Rond 9.15 uur lopen we bij de hypotheekadviseur binnen. We hebben van te voren natuurlijk wel bedacht wat we zouden willen betalen per maand, maar verder weten we eigenlijk niets van hypotheken in Australie.
Het blijkt hier allemaal heel anders te werken dan in Nederland. Hier moet je eigenlijk zo snel mogelijk je hypotheek hebben afbetaald. Je kan hier helaas niet de hypotheekrente aftrekken van de belasting. Wel krijg je als first home owner een bedrag van $7000 om je te helpen. Mooi meegenomen.
Mark, de hypotheekadviseur, legt ons in ongeveer 1,5 uur uit wat het proces hier is, wat onze mogelijkheden zijn en wat voor ons het beste zou zijn. Het blijkt dat we echt superconservatief zijn als het aankomt op wat ons maximum hypotheek zou kunnen zijn. We kunnen echt veel meer lenen, en het zou niet eens heel veel invloed hebben op onze levensstijl. We zouden gewoon kunnen doen wat we nu ook doen! Geweldig! We spreken af dat hij een paar scenarios voor ons uit gaat werken en naar ons gaat mailen, zodat we weten waar we aan toe zijn.
Daarna rijden we even naar een nieuwe viszaak in Milton. We zijn gelijk fan, zeker wanneer de visboer de tijd neemt om te demonstreren hoe we de garnalen moeten pellen, etc. Geweldig! Hier komen we vaker terug, eindelijk een viszaak in de buurt!
's Middags rijden we eerst naar Warner, naar een andere display village. Er zijn 2 huizen die we wel mooi vinden, alleen ze hebben allebei ook wel dingen die we niet zo geweldig vinden. Daarna rijden we naar Underwood (totaal aan de andere kant van Brisbane, die kilometers lopen zo wel lekker op ;)). Daar vinden we het huis van onze dromen! We zijn allebei verliefd zodra we door de voordeur lopen, heel gevaarlijk!
De sales consultant schrijft voor ons op wat de basisprijs voor het huis is, en wat voor andere kosten we rekening mee moeten houden. En natuurlijk moeten we dan kijken wat voor apparatuur we willen, wat voor vloeren, hoeveel schuifdeuren etc. Verder vragen we ook hoe groot het blok land moet zijn. Verder geeft ze ons ook wat tips met betrekking tot de ligging van het blok (liefst geen slaapkamer op het westen ivm de warmte etc). Kortom, een heel nuttig gesprek.
Ze biedt aan om een schets te maken van het huis op het land, wanneer we een stuk land hebben gevonden. We zien het helemaal zitten! Het is inmiddels 15.30, maar we besluiten toch nog even naar Moggill te gaan, even informatie inwinnen over de blokken land. Rond 16.00 uur komen we aan, ruim op tijd aangezien ze om 17.00 uur dicht gaan! Al snel blijkt dat een hoop kavels al verkocht zijn, maar we hebben nog best wat opties. Alleen is de grond wel een stuk prijziger dan we hadden verwacht.
De sales consultant leidt ons rond op de kavels, en we vinden een geweldige kavel. Enorm groot (736m2!), iets verhoogd vergeleken met andere kavels en vlak! Het is geweldig, en ook nu raken we verliefd. Heb nooit geweten dat je verliefd kon worden op een kaal stuk grond, maar het kan dus echt!
De sales consultant vertelt dat de kavels best snel gaan, dus dat we echt snel een beslissing moeten nemen. Ik ben in staat om gelijk het contract te tekenen, maar Sas is de verstandige van ons en zegt dat we hier even een nachtje over moeten slapen. We moeten uitzoeken wat we kunnen doen, financieel gezien, en hoe we het moeten aanpakken.
Ook moeten we dus snel even de plattegrond van de kavel naar de bouwer sturen, zodat ze een ontwerp kan maken met het huis erop.
