is trouwens op diepte nog net zo licht als op 18 meter, erg verradelijk. Nog een goede reden om je duikcomputer goed in de gaten te houden.
De fan zelf is echt heel groot en erg mooi, echt waard om daarvoor naar 40 meter te zwemmen. Nadat Sas wat foto's heeft genomen zwemmen we verder naar ongeveer 15-20 meter diepte. Daar zien we weer anemonefisch, een paar nudibranchs en een moray eel. Wat een mooie duik! Aan het eind van de duik blijven we zo'n 8 minuten op 5 meter hangen. Er hangen extra tanks en daar maken we mooi gebruik van! We hebben allebei nog wel lucht in onze flessen, maar die extra tanks zijn nog helemaal vol. Hierdoor kunnen we mooi een extra lange veiligheidsstop maken.
De eerste duik van de dag gaat naar Kathleen Reef. Daar schijnt op 40 meter diepte een enorm grote gorgorian fan te zien te zijn, en Sascha wil daar wel heen. Ik ben wat huiveriger, ben nog nooit zo diep geweest. Maar goed, we gaan het toch proberen.
Onze gids leidt ons naar 40 meter diepte. Ik weet dat ik last krijg van stikstofnarcose op diepte, waardoor ik echt ontzettend traag ga reageren. Maar ik let daar goed op, en houdt m'n lucht en dieptemeter goed in de gaten. Vlakbij de fan krijg ik het gevoel dat ik echt heel aangeschoten ben, net alsof ik een paar glazen champagne naar binnen heb gewerkt: nog een teken van stikstofnarcose. Kan geen kwaad, je moet het alleen goed in de gaten houden. Het is trouwens op diepte nog net zo licht als op 18 meter, erg verradelijk. Nog een goede reden om je duikcomputer goed in de gaten te houden.
De fan zelf is echt heel groot en erg mooi, echt waard om daarvoor naar 40 meter te zwemmen. Nadat Sas wat foto's heeft genomen zwemmen we verder naar ongeveer 15-20 meter diepte. Daar zien we weer anemonefisch, een paar nudibranchs en een moray eel. Wat een mooie duik! Aan het eind van de duik blijven we zo'n 8 minuten op 5 meter hangen. Er hangen extra tanks en daar maken we mooi gebruik van! We hebben allebei nog wel lucht in onze flessen, maar die extra tanks zijn nog helemaal vol. Hierdoor kunnen we mooi een extra lange veiligheidsstop maken.
We slaan de tweede duik van de dag over, zodat de hoeveelheid stikstof in ons lichaam kan verdwijnen. De rest van de groep gaat een wrakduik maken en wij genieten van een vroege lunch, zodat we klaar zijn voor de laatste duik van de dag.
Die duik gaat naar de Pinnacles. Volgens ons toch wel een van de mooiste duiken van de trip!. We zien veel verschillende nudibranchs, een kleine lionfish, en natuurlijk weer veel anemonen met anemonefish!
's Avonds zouden we cava gaan proeven, maar er blijkt een miscommunicatie. Wij dachten allemaal dat we om 18.30 uur bij de receptie moesten zijn, maar dat blijkt nu 15.30 uur te zijn geweest. Tja, toen waren we nog aan het duiken. We eten dus maar weer met z'n allen op het resort en bekijken de foto's van de dag. Morgen is het alweer de laatste dag duiken, wat gaat de tijd toch snel!
zaterdag 11 april 2009
by Carola
We gaan duiken! Na wat fruit als ontbijt zetten we onze setjes in elkaar en gaan we naar de boot. Helaas moeten we met gidsen duiken, wat niet echt een succes is. Tijdens de 3 duiken die we vandaag doen raken we, nadat we de eerste foto hebben genomen, al de gids kwijt. We doen dus maar ons eigen ding, de weg terug vinden we toch wel. Het zicht is namelijk zo goed, dat we bij wijze van spreken de boot constant kunnen zien.
Het zicht is zoals gezegd erg goed en het water is heerlijk, zo'n 28 graden. De meeste mannen in de groep duiken gewoon in boardshorts en een sharkskin, maar Sas en ik vinden ons 3 mm wetsuit erg prettig. Het valt ons wel op dat het onderwaterleven niet echt heel veel verschilt met wat we bijvoorbeeld in Moreton Bay zien.
Tussen de duiken door gaan we weer terug naar het eiland om even een nieuwe fles te pakken en te lunchen. Erg relaxed moet ik zeggen.
's Avonds eten we op het eiland. Daarna bekijken we de foto's van de dag. Iedereen is erg moe van een dag duiken, dus om 21.30 uur ligt iedereen wel op bed. Morgen weer een drukke dag en we gaan morgen onze eerste nachtdui
k in Vanuatu doen!
