Vandaag is een hele belangrijke dag: vanavond begint nl. de jaarlijkse State of Origin. Dat is een rugby league strijd tussen New South Wales (Blues) en Queensland (Maroons) wat gespeeld wordt over 3 wedstrijden. Vanavond is dus de eerste van 2010.
Aangezien Queensland de afgelopen 4 jaar al heeft gewonnen, is iedereen op kantoor ervan overtuigd dat we ook dit jaar weer gaan winnen. Alhoewel er wel wat twijfels zijn: de weersomstandigheden zijn duidelijk in het voordeel van de Blues (nl. heel veel regen) en de wedstrijd wordt in Sydney gespeeld (vijandelijke grond dus voor ons).
Ondanks dat heeft iedereen er heel veel zin in. Tijdens de lunchpauze worden de supermarkten en de marktkraampjes geplunderd (veel bier, hotdogs - blijkbaar iets wat je tijdens State of Origin moet eten ;), en allerlei ander heel erg gezond voedsel ;). Ik haal wat chips, bier en brie met toastjes. De Chief Executive vertelt dat hij heerlijk Frans stokbrood (ja zowaar iets wat op het echte Franse brood lijkt) heeft gehaald met chique Duitse sausages. Zij gaan dus op de internationale toer wat eten betreft ;)
's Avonds zijn we er helemaal klaar voor. De wedstrijd is echt heel spannend. De Blues scoren de eerste try, maar dan komen de Maroons op stoom. Na afloop van de eerste helft staan we voor! De tweede helft lopen we verder uit, maar dan komen de Blues toch nog even op gang. Uiteindelijk winnen we met 28-24! Echt geweldig! De volgende wedstrijd wordt hier in Brisbane gespeeld op woensdag 16 juni. Bring it on!
woensdag 26 mei 2010
by Carola
zaterdag 22 mei 2010
by Carola
Na een zeer drukke week op het werk, is het gelukkig weekend! Dit weekend zou ik gaan assisteren bij een Rescue cursus, en tegelijkertijd de allerlaatste 2 skills doen van m'n divemaster cursus: de gear exchange en de rescue drill.
Sas heeft vervoer geregeld, zodat ik vandaag de luxe van de auto heb! Echt heerlijk, wat een vrijheid! Veel te vroeg ben ik bij de duikschool, en het is best koud zo 's ochtends vroeg rond een uur of 8.
Al snel komt een van de instructeurs aan, en hij lijkt erg verbaasd dat ik er ben. Dat is geen goed teken. Al snel blijkt dat ze even vergeten waren door te geven dat er helemaal geen cursus wordt gegeven dit weekend. Aan de ene kant baal ik wel, vooral omdat ik m'n EHBO-cursus speciaal voor de cursus had verplaatst. Aan de andere kant ben ik nog zo moe van de afgelopen week, dat ik blij ben om weer naar huis te gaan. Wat ben ik blij dat ik de auto vandaag heb!
Zodoende ben ik rond 8.30 uur alweer thuis. Nadat ik al m'n duikspullen weer heb opgeruimd, haal ik de krant en maak een heerlijk bakkie thee. Wat kan je daarvan genieten ;)
De rest van de dag breng ik door met het bekijken van de afleveringen van Grey's Anatomy die ik de afgelopen weken heb gemist onder het genot van een pot thee en de muffins die ik heb gemaakt. Ondertussen doe ik ook een paar wassen, zodat het toch nog een beetje een nuttige dag wordt ;)
En dat terwijl Sas vandaag hard aan het werk is als instructeur. Vandaag en morgen staan de Open Water duiken op het programma, en hij gaat daarvoor naar Tweed Heads (net over de grens in New South Wales), duiken in het Cook Island Marine Park. Heel spannend!
Sas heeft vervoer geregeld, zodat ik vandaag de luxe van de auto heb! Echt heerlijk, wat een vrijheid! Veel te vroeg ben ik bij de duikschool, en het is best koud zo 's ochtends vroeg rond een uur of 8.