Onderweg naar huis zijn we heel enthousiast maar ook best nerveus. Het zou zo maar kunnen dat we wellicht eind volgende week een stuk grond hebben en dat we over een paar maanden kunnen beginnen met bouwen. Dat is echt heel erg snel!
We kunnen allebei 's nachts niet slapen, er gaat zoveel door ons hoofd: hoeveel hypotheek zouden we moeten nemen, wat voor huis, past alles wel in het budget, wat moeten we nu als eerst doen.. Uiteindelijk ga ik rond 1.45 uur naar bed, en Sas staat rond 2.30 weer op om nog maar weer door alle brochures en info te bladeren.
De tijd is aangebroken om heel snel te handelen. En dat vind ik het engste. Ik maak me eigenlijk niet zo'n zorgen over de hypotheek, denk dat we dat wel goedgekeurd krijgen, maar het feit dat we zo snel moeten handelen is best eng! We willen die kavel zo graag, maar we moeten er toch rekening mee houden dat een ander ons voor is.
zaterdag 31 juli 2010
zaterdag 24 juli 2010
by Carola
's Ochtends ga ik eindelijk lekker naar de kapper, terwijl Sas nog ligt te slapen. De winkel heeft een metamorfose ondergaan, en ze hebben echt de mooiste lampen hangen die ik ooit heb gezien! Ik vraag dus waar ze ze vandaan hebben, en wat blijkt: gewoon E-bay! Ik neem een foto van de lampen (heel handig zo'n IPhone!) en houd het in gedachten.
's Middags gaan we voor het eerst naar een display village in North Lakes (zo'n 30 minuten ten noorden van waar wij nu wonen) . Dat is een gedeelte van een nieuwbouwwijk waar de bouwbedrijven hun huizencollectie in het echt tonen. Het zijn echte huizen, waar je gewoon in kan, maar waar niemand woont. Het eerste huis is waanzinnig, en we zijn zwaar onder de indruk van wat er eigenlijk mogelijk is.
Na de display village rijden we naar Moggill, wat ongeveer 20 minuten ten zuid-westen van ons ligt. Sas heeft nl. eens rondgevraagd op z'n werk wat een mooie omgeving zou zijn om te gaan wonen, en waar we een huis zouden kunnen bouwen. We zijn erg onder de indruk van de omgeving, mooie uitzichten op de bergen, en het is zo stil en de lucht voelt zo schoon! We zijn er over eens dat we nu toch maar eens echt met een hypotheekadviseur moeten praten, want we zijn er over uit: we gaan hier een huis bouwen!
Spannende tijden breken aan!
's Middags gaan we voor het eerst naar een display village in North Lakes (zo'n 30 minuten ten noorden van waar wij nu wonen) . Dat is een gedeelte van een nieuwbouwwijk waar de bouwbedrijven hun huizencollectie in het echt tonen. Het zijn echte huizen, waar je gewoon in kan, maar waar niemand woont. Het eerste huis is waanzinnig, en we zijn zwaar onder de indruk van wat er eigenlijk mogelijk is.
Na de display village rijden we naar Moggill, wat ongeveer 20 minuten ten zuid-westen van ons ligt. Sas heeft nl. eens rondgevraagd op z'n werk wat een mooie omgeving zou zijn om te gaan wonen, en waar we een huis zouden kunnen bouwen. We zijn erg onder de indruk van de omgeving, mooie uitzichten op de bergen, en het is zo stil en de lucht voelt zo schoon! We zijn er over eens dat we nu toch maar eens echt met een hypotheekadviseur moeten praten, want we zijn er over uit: we gaan hier een huis bouwen!
Spannende tijden breken aan!
vrijdag 23 juli 2010
by Carola
Tijdens onze korte trip naar UK en Nederland, hebben we eindelijk eens onze toekomstplannen kunnen bespreken. We hebben besloten dat we een huis willen laten bouwen, en geen bestaand huis kopen, omdat we eigenlijk niets kunnen vinden wat we willen.