Het zicht is zoals gezegd erg goed en het water is heerlijk, zo'n 28 graden. De meeste mannen in de groep duiken gewoon in boardshorts en een sharkskin, maar Sas en ik vinden ons 3 mm wetsuit erg prettig. Het valt ons wel op dat het onderwaterleven niet echt heel veel verschilt met wat we bijvoorbeeld in Moreton Bay zien.
Tussen de duiken door gaan we weer terug naar het eiland om even een nieuwe fles te pakken en te lunchen. Erg relaxed moet ik zeggen.
's Avonds eten we op het eiland. Daarna bekijken we de foto's van de dag. Iedereen is erg moe van een dag duiken, dus om 21.30 uur ligt iedereen wel op bed. Morgen weer een drukke dag en we gaan morgen onze eerste nachtdui
k in Vanuatu doen!
vrijdag 10 april 2009
by Carola
Om 4.00 uur gaat de wekker, wat vroeg! Maar het heeft een goede reden: we vliegen vandaag naar Vanuatu! Ik had afgelopen woensdag al een taxi geregeld die keurig iets voor 5.00 uur voor komt rijden. Doordat er nauwelijks verkeer is op de weg, zijn we al binnen 20 minuten op het vliegveld.
Terwijl we op de rest van de groep wachten, laten we onze duiktassen nog even sealen. De groep bestaat uit 10 personen, inclusief Miguel de tripleider. We checken als een groep in, zo compenseren we elkaar voor ongetwijfeld wat te zware tassen her en der. Daarna gaan we maar gelijk door de douane. Onze cameratas is veel te zwaar (15 kilo, terwijl 7 kilo is toegestaan), maar gelukkig kunnen we wat onderdelen bij anderen in de tassen kwijt.
De vlucht zelf verloopt lekker soepel. We maken een tussenstop op Santo, een ander eiland van Vanuatu, en daarna is het nog 20 minuten vliegen naar Port Vila. Eenmaal op het vliegveld worden we opgewacht door Mel, de manager van de duikshop op Hideaway Island. Hij heeft vervoer voor ons en onze bagage geregeld. We gaan met 2 bussen (1 voor ons en 1 voor de bagage) naar de ferry. De ferry is nog geen 10 minuten en voor we het weten zijn we al op Hideaway Island.
Sascha en Miguel gaan bijna gelijk al een verkenningsduik maken op zoek naar een geschikte plek voor de open water cursus. Er zijn nl. nog 2 mensen die al hun open water duiken nog moeten doen, en nog 1 die alleen nog haar laatste open water duik moet doen.
's Avonds zijn we uitgenodigd voor een welkoms hapje en drankje bij de eigenaren van het resort. Erg gezellig, en we proeven ook gelijk het lokale bier: Tusker. Het is een licht biertje en zelfs ik vind het wel te drinken. Daarna gaan we met z'n allen avondeten in de pub en genieten van onze eerste avond op het eiland. Morgen beginnen we met duiken!
Terwijl we op de rest van de groep wachten, laten we onze duiktassen nog even sealen. De groep bestaat uit 10 personen, inclusief Miguel de tripleider. We checken als een groep in, zo compenseren we elkaar voor ongetwijfeld wat te zware tassen her en der. Daarna gaan we maar gelijk door de douane. Onze cameratas is veel te zwaar (15 kilo, terwijl 7 kilo is toegestaan), maar gelukkig kunnen we wat onderdelen bij anderen in de tassen kwijt.
De vlucht zelf verloopt lekker soepel. We maken een tussenstop op Santo, een ander eiland van Vanuatu, en daarna is het nog 20 minuten vliegen naar Port Vila. Eenmaal op het vliegveld worden we opgewacht door Mel, de manager van de duikshop op Hideaway Island. Hij heeft vervoer voor ons en onze bagage geregeld. We gaan met 2 bussen (1 voor ons en 1 voor de bagage) naar de ferry. De ferry is nog geen 10 minuten en voor we het weten zijn we al op Hideaway Island.
Sascha en Miguel gaan bijna gelijk al een verkenningsduik maken op zoek naar een geschikte plek voor de open water cursus. Er zijn nl. nog 2 mensen die al hun open water duiken nog moeten doen, en nog 1 die alleen nog haar laatste open water duik moet doen.