Al snel komt een van de instructeurs aan, en hij lijkt erg verbaasd dat ik er ben. Dat is geen goed teken. Al snel blijkt dat ze even vergeten waren door te geven dat er helemaal geen cursus wordt gegeven dit weekend. Aan de ene kant baal ik wel, vooral omdat ik m'n EHBO-cursus speciaal voor de cursus had verplaatst. Aan de andere kant ben ik nog zo moe van de afgelopen week, dat ik blij ben om weer naar huis te gaan. Wat ben ik blij dat ik de auto vandaag heb!
Zodoende ben ik rond 8.30 uur alweer thuis. Nadat ik al m'n duikspullen weer heb opgeruimd, haal ik de krant en maak een heerlijk bakkie thee. Wat kan je daarvan genieten ;)
De rest van de dag breng ik door met het bekijken van de afleveringen van Grey's Anatomy die ik de afgelopen weken heb gemist onder het genot van een pot thee en de muffins die ik heb gemaakt. Ondertussen doe ik ook een paar wassen, zodat het toch nog een beetje een nuttige dag wordt ;)
En dat terwijl Sas vandaag hard aan het werk is als instructeur. Vandaag en morgen staan de Open Water duiken op het programma, en hij gaat daarvoor naar Tweed Heads (net over de grens in New South Wales), duiken in het Cook Island Marine Park. Heel spannend!
zaterdag 15 mei 2010
by Carola
Dit weekend is een rustig weekend voor mij. In tegenstelling tot Sascha. Hij start nl. met z'n allereerste Open Water cursus als instructeur! Echt heel spannend, al laat hij het natuurlijk niet zo merken.
Je kan al echt merken dat de winter er aan zit te komen, de nachten en de ochtenden beginnen erg fris te worden. Wanneer ik 's ochtends naar de kapper loop (eindelijk kan ik na 3,5 maand naar de kapper!), heb ik het zelfs koud in de schaduw. Gelukkig is het een prachtige dag, strakblauwe lucht en een heerlijk warme zon. Ik loop dus maar zoveel mogelijk in de zon.
Na een kort bezoek aan de kapper geniet ik van de wandeling terug naar huis. Wat een heerlijk weer. Het doet me denken aan de lente/zomer in Nederland. Het ruikt precies hetzelfde, heel vreemd. Deze tijd van het jaar ben ik erg sentimenteel, heb erg heimwee naar Nederland. Gelukkig gaan we over 2 maanden voor een bruiloft naar de UK met een bliksembezoek aan Nederland. Kan niet wachten om ma en Esther weer te zien.
Rond een uur of 1 word ik gebeld: de bezorgers van het openhaardhout zijn onderweg. Ons hout was nl zo goed als op, en met de koude avonden is het heel fijn om de open haard aan te hebben. Nadat ze alles op de oprit hebben gedumpt, ruim ik het hout op in de garage. Heel fijn om weer een voorraadje te hebben. We zijn nu klaar voor de winter ;)
Sas is wat later thuis dan hij had gepland, niet zo heel vreemd voor je allereerste cursus. Hij heeft 2 Fransen als studenten, die soms wat problemen hebben met de taal. Voorbereidt als hij altijd is, had hij gisteren al 2 Franstalige examens voor ze uitgeprint. Al z'n studenten slagen voor het examen, en morgen gaan ze naar het zwembad voor de praktische oefeningen.
Je kan al echt merken dat de winter er aan zit te komen, de nachten en de ochtenden beginnen erg fris te worden. Wanneer ik 's ochtends naar de kapper loop (eindelijk kan ik na 3,5 maand naar de kapper!), heb ik het zelfs koud in de schaduw. Gelukkig is het een prachtige dag, strakblauwe lucht en een heerlijk warme zon. Ik loop dus maar zoveel mogelijk in de zon.
Na een kort bezoek aan de kapper geniet ik van de wandeling terug naar huis. Wat een heerlijk weer. Het doet me denken aan de lente/zomer in Nederland. Het ruikt precies hetzelfde, heel vreemd. Deze tijd van het jaar ben ik erg sentimenteel, heb erg heimwee naar Nederland. Gelukkig gaan we over 2 maanden voor een bruiloft naar de UK met een bliksembezoek aan Nederland. Kan niet wachten om ma en Esther weer te zien.