Een hele grote stap, en het betekent dat de komende tijd onze weekenden waarschijnlijk wel gevuld zullen worden met het bezoeken van display villages, zoeken naar een mooi stuk land, praten met een hypotheekadviseur. We hebben er echt veel zin in, en vinden het allemaal heel erg spannend!
Wie weet, wonen we volgend jaar rond deze tijd wel in onze eigen huis, op ons eigen land in een waanzinnig mooie omgeving!!
Een hele grote stap, en het betekent dat de komende tijd onze weekenden waarschijnlijk wel gevuld zullen worden met het bezoeken van display villages, zoeken naar een mooi stuk land, praten met een hypotheekadviseur. We hebben er echt veel zin in, en vinden het allemaal heel erg spannend!
Wie weet, wonen we volgend jaar rond deze tijd wel in onze eigen huis, op ons eigen land in een waanzinnig mooie omgeving!!
donderdag 15 juli 2010
by Carola
Om 2.00 uur ben ik echt klaarwakker. Ik ga dus maar even naar beneden, hopelijk word ik snel weer moe. Ik zet een was aan, vouw de kleding op die in de droger zat en ga even Facebook checken. Daarna speel ik wat Patience. Op een gegeven moment komt Sas naar beneden, ik laat me overhalen maar weer naar bed te gaan.
Blijkbaar ben ik toch weer in slaap gevallen, want om 6.40 uur maakt de wekker me wakker. Eenmaal op het werk neem ik eerst een lekker grote beker thee. Het is nl. best fris buiten (zo'n 8 graden!).
De rest van de dag gaat beter dan ik had verwacht, alhoewel ik erg moe ben. Maar ik krijg best veel gedaan, en met een goed gevoel ga ik om 17.30 uur weer naar huis. Nog maar 1 dag werken en dan is het al weer weekend! Moet lukken toch?
Blijkbaar ben ik toch weer in slaap gevallen, want om 6.40 uur maakt de wekker me wakker. Eenmaal op het werk neem ik eerst een lekker grote beker thee. Het is nl. best fris buiten (zo'n 8 graden!).
De rest van de dag gaat beter dan ik had verwacht, alhoewel ik erg moe ben. Maar ik krijg best veel gedaan, en met een goed gevoel ga ik om 17.30 uur weer naar huis. Nog maar 1 dag werken en dan is het al weer weekend! Moet lukken toch?
woensdag 14 juli 2010
by Carola
Rond 6.30 uur landen we op Brisbane International Airport. We zijn weer thuis! We zijn redelijk vlot door de douane, en wanneer we de koffer hebben gaan we in de rij staan voor de quarantine. Natuurlijk moeten we ons melden, aangezien we hebben aangegeven dat we eten bij ons hebben.
Zoals gewoonlijk moet de quarantine inspecteur lachen om onze kaas. Het is gewoon een heerlijke graskaas van 4 kilo. Heerlijk! Verder hebben we een grote pot pindakaas, een pak hagelslag en natuurlijk de enorme zak drop bij ons. Het is allemaal geen probleem, we kunnen het gewoon mee naar huis nemen. Kan nu al niet wachten om de kaas te proeven!
We nemen de taxi naar huis en rond een uur of 8 stappen we ons huis binnen. Toch wel weer lekker om thuis te zijn. Ik zet zo snel mogelijk een was aan, en ruim zoveel mogelijk op voordat we even naar bed gaan. Uiteindelijk word ik pas om 12.30 uur wakker en na een douche ga ik even snel wat boodschappen halen, terwijl Sas nog heerlijk ligt te slapen.