's Avonds zijn we uitgenodigd voor een welkoms hapje en drankje bij de eigenaren van het resort. Erg gezellig, en we proeven ook gelijk het lokale bier: Tusker. Het is een licht biertje en zelfs ik vind het wel te drinken. Daarna gaan we met z'n allen avondeten in de pub en genieten van onze eerste avond op het eiland. Morgen beginnen we met duiken!
maandag 6 april 2009
by Carola
Groot nieuws: door de enorme hoeveelheid regen die de laatste tijd is gevallen (we hebben nu al 2* de totale hoeveelheid regen van april gehad), zijn de dammen een stuk voller. We hebben de magische grens van 50% bereikt!
Dat betekent dat we vanaf komende zaterdag 200 liter per persoon per dag mogen gebruiken. Wat een verschil met toen we hier net waren, we zaten toen op 140l. per persoon per dag.
Dat betekent dat we vanaf komende zaterdag 200 liter per persoon per dag mogen gebruiken. Wat een verschil met toen we hier net waren, we zaten toen op 140l. per persoon per dag.
zaterdag 4 april 2009
by Carola
Het weer is niet geweldig, maar toch gaan we vandaag een boottrip maken.
De rit naar de duikstek is niet al te ruig, totdat we Moreton Bay verlaten. Daar wordt het heel ruig met enorme golven. Ik heb het gevoel alsof ik in een achtbaan zit die net niet over de kop gaat. Ik heb wel zeeziekte pilletjes ingenomen, maar die kunnen dit ook niet zo goed verwerken. Ik, en een aantal andere duikers, voel me echt niet prettig. Even volhouden totdat we bij de duikstek zijn.
Daar is het gelukkig een stuk rustiger. Sas en ik gaan als eerst het water in, allebei met de camera. Sas heeft van de week het onderwaterhuis voor zijn nieuwe camera gekregen, dus dit wordt de eerste keer dat hij er mee gaat duiken.
De duiken zijn best goed. Er is alleen best veel surge onder water, wat betekent dat je van de ene naar de andere kant wordt gesleept. We zien gelukkig een paar schildpadden en hele grote potato cods! Ik zie ook nog een hele mooie nudibranch die Sas nog niet in zijn collectie heeft. Door de surge is het alleen zo goed als onmogelijk om het op de foto te krijgen.
Na de heerlijke duiken en na een heerlijke lunch gaan we weer terug naar de haven van Scarborough. Wat een heerlijke dag weer. Het begon slecht met die regen, maar zodra we bij de duikstek waren werd het droog en begon zelfs de zon te schijnen!
De rit naar de duikstek is niet al te ruig, totdat we Moreton Bay verlaten. Daar wordt het heel ruig met enorme golven. Ik heb het gevoel alsof ik in een achtbaan zit die net niet over de kop gaat. Ik heb wel zeeziekte pilletjes ingenomen, maar die kunnen dit ook niet zo goed verwerken. Ik, en een aantal andere duikers, voel me echt niet prettig. Even volhouden totdat we bij de duikstek zijn.
Daar is het gelukkig een stuk rustiger. Sas en ik gaan als eerst het water in, allebei met de camera. Sas heeft van de week het onderwaterhuis voor zijn nieuwe camera gekregen, dus dit wordt de eerste keer dat hij er mee gaat duiken.
De duiken zijn best goed. Er is alleen best veel surge onder water, wat betekent dat je van de ene naar de andere kant wordt gesleept. We zien gelukkig een paar schildpadden en hele grote potato cods! Ik zie ook nog een hele mooie nudibranch die Sas nog niet in zijn collectie heeft. Door de surge is het alleen zo goed als onmogelijk om het op de foto te krijgen.
Na de heerlijke duiken en na een heerlijke lunch gaan we weer terug naar de haven van Scarborough. Wat een heerlijke dag weer. Het begon slecht met die regen, maar zodra we bij de duikstek waren werd het droog en begon zelfs de zon te schijnen!
vrijdag 3 april 2009
by Carola
Gelukkig krijg ik ma vandaag wel te pakken.
Ze weet totaal niet wat ze met de situatie aan moet, ze vertelt dat ze dat echt niet aan kan. Ze moet d'r ei even kwijt en volgens mij vindt ze het wel fijn om te zeggen wat ze denkt en voelt. Ze vraagt mijn advies, wat ik nog steeds een beetje vreemd vindt. Een dochter die haar moeder advies geeft. Maar goed, ik geef mijn mening en zeg dat ze echt heel goed op zichzelf moet letten. Ze moet doen wat ze denkt dat goed is en niet wat anderen van haar verwachten. Hopelijk luistert ze een beetje naar me ;)
Maar ook goed nieuws: ze is volop bezig met het verbouwen van haar huis. Van de week heeft de keuken een nieuw dak gekregen, nadat het oude dak was gaan lekken. En ze wil de tuin onder handen gaan nemen. In juni wordt er een nieuw tuinhuisje neergezet, de tuin wordt opgehoogd en opnieuw betegeld, en er komt een nieuwe schutting in. Ik ben heel blij dat ze met dit soort dingen bezig is. Het is een soort geruststelling.