Rond een uur of 1 word ik gebeld: de bezorgers van het openhaardhout zijn onderweg. Ons hout was nl zo goed als op, en met de koude avonden is het heel fijn om de open haard aan te hebben. Nadat ze alles op de oprit hebben gedumpt, ruim ik het hout op in de garage. Heel fijn om weer een voorraadje te hebben. We zijn nu klaar voor de winter ;)
Sas is wat later thuis dan hij had gepland, niet zo heel vreemd voor je allereerste cursus. Hij heeft 2 Fransen als studenten, die soms wat problemen hebben met de taal. Voorbereidt als hij altijd is, had hij gisteren al 2 Franstalige examens voor ze uitgeprint. Al z'n studenten slagen voor het examen, en morgen gaan ze naar het zwembad voor de praktische oefeningen.
zondag 9 mei 2010
by Carola
Zoals verwacht hebben we allemaal wat moeite om op tijd ons bed uit te komen. Ondanks dat zijn we precies op tijd klaar met inpakken en het huis op te ruimen voordat we het huis uit moeten.
We rijden naar Hastings Street, het hart van Noosa, voor een heerlijk ontbijt. Helaas hebben we er niet zo bij nagedacht dat het vandaag moederdag is, en het is echt ontzetten druk. Het is ook heerlijk weer, perfect voor een moederdag ontbijt ;)
Uiteindelijk vinden we een restaurant waar we met 10 man kunnen ontbijten. Ik geniet van de scrambled eggs en bacon, iets wat ik normaal echt niet kan eten 's ochtends. Maar ik merk nu dat het wonderen doet. Ik voel me geweldig na het ontbijt. We lopen nog even door Noosa en natuurlijk even over het strand onder het genot van een ijsje.
Daarna is het tijd om naar huis te gaan. Ik rijd met Claire mee. Niemand van ons heeft enig idee hoe we Noosa uit moeten komen, en Claire heeft helaas ook geen TomTom. Gelukkig zien we een Greyhouds bus met bestemming Brisbane, en we besluiten de bus te volgen. Een goede beslissing, aangezien we al snel op de snelweg richting Brisbane zitten.
Het was echt een superweekend, weer eens iets totaal anders dan een weekend duiken! Claire vond het ook geweldig, en dat was ook precies de bedoeling!
We rijden naar Hastings Street, het hart van Noosa, voor een heerlijk ontbijt. Helaas hebben we er niet zo bij nagedacht dat het vandaag moederdag is, en het is echt ontzetten druk. Het is ook heerlijk weer, perfect voor een moederdag ontbijt ;)
Uiteindelijk vinden we een restaurant waar we met 10 man kunnen ontbijten. Ik geniet van de scrambled eggs en bacon, iets wat ik normaal echt niet kan eten 's ochtends. Maar ik merk nu dat het wonderen doet. Ik voel me geweldig na het ontbijt. We lopen nog even door Noosa en natuurlijk even over het strand onder het genot van een ijsje.
Daarna is het tijd om naar huis te gaan. Ik rijd met Claire mee. Niemand van ons heeft enig idee hoe we Noosa uit moeten komen, en Claire heeft helaas ook geen TomTom. Gelukkig zien we een Greyhouds bus met bestemming Brisbane, en we besluiten de bus te volgen. Een goede beslissing, aangezien we al snel op de snelweg richting Brisbane zitten.
Het was echt een superweekend, weer eens iets totaal anders dan een weekend duiken! Claire vond het ook geweldig, en dat was ook precies de bedoeling!
zaterdag 8 mei 2010
by Carola
Na een heerlijke nacht slapen, staan we redelijk op tijd op. Na een lekker ontbijt lopen we even naar het centrum van Noosa, voordat de schoonheidsspecialistes komen voor onze behandelingen.
Het is echt heel luxe om 'thuis' een heerlijke gezichtsbehandeling en pedicure te krijgen. Beter nog, het is allemaal buiten. Het is zo lekker weer, dat de behandeltafels lekker buiten staan. Geweldig!