's Avonds eten we wat restjes lasagne, gelukkig hadden we dat nog in de vriezer liggen. Scheelt weer koken, iets waar we geen van beiden echt zin in hebben. Tijdens het nieuws van 6 uur, horen we opeens allerlei sirenes. Nieuwsgierig als we zijn, kijken we naar buiten en dan zien we een spectaculair vuurspel. Enorme vlammen schieten boven huizen uit, het blijkt dat een huis ongeveer 6/7 huizen verderop in brand staat. De politie sluit snel de straat af, en evacueert de buurtbewoners. Wij wonen er ver genoeg vanaf, dus we kunnen in ons huis blijven. Pas na een kwartier komt de brandweer, die het vuur snel onder controle heeft. Best wel heftig om dat mee te maken. Ik hoop dat de bewoners niet gewond zijn. Morgen maar even kijken in de krant.
Rond 20.30 uur vallen toch echt m'n ogen dicht, en ik ga lekker naar bed. Morgen moeten we meer werken, dus we moeten echt goed slapen. Het is wel weer erg lekker om in ons eigen bed te slapen.
Zoals gewoonlijk moet de quarantine inspecteur lachen om onze kaas. Het is gewoon een heerlijke graskaas van 4 kilo. Heerlijk! Verder hebben we een grote pot pindakaas, een pak hagelslag en natuurlijk de enorme zak drop bij ons. Het is allemaal geen probleem, we kunnen het gewoon mee naar huis nemen. Kan nu al niet wachten om de kaas te proeven!
We nemen de taxi naar huis en rond een uur of 8 stappen we ons huis binnen. Toch wel weer lekker om thuis te zijn. Ik zet zo snel mogelijk een was aan, en ruim zoveel mogelijk op voordat we even naar bed gaan. Uiteindelijk word ik pas om 12.30 uur wakker en na een douche ga ik even snel wat boodschappen halen, terwijl Sas nog heerlijk ligt te slapen.
's Avonds eten we wat restjes lasagne, gelukkig hadden we dat nog in de vriezer liggen. Scheelt weer koken, iets waar we geen van beiden echt zin in hebben. Tijdens het nieuws van 6 uur, horen we opeens allerlei sirenes. Nieuwsgierig als we zijn, kijken we naar buiten en dan zien we een spectaculair vuurspel. Enorme vlammen schieten boven huizen uit, het blijkt dat een huis ongeveer 6/7 huizen verderop in brand staat. De politie sluit snel de straat af, en evacueert de buurtbewoners. Wij wonen er ver genoeg vanaf, dus we kunnen in ons huis blijven. Pas na een kwartier komt de brandweer, die het vuur snel onder controle heeft. Best wel heftig om dat mee te maken. Ik hoop dat de bewoners niet gewond zijn. Morgen maar even kijken in de krant.
Rond 20.30 uur vallen toch echt m'n ogen dicht, en ik ga lekker naar bed. Morgen moeten we meer werken, dus we moeten echt goed slapen. Het is wel weer erg lekker om in ons eigen bed te slapen.
dinsdag 13 juli 2010
by Carola
Na een heerlijke vlucht, komen we rond 15.30 uur in Singapore aan. We hebben ongeveer 5 uur de tijd voordat we het vliegtuig naar Brisbane pakken.
We besluiten dus op zoek te gaan naar een douche. We hadden nl. al ergens gelezen dat je lekker kan douchen op het vliegveld, en dat kunnen we wel gebruiken! De douche is in een hotel, naast de gym. Had ik maar m'n sportkleding meegenomen, had ik lekker even op de loopband kunnen staan!
Daarna vragen we een gratis wifi-account aan. Op Singapore Airport kan je nl. een gratis account aanvragen voor je laptop waarmee je 6 uur internet verbinding tot je beschikking hebt. Geweldig! Verder kunnen we onze laptop aansluiten op een internationaal stopcontact, dus kunnen we de laptop mooi opladen. Wat een heerlijk vliegveld! Dat vonden we al, vooral omdat het zo rustig is en zo ontzettend schoon. Heerlijk. Later lees ik nog in een brochure dat er nog een zwembad is en dat je massages kan krijgen. Als ik dat eerder had geweten!