Ze weet totaal niet wat ze met de situatie aan moet, ze vertelt dat ze dat echt niet aan kan. Ze moet d'r ei even kwijt en volgens mij vindt ze het wel fijn om te zeggen wat ze denkt en voelt. Ze vraagt mijn advies, wat ik nog steeds een beetje vreemd vindt. Een dochter die haar moeder advies geeft. Maar goed, ik geef mijn mening en zeg dat ze echt heel goed op zichzelf moet letten. Ze moet doen wat ze denkt dat goed is en niet wat anderen van haar verwachten. Hopelijk luistert ze een beetje naar me ;)
Maar ook goed nieuws: ze is volop bezig met het verbouwen van haar huis. Van de week heeft de keuken een nieuw dak gekregen, nadat het oude dak was gaan lekken. En ze wil de tuin onder handen gaan nemen. In juni wordt er een nieuw tuinhuisje neergezet, de tuin wordt opgehoogd en opnieuw betegeld, en er komt een nieuwe schutting in. Ik ben heel blij dat ze met dit soort dingen bezig is. Het is een soort geruststelling.
donderdag 2 april 2009
by Carola
Rond 17.45 uur kom ik aan bij de duikshop. Vanavond hebben we een informatie-avond over de trip naar Vanuatu, die nu een heel stuk dichterbij is gekomen. Volgende week gaan we al weg!
Iedereen stelt zich even voor, zodat we een beetje weten wie er mee gaan. Het is een gezellige avond, hopelijk kunnen we het een week met elkaar uit houden. Er wordt een voorstel gedaan om extra bootduiken te doen. De meeste willen dat wel, Sas en ik willen liever meer kantduiken doen op ons eigen houtje. Dit omdat we allebei de camera meenemen, en dat betekent dat we heel erg langzaam zwemmen. Het heeft dan geen zin om met een groep mee te gaan.
Ik meld me ook aan voor ' Women in Diving' dat wordt gehouden op vrijdagavond 5 juni. Het is een avond met presentaties en natuurlijk even lekker bijkletsen.
Nog maar een week voordat we op vakantie gaan! Heerlijk!
Iedereen stelt zich even voor, zodat we een beetje weten wie er mee gaan. Het is een gezellige avond, hopelijk kunnen we het een week met elkaar uit houden. Er wordt een voorstel gedaan om extra bootduiken te doen. De meeste willen dat wel, Sas en ik willen liever meer kantduiken doen op ons eigen houtje. Dit omdat we allebei de camera meenemen, en dat betekent dat we heel erg langzaam zwemmen. Het heeft dan geen zin om met een groep mee te gaan.
Ik meld me ook aan voor ' Women in Diving' dat wordt gehouden op vrijdagavond 5 juni. Het is een avond met presentaties en natuurlijk even lekker bijkletsen.
Nog maar een week voordat we op vakantie gaan! Heerlijk!
woensdag 1 april 2009
by Carola
Rond 5.00 uur word ik wakker en kijk ik even op m'n telefoon hoe laat het is. Ik zie dat Esther een sms-je heeft gestuurd: bel me het is belangrijk. Snel reken ik even uit hoe laat het in Nederland is, en besluit het te proberen.
Esther heeft slecht nieuws: een tante heeft te horen gekregen dat ze alvleesklier kanker heeft wat uitgezaaid is naar de lever. Het is echt bizar, precies een jaar na pa. Esther weet niet zo goed wat ze hier mee aan moet, logisch.
De rest van de dag ben ik met m'n gedachten niet helemaal bij m'n werk. Tijdens de lunch ga ik in m'n eentje de lange Story Bridge wandeling doen, heb ik even nodig.
's Avonds probeer ik ma te bellen, maar ik krijg haar helaas niet te pakken. Ik hoop dat ze zich een beetje afschermt van alles, ze zit zelf nog midden in het rouwproces.
Esther heeft slecht nieuws: een tante heeft te horen gekregen dat ze alvleesklier kanker heeft wat uitgezaaid is naar de lever. Het is echt bizar, precies een jaar na pa. Esther weet niet zo goed wat ze hier mee aan moet, logisch.
De rest van de dag ben ik met m'n gedachten niet helemaal bij m'n werk. Tijdens de lunch ga ik in m'n eentje de lange Story Bridge wandeling doen, heb ik even nodig.
's Avonds probeer ik ma te bellen, maar ik krijg haar helaas niet te pakken. Ik hoop dat ze zich een beetje afschermt van alles, ze zit zelf nog midden in het rouwproces.