De rest van de middag brengen we door met nog weer bubbels (champagne), allerlei hapjes, spelletjes en zelfs een potje Scrabble.
Nadat we ons allemaal 's avonds hebben omgekleed, gaan we als eerst naar de Noosa Surf Club. We bestellen garnalen, heerlijk! Daarna kletsen we onder het genot van een aantal drankjes en kijken we naar de soms zeer interessante mensen in de club die al duidelijk teveel hebben gedronken ;)
Na nog een aantal cafes te hebben bezocht en nog wat meer cocktails en andere heerlijke drankjes, ga ik rond 1.15 uur met een van Claire's vriendinnen terug naar het huis. Een aantal waren al wat eerder weggegaan en Claire en 3 andere vriendinnen besluiten nog even door te gaan.
Wat een supergezellige avond! Ik heb wel wat meer gedronken dan ik normaal doe, maar dat mag best af en toe ;) Eenmaal in het huis, blijken de anderen nog wakker te zijn en we praten nog even wat na voordat we een uur later allemaal besluiten naar bed te gaan. Morgen kunnen we enigszins uitslapen, al moeten we wel voor 10.00 uur het huis uit zijn. Dat kan nog wel eens lastig worden voor een aantal ;)
Het is echt heel luxe om 'thuis' een heerlijke gezichtsbehandeling en pedicure te krijgen. Beter nog, het is allemaal buiten. Het is zo lekker weer, dat de behandeltafels lekker buiten staan. Geweldig!
De rest van de middag brengen we door met nog weer bubbels (champagne), allerlei hapjes, spelletjes en zelfs een potje Scrabble.
Nadat we ons allemaal 's avonds hebben omgekleed, gaan we als eerst naar de Noosa Surf Club. We bestellen garnalen, heerlijk! Daarna kletsen we onder het genot van een aantal drankjes en kijken we naar de soms zeer interessante mensen in de club die al duidelijk teveel hebben gedronken ;)
Na nog een aantal cafes te hebben bezocht en nog wat meer cocktails en andere heerlijke drankjes, ga ik rond 1.15 uur met een van Claire's vriendinnen terug naar het huis. Een aantal waren al wat eerder weggegaan en Claire en 3 andere vriendinnen besluiten nog even door te gaan.
Wat een supergezellige avond! Ik heb wel wat meer gedronken dan ik normaal doe, maar dat mag best af en toe ;) Eenmaal in het huis, blijken de anderen nog wakker te zijn en we praten nog even wat na voordat we een uur later allemaal besluiten naar bed te gaan. Morgen kunnen we enigszins uitslapen, al moeten we wel voor 10.00 uur het huis uit zijn. Dat kan nog wel eens lastig worden voor een aantal ;)
vrijdag 7 mei 2010
by Carola
Bepakt en bezakt met 3 tassen neem ik de bus naar m'n werk. Vanavond ga ik nl. gelijk uit m'n werk naar Noosa voor Claire's vrijgezellenweekend! Ik kan niet wachten, maar helaas moet er eerst nog gewerkt worden.
Het is een chaotische dag, vooral ook omdat het vandaag de laatste dag is voordat m'n baas op vakantie gaat. Ze is de hele week al zwaar gestrest, echt bijzonder vervelend vooral omdat ik daar ook gestrest van raak.
Om 15.15 uur slaat Murphy's Law hard toe: het complete netwerk gaat plat. Geen email, geen document management systeem, niets werkt meer! Eerst denken we nog dat het snel opgelost is, maar rond 16.30 uur ligt het netwerk nog steeds plat. Heel egoistisch hoop ik dat het nog even 20 minuten zo blijft, zodat ik iets eerder weg kan.
Rond 16.45 uur is er nog geen oplossing in zicht, en wens ik m'n baas een prettige vakantie toe. Ik kan met iemand meerijden naar Noosa, maar hiervoor moet ik zo'n 15 minuten lopen naar haar werk.