Wanneer we bij de gate aankomen, zien we twee stoelen staan met een voetmassage apparaat. Dat moeten we natuurlijk uitproberen! Je voeten worden heerlijk gemasseerd, zelfs je kuiten. Het is geweldig, en we zetten de apparaten een paar keer achter elkaar aan. En het kost niets! Dus als je een keer op Singapore Airport ben, probeer ze uit!
Rond 20.30 uur kunnen we het vliegtuig in. Het is een heerlijk vliegtuig, van Singapore Airlines. We zitten zo goed als achterin, er is nog maar 1 rij achter ons. We hebben veel meer beenruimte dan in het KLM vliegtuig, en we kunnen onze laptop aansluiten, zelfs je Ipod kan je aansluiten. Wat een luxe! Een volgende keer reizen we zeker met Singapore Airlines, echt een aanrader. Het personeel is ook ontzettend vriendelijk, en het vliegtuigeten is zelfs eetbaar!
We besluiten dus op zoek te gaan naar een douche. We hadden nl. al ergens gelezen dat je lekker kan douchen op het vliegveld, en dat kunnen we wel gebruiken! De douche is in een hotel, naast de gym. Had ik maar m'n sportkleding meegenomen, had ik lekker even op de loopband kunnen staan!
Daarna vragen we een gratis wifi-account aan. Op Singapore Airport kan je nl. een gratis account aanvragen voor je laptop waarmee je 6 uur internet verbinding tot je beschikking hebt. Geweldig! Verder kunnen we onze laptop aansluiten op een internationaal stopcontact, dus kunnen we de laptop mooi opladen. Wat een heerlijk vliegveld! Dat vonden we al, vooral omdat het zo rustig is en zo ontzettend schoon. Heerlijk. Later lees ik nog in een brochure dat er nog een zwembad is en dat je massages kan krijgen. Als ik dat eerder had geweten!
Wanneer we bij de gate aankomen, zien we twee stoelen staan met een voetmassage apparaat. Dat moeten we natuurlijk uitproberen! Je voeten worden heerlijk gemasseerd, zelfs je kuiten. Het is geweldig, en we zetten de apparaten een paar keer achter elkaar aan. En het kost niets! Dus als je een keer op Singapore Airport ben, probeer ze uit!
Rond 20.30 uur kunnen we het vliegtuig in. Het is een heerlijk vliegtuig, van Singapore Airlines. We zitten zo goed als achterin, er is nog maar 1 rij achter ons. We hebben veel meer beenruimte dan in het KLM vliegtuig, en we kunnen onze laptop aansluiten, zelfs je Ipod kan je aansluiten. Wat een luxe! Een volgende keer reizen we zeker met Singapore Airlines, echt een aanrader. Het personeel is ook ontzettend vriendelijk, en het vliegtuigeten is zelfs eetbaar!
maandag 12 juli 2010
by Carola
Om 7.15 worden we wakker gemaakt door de werklui. Ze komen nl. de zolder isoleren. Ma had al gezegd dat ze zouden komen, maar het is toch even slikken als ze aan de slag gaan. Het helpt ook niet dat ik pas na 1 uur vannacht naar bed ben gegaan.
Maar goed, we hebben zo wel een lange dag! We ontbijten natuurlijk met kaas en pindakaas, en daarna gaan ma en ik even naar de supermarkt. Ik koop de grootste pot Calve pindakaas die ik kan vinden en ook een pak pure hagelslag. Heerlijk, kunnen we er ook van genieten straks thuis in Brisbane!
Esther belt aan het eind van de dag dat ze weer in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Echt vreselijk, maar het is wel beter als ze goed in de gaten wordt gehouden. Ze laat wel weten dat het met de baby goed gaat, en dat die inmiddels al weer 15 centimeter is! Wat gaat het hard! Ik hoop echt dat het snel beter gaat met Es, zodat ze met een gerust hart van haar zwangerschap kan genieten.
Rond 16.15 uur komt de taxi aanrijden en is het dan zover: het moment van afscheid nemen is gekomen. Natuurlijk word ik weer ontzettend emotioneel, en ma ook. Gelukkig kunnen we niet al te veel tijd er voor nemen, want de taxi staat te wachten. Snel stappen we in, en rijden we naar het station.
De treinreis naar Schiphol verloopt erg soepel en rond 17.45 uur staan we al op het vliegveld. We moeten bij de computers inchecken, maar dat lukt niet. Eenmaal bij de balie blijkt waarom: we reizen naar Australie (hebben dus een visum nodig, en dan kan je niet bij een computer inchecken) en we reizen zowel met KLM als met Singapore Airlines, wat het inchecken ook onmogelijk maakt. Heel vreemd vind ik. Maar goed, eenmaal bij de balie ingecheckt blijken er nog stoelen bij de nooduitgang beschikbaar. Die willen we wel hebben, ondanks het feit dat ze E70 per stoel kosten. Dat vind ik niet te duur voor een reis van 12,5 uur!
Dan begint het feest pas echt. Voor die stoelen moet je bij een computer inchecken omdat je alleen daar kan betalen. Niemand die dat voor elkaar krijgt, we krijgen constant de melding dat we ze niet kunnen boeken, terwijl ze gewoon beschikbaaar zijn. Uiteindelijk komen er 5 KLM-medewerkers helpen die het ook niet voor elkaar krijgen. Uiteindelijk komen ze met een oplossing. Een teamleider geeft toestemming om ons op die stoelen te boeken en dat we contant kunnen betalen. Gelukkig maar! Het heeft ons uiteindelijk wel een uur gekost, gelukkig dat we zo vroeg op het vliegveld waren!
We hebben er behoorlijk trek van gekregen, en halen nog een patatje met en een frikandel als afscheid van Nederland. Het smaakt best aardig!
Eenmaal in het vliegtuig genieten we van onze stoelen waar we zo hard voor hebben moeten werken. Ik red het nog net om de film 'Komt een vrouw bij de dokter' half slapend af te kijken, maar dan val ik in een diepe slaap en word pas een uur voor landing in Singapore wakker. Ongelooflijk, ik heb gewoon bijna 10 uur geslapen!
Maar goed, we hebben zo wel een lange dag! We ontbijten natuurlijk met kaas en pindakaas, en daarna gaan ma en ik even naar de supermarkt. Ik koop de grootste pot Calve pindakaas die ik kan vinden en ook een pak pure hagelslag. Heerlijk, kunnen we er ook van genieten straks thuis in Brisbane!
Esther belt aan het eind van de dag dat ze weer in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Echt vreselijk, maar het is wel beter als ze goed in de gaten wordt gehouden. Ze laat wel weten dat het met de baby goed gaat, en dat die inmiddels al weer 15 centimeter is! Wat gaat het hard! Ik hoop echt dat het snel beter gaat met Es, zodat ze met een gerust hart van haar zwangerschap kan genieten.
Rond 16.15 uur komt de taxi aanrijden en is het dan zover: het moment van afscheid nemen is gekomen. Natuurlijk word ik weer ontzettend emotioneel, en ma ook. Gelukkig kunnen we niet al te veel tijd er voor nemen, want de taxi staat te wachten. Snel stappen we in, en rijden we naar het station.
De treinreis naar Schiphol verloopt erg soepel en rond 17.45 uur staan we al op het vliegveld. We moeten bij de computers inchecken, maar dat lukt niet. Eenmaal bij de balie blijkt waarom: we reizen naar Australie (hebben dus een visum nodig, en dan kan je niet bij een computer inchecken) en we reizen zowel met KLM als met Singapore Airlines, wat het inchecken ook onmogelijk maakt. Heel vreemd vind ik. Maar goed, eenmaal bij de balie ingecheckt blijken er nog stoelen bij de nooduitgang beschikbaar. Die willen we wel hebben, ondanks het feit dat ze E70 per stoel kosten. Dat vind ik niet te duur voor een reis van 12,5 uur!