Gelukkig valt het verkeer ontzetten mee naar Noosa. We zijn dan ook rond 19.15 uur in de villa, waar we lekker 2 nachten door gaan brengen. Morgen komen 3 schoonheidsspecialistes voor heerlijke behandelingen. Heerlijk, maar nu eerst champagne!
Het is een chaotische dag, vooral ook omdat het vandaag de laatste dag is voordat m'n baas op vakantie gaat. Ze is de hele week al zwaar gestrest, echt bijzonder vervelend vooral omdat ik daar ook gestrest van raak.
Om 15.15 uur slaat Murphy's Law hard toe: het complete netwerk gaat plat. Geen email, geen document management systeem, niets werkt meer! Eerst denken we nog dat het snel opgelost is, maar rond 16.30 uur ligt het netwerk nog steeds plat. Heel egoistisch hoop ik dat het nog even 20 minuten zo blijft, zodat ik iets eerder weg kan.
Rond 16.45 uur is er nog geen oplossing in zicht, en wens ik m'n baas een prettige vakantie toe. Ik kan met iemand meerijden naar Noosa, maar hiervoor moet ik zo'n 15 minuten lopen naar haar werk.
Gelukkig valt het verkeer ontzetten mee naar Noosa. We zijn dan ook rond 19.15 uur in de villa, waar we lekker 2 nachten door gaan brengen. Morgen komen 3 schoonheidsspecialistes voor heerlijke behandelingen. Heerlijk, maar nu eerst champagne!
donderdag 6 mei 2010
by Carola
Na het werk pak ik de trein naar Milton. Vanavond ga ik naar een seminar over Project Manta, gepresenteerd door Kathy Townsend. Het is echt een hele inspirerende presentatie.
Het blijkt dat de wetenschappers nog zo weinig weten over manta rays. Ze zijn er pas sinds kort achtergekomen dat er 2 main species zijn, in plaats van 1 wat ze altijd dachten. Project Mantae telt, onderzoekt en fotografeert alle manta rays rond Stradbroke Island (in de zomer) en Lady Elliot island in de rest van het jaar.
Kathy vertelt ook dat de manta rays bedreigt worden met uitsterven. Het vreemde is dat ze in Australie niet beschermd worden! Bizar. Verder wordt er in Indonesie op ze gevist, omdat hun kieuwen blijkbaar een afrodisiac zijn. Ongelooflijk en zeer schokkend!
Je kan ook als vrijwilliger een week meedraaien met haar project. Dat klinkt als muziek in de oren voor mij en Claire! Wellicht volgend jaar, aangezien de beste tijd van het jaar de maand juni/juli is.
Na afloop van de presentatie worden een aantal duiktrips en een equipment cursus geveild. Ik bied op een van de trips, maar al snel bieden anderen veel meer. Het is wel een leuk spelletje. Dan is het tijd voor de cursus. Dit is wel een cursus die ik wil doen, dus ik bied het openingsbod. Tot mijn grote verbazing bied verder niemand, dus uiteindelijk win ik een cursus die 2 avonden duurt en normaal $199 kost voor $75! Een koopje! Een zeer geslaagde avond dus.
Wanneer we thuiskomen, zien we dat we 7 gemiste oproepen hebben. Ik kijk m'n mobiel na, en zie dat ma heeft gebeld. Gelijk slaat de paniek toe, maar gelukkig heeft ze ook een voicemail achtergelaten waarin ze duidelijk zegt dat er niets ernstigs aan de hand is. Toch ongerust bel ik haar. Ze heeft echter geweldig nieuws: m'n oom wil met zijn 2 kinderen naar Australie komen voor een vakantie en heeft gevraagd of ma misschien mee wil! Dat is echt geweldig nieuws! Dus wellicht komen ze volgend jaar op bezoek!
Ik ben helemaal hyper van dat nieuws en kan dus absoluut niet slapen. Ik pak dus maar de rest van m'n spullen in voor het weekend. Ik ga nl naar Noosa voor een vrijgezellenweekend van Claire, die in juli gaat trouwen. Ik heb er echt superveel zin in, en met het geweldige nieuws van vanavond er bij kan m'n weekend al niet meer stuk!