Dan begint het feest pas echt. Voor die stoelen moet je bij een computer inchecken omdat je alleen daar kan betalen. Niemand die dat voor elkaar krijgt, we krijgen constant de melding dat we ze niet kunnen boeken, terwijl ze gewoon beschikbaaar zijn. Uiteindelijk komen er 5 KLM-medewerkers helpen die het ook niet voor elkaar krijgen. Uiteindelijk komen ze met een oplossing. Een teamleider geeft toestemming om ons op die stoelen te boeken en dat we contant kunnen betalen. Gelukkig maar! Het heeft ons uiteindelijk wel een uur gekost, gelukkig dat we zo vroeg op het vliegveld waren!
We hebben er behoorlijk trek van gekregen, en halen nog een patatje met en een frikandel als afscheid van Nederland. Het smaakt best aardig!
Eenmaal in het vliegtuig genieten we van onze stoelen waar we zo hard voor hebben moeten werken. Ik red het nog net om de film 'Komt een vrouw bij de dokter' half slapend af te kijken, maar dan val ik in een diepe slaap en word pas een uur voor landing in Singapore wakker. Ongelooflijk, ik heb gewoon bijna 10 uur geslapen!
zondag 11 juli 2010
by Carola
In de loop van de ochtend komen de buren van m'n moeder even gedag zeggen. We krijgen weer een heerlijk grote zak drop! Ik denk alleen niet dat die het redt tot Brisbane ;) Ze komen morgen nog even langs om gedag te zeggen. Altijd wel heel leuk om ze weer even te zien.
Dan komen Esther en Edwin met hun hond Cass. Best wel emotioneel om Esther weer te zien.
In de loop van de middag komt een oom langs. Hij wil nl. volgend jaar naar Australie komen met z'n kinderen en ma, en wil even wat meer weten. We geven hem wat tips, en wat leuke dingen die we kunnen doen in Brisbane. Ik vind het echt geweldig dat ze komen, vooral ook omdat ma met ze meegaat! We raden m'n oom wel aan om niet alleen in Brisbane te blijven, maar om die paar weken echt rond te gaan reizen, er is zo verschrikkelijk veel te zien en te doen in Australie! M'n neef en nicht blijken het duiken heel erg leuk te vinden, dus dat moet zeker op de lijst. Dat is geen probleem ;)
Na een vroege avondmaaltijd, gaan we ons even klaar maken voor de WK finale. Zodra Kevin (de broer van Sas) en Maaike arriveren is het tijd om afscheid te nemen van Esther en Edwin. Het is heel erg emotioneel. Ik vind het heel moeilijk om weer weg te moeten gaan. Vooral ook omdat ik Esther pas weer ga zien wanneer ze al weer een tijdje moeder is.
Dan is het toch echt tijd om te gaan. We gaan de finale kijken bij Sas z'n familie in Leiderdorp. Liam, het neefje van Sas van 1,5 jaar, is er ook bij dus die kunnen we nu eindelijk even zien!
De wedstrijd verloopt zeer frusterend, iedereen is erg boos op de scheidsrechter die maar blijft fluiten! Zo goed als het complete Nederlandse elftal krijgt een gele kaart tijdens de wedstrijd, en dat valt niet in goede aarde. De stemming verandert dan ook van vrolijk tot zwaar gefrusteerd. De scheldwoorden en verwensingen voor de scheidsrechter zijn niet van de lucht, helemaal wanneer Spanje in de verlenging scoort. Het is echt heel erg jammer, en niet verdiend. Iedereen baalt en gaat dan ook maar zo snel mogelijk naar huis, ook omdat ze morgen allemaal weer moeten werken.