Het blijkt dat de wetenschappers nog zo weinig weten over manta rays. Ze zijn er pas sinds kort achtergekomen dat er 2 main species zijn, in plaats van 1 wat ze altijd dachten. Project Mantae telt, onderzoekt en fotografeert alle manta rays rond Stradbroke Island (in de zomer) en Lady Elliot island in de rest van het jaar.
Kathy vertelt ook dat de manta rays bedreigt worden met uitsterven. Het vreemde is dat ze in Australie niet beschermd worden! Bizar. Verder wordt er in Indonesie op ze gevist, omdat hun kieuwen blijkbaar een afrodisiac zijn. Ongelooflijk en zeer schokkend!
Je kan ook als vrijwilliger een week meedraaien met haar project. Dat klinkt als muziek in de oren voor mij en Claire! Wellicht volgend jaar, aangezien de beste tijd van het jaar de maand juni/juli is.
Na afloop van de presentatie worden een aantal duiktrips en een equipment cursus geveild. Ik bied op een van de trips, maar al snel bieden anderen veel meer. Het is wel een leuk spelletje. Dan is het tijd voor de cursus. Dit is wel een cursus die ik wil doen, dus ik bied het openingsbod. Tot mijn grote verbazing bied verder niemand, dus uiteindelijk win ik een cursus die 2 avonden duurt en normaal $199 kost voor $75! Een koopje! Een zeer geslaagde avond dus.
Wanneer we thuiskomen, zien we dat we 7 gemiste oproepen hebben. Ik kijk m'n mobiel na, en zie dat ma heeft gebeld. Gelijk slaat de paniek toe, maar gelukkig heeft ze ook een voicemail achtergelaten waarin ze duidelijk zegt dat er niets ernstigs aan de hand is. Toch ongerust bel ik haar. Ze heeft echter geweldig nieuws: m'n oom wil met zijn 2 kinderen naar Australie komen voor een vakantie en heeft gevraagd of ma misschien mee wil! Dat is echt geweldig nieuws! Dus wellicht komen ze volgend jaar op bezoek!
Ik ben helemaal hyper van dat nieuws en kan dus absoluut niet slapen. Ik pak dus maar de rest van m'n spullen in voor het weekend. Ik ga nl naar Noosa voor een vrijgezellenweekend van Claire, die in juli gaat trouwen. Ik heb er echt superveel zin in, en met het geweldige nieuws van vanavond er bij kan m'n weekend al niet meer stuk!
maandag 3 mei 2010
by Carola
Vandaag is het Labour Day, een feestdag, dus heerlijk een dagje extra vrij! We gaan lekker duiken op OceanCat, iets wat we al zolang niet gedaan hebben.
Het is een celebration dive voor Sas, die zaterdag geslaagd is voor z'n Instructeurs cursus! Echt geweldig, ik ben echt heel trots op hem. Ik geloof dat hij ook wel trots is op zichzelf. Hij heeft de afgelopen weken zo hard voor de cursus gewerkt, dat hij wel wat ontspanning kan gebruiken!
Het is ook de laatste duiken die Claire en Russell op OceanCat maken. Ze gaan nl. voor 18 maanden verhuizen naar Sydney, gelijk na hun bruiloft. Helemaal niet leuk, maar uiteindelijk is Sydney niet zo heel ver weg.
Het is wel een beetje ruig op Moreton Bay, dus we besluiten niet naar onze favoriete stek te gaan wat even buiten de bay ligt. De condities zijn helaas te slecht. De duiken zijn wel aardig, al begint het water best af te koelen. Na de eerste duik heb ik het best koud, dus besluit ik een warme douche te nemen. Dat scheelt een hoop. Voor de 2e duik doe ik maar m'n handschoenen aan, een perfecte beslissing. Ik heb het nu niet koud, wat een verschil die 2mm handschoenen uit kunnen maken!
Na de duiken genieten we van een heerlijke lunch, voordat we weer teruggaan naar Scarborough. Weer een heerlijke dag w
eer!
Het is een celebration dive voor Sas, die zaterdag geslaagd is voor z'n Instructeurs cursus! Echt geweldig, ik ben echt heel trots op hem. Ik geloof dat hij ook wel trots is op zichzelf. Hij heeft de afgelopen weken zo hard voor de cursus gewerkt, dat hij wel wat ontspanning kan gebruiken!
Het is ook de laatste duiken die Claire en Russell op OceanCat maken. Ze gaan nl. voor 18 maanden verhuizen naar Sydney, gelijk na hun bruiloft. Helemaal niet leuk, maar uiteindelijk is Sydney niet zo heel ver weg.
Het is wel een beetje ruig op Moreton Bay, dus we besluiten niet naar onze favoriete stek te gaan wat even buiten de bay ligt. De condities zijn helaas te slecht. De duiken zijn wel aardig, al begint het water best af te koelen. Na de eerste duik heb ik het best koud, dus besluit ik een warme douche te nemen. Dat scheelt een hoop. Voor de 2e duik doe ik maar m'n handschoenen aan, een perfecte beslissing. Ik heb het nu niet koud, wat een verschil die 2mm handschoenen uit kunnen maken!
Na de duiken genieten we van een heerlijke lunch, voordat we weer teruggaan naar Scarborough. Weer een heerlijke dag w
eer!
zaterdag 1 mei 2010
by Carola
Vandaag is het tijd voor de laatste paar skills oefeningen voor m'n divemaster cursus: 800 meter snorkelen, 100 meter slepen van een vermoeide duiker, gear exchange terwijl je aan het buddy breathen bent (ademen door een automaat, delen met je buddy) en de rescue skill (boven water halen van een bewusteloze duiker, dan slepen terwijl je rescue breaths doet en de uitrusting van zowel jezelf als het slachtoffer uitdoet).
Wanneer ik bij Adreno aankom, blijkt er al snel een kink in de kabel: m'n instructeur moet ook een scuba review geven aan iemand die al een tijd niet heeft gedoken. Dat is een beetje lastig combineren met m'n skills. Ook heb ik sinds gisteren last van m'n oor, dus ik weet niet of ik kan duiken.
We besluiten in ieder geval het snorkelen en het slepen te doen, en kijken wel of ik de gear exchange kan doen.
Eenmaal in het zwembad is het tijd voor m'n 800 meter snorkelen. Ik voel me goed, ben erg benieuwd hoe ik het ga doen. M'n plan is om ongeveel 1 minuut te doen over 1 baan, wat me een tijd van rond de 16 minuten op zou moeten leveren. Tijdens de test houd ik constant m'n tijd in de gaten, wat wel fijn is, omdat je op een gegeven moment het baantjes zwemmen wel zat bent. Het is nl niet echt heel spannend ;) Ik merk dat ik niet echt heel erg vermoeid ben, dus wanneer ik aan m'n laatste baantje begin, besluit ik de 50 meter te sprinten. Ik zie dat ik 15 minuten heb gedaan over 15 baantjes, keurig op schema. Maar ik wil eigenlijk wel onder de 16 minuten komen. Uiteindelijk kom ik aan in 15:56 minuten! Ik ben echt supertrots!
Ik krijg even een pauze, zodat ik bij kan komen en zodat de instructeur de skills met de andere duiker kan oefenen. Dan komt Sas aan bij het zwembad. Hij heeft vandaag z'n laatste dag van de instructeur cursus, en is best gespannen. Hij vraagt naar m'n tijd en vol trots vertel ik m'n tijd. En wat blijkt: hij heeft een paar weken geleden precies dezelfde tijd gezwommen voor de test voor z'n cursus! Heel stoer!
Na m'n rustpauze vertel ik de instructeur dat ik m'n oor echt niet vertrouw, dus ik ga niet de gear exchange doen. Dat betekent wel weer een vertraging in m'n cursus, maar dat beter dan een flinke oorontsteking!
Ik ga wel de 100 slepen doen. M'n instructeur speelt het slachtoffer en het valt niet mee. Hij is nl echt een stuk groter dan ik ben, en het is echt heel hard werken. Maar ik denk bij mezelf: het is maar 2 baantjes, dus geef alles wat je hebt. Het keren verloopt ook best soepel, en ik ben heel erg benieuwd naar m'n tijd wanneer we finishen. M'n benen doen echt heel zeer, heb heel hard gewerkt. M'n tijd: 2:55 minuten, en ik ben zeer zeer tevreden. Wat een geweldige dag!
Wanneer ik alles aan het inpakken ben, zie ik dat Sas druk bezig is met z'n cursus. Ik merk dat ik gewoon nerveus ben voor hem, het is ook zo'n belangrijke stap! Ik duim en hoop dat alles goed gaat, ben er van overtuigd dat het wel goed zal komen.
Aan het eind van de middag belt Sas met geweldig nieuws: hij is geslaagd! Nu ben ik dus getrouwd met een duikinstructeur, erg stoer! Ik ben echt supertrots op hem!
Wanneer ik bij Adreno aankom, blijkt er al snel een kink in de kabel: m'n instructeur moet ook een scuba review geven aan iemand die al een tijd niet heeft gedoken. Dat is een beetje lastig combineren met m'n skills. Ook heb ik sinds gisteren last van m'n oor, dus ik weet niet of ik kan duiken.
We besluiten in ieder geval het snorkelen en het slepen te doen, en kijken wel of ik de gear exchange kan doen.
Eenmaal in het zwembad is het tijd voor m'n 800 meter snorkelen. Ik voel me goed, ben erg benieuwd hoe ik het ga doen. M'n plan is om ongeveel 1 minuut te doen over 1 baan, wat me een tijd van rond de 16 minuten op zou moeten leveren. Tijdens de test houd ik constant m'n tijd in de gaten, wat wel fijn is, omdat je op een gegeven moment het baantjes zwemmen wel zat bent. Het is nl niet echt heel spannend ;) Ik merk dat ik niet echt heel erg vermoeid ben, dus wanneer ik aan m'n laatste baantje begin, besluit ik de 50 meter te sprinten. Ik zie dat ik 15 minuten heb gedaan over 15 baantjes, keurig op schema. Maar ik wil eigenlijk wel onder de 16 minuten komen. Uiteindelijk kom ik aan in 15:56 minuten! Ik ben echt supertrots!
Ik krijg even een pauze, zodat ik bij kan komen en zodat de instructeur de skills met de andere duiker kan oefenen. Dan komt Sas aan bij het zwembad. Hij heeft vandaag z'n laatste dag van de instructeur cursus, en is best gespannen. Hij vraagt naar m'n tijd en vol trots vertel ik m'n tijd. En wat blijkt: hij heeft een paar weken geleden precies dezelfde tijd gezwommen voor de test voor z'n cursus! Heel stoer!
Na m'n rustpauze vertel ik de instructeur dat ik m'n oor echt niet vertrouw, dus ik ga niet de gear exchange doen. Dat betekent wel weer een vertraging in m'n cursus, maar dat beter dan een flinke oorontsteking!
Ik ga wel de 100 slepen doen. M'n instructeur speelt het slachtoffer en het valt niet mee. Hij is nl echt een stuk groter dan ik ben, en het is echt heel hard werken. Maar ik denk bij mezelf: het is maar 2 baantjes, dus geef alles wat je hebt. Het keren verloopt ook best soepel, en ik ben heel erg benieuwd naar m'n tijd wanneer we finishen. M'n benen doen echt heel zeer, heb heel hard gewerkt. M'n tijd: 2:55 minuten, en ik ben zeer zeer tevreden. Wat een geweldige dag!
Wanneer ik alles aan het inpakken ben, zie ik dat Sas druk bezig is met z'n cursus. Ik merk dat ik gewoon nerveus ben voor hem, het is ook zo'n belangrijke stap! Ik duim en hoop dat alles goed gaat, ben er van overtuigd dat het wel goed zal komen.
Aan het eind van de middag belt Sas met geweldig nieuws: hij is geslaagd! Nu ben ik dus getrouwd met een duikinstructeur, erg stoer! Ik ben echt supertrots op hem!