De avond loopt dus helaas niet zo af zoals we hadden gehoopt, maar ondanks dat was het wel heel leuk om weer even iedereen te zien en samen allemaal voor coach te spelen ;)
Dan komen Esther en Edwin met hun hond Cass. Best wel emotioneel om Esther weer te zien.
In de loop van de middag komt een oom langs. Hij wil nl. volgend jaar naar Australie komen met z'n kinderen en ma, en wil even wat meer weten. We geven hem wat tips, en wat leuke dingen die we kunnen doen in Brisbane. Ik vind het echt geweldig dat ze komen, vooral ook omdat ma met ze meegaat! We raden m'n oom wel aan om niet alleen in Brisbane te blijven, maar om die paar weken echt rond te gaan reizen, er is zo verschrikkelijk veel te zien en te doen in Australie! M'n neef en nicht blijken het duiken heel erg leuk te vinden, dus dat moet zeker op de lijst. Dat is geen probleem ;)
Na een vroege avondmaaltijd, gaan we ons even klaar maken voor de WK finale. Zodra Kevin (de broer van Sas) en Maaike arriveren is het tijd om afscheid te nemen van Esther en Edwin. Het is heel erg emotioneel. Ik vind het heel moeilijk om weer weg te moeten gaan. Vooral ook omdat ik Esther pas weer ga zien wanneer ze al weer een tijdje moeder is.
Dan is het toch echt tijd om te gaan. We gaan de finale kijken bij Sas z'n familie in Leiderdorp. Liam, het neefje van Sas van 1,5 jaar, is er ook bij dus die kunnen we nu eindelijk even zien!
De wedstrijd verloopt zeer frusterend, iedereen is erg boos op de scheidsrechter die maar blijft fluiten! Zo goed als het complete Nederlandse elftal krijgt een gele kaart tijdens de wedstrijd, en dat valt niet in goede aarde. De stemming verandert dan ook van vrolijk tot zwaar gefrusteerd. De scheldwoorden en verwensingen voor de scheidsrechter zijn niet van de lucht, helemaal wanneer Spanje in de verlenging scoort. Het is echt heel erg jammer, en niet verdiend. Iedereen baalt en gaat dan ook maar zo snel mogelijk naar huis, ook omdat ze morgen allemaal weer moeten werken.
De avond loopt dus helaas niet zo af zoals we hadden gehoopt, maar ondanks dat was het wel heel leuk om weer even iedereen te zien en samen allemaal voor coach te spelen ;)
zaterdag 10 juli 2010
by Carola
Vandaag is het alweer de laatste dag in Engeland. Na lekker uitgeslapen te hebben en nadat Sas voor de derde keer in 2 dagen in bad is geweest, beginnen we langzaam onze spullen te pakken.
Het is vandaag ook onze trouwdag, best leuk om in zo'n mooie omgeving door te brengen. We genieten van een heerlijk lang ontbijt, praten lang met de second cousin van Russell. Ik laat me door Sas overhalen om eens een stukje blackpudding te eten. Na heel lang er tegen aan gehikt te hebben, probeer ik een heel klein stukje. Gelijk zie ik voor me hoe het belangrijkste ingredient (bloed!) wordt geoogst, heb het namelijk eens op tv gezien, en het duurt echt heel lang voordat ik het door kan slikken. Maar het lukt, en ik vind het echt verschrikkelijk. M'n maag is zelfs lichtelijk van slag. Ik drink gelijk maar een glas jus d'orange leeg om de smaak weg te krijgen. Maar goed, ik kan in ieder geval zeggen dat ik het geprobeerd heb.
Na het ontbijt pakken we de laatste spullen, lopen we voor de laatste keer door de kamer om te kijken of we alles hebben en gaan dan uitchecken. Het is weer een fantastisch mooie dag, en we genieten allemaal van het heerlijke weer voor het hotel.
De bedoeling is dat we met z'n allen gaan lunchen vlakbij Leeds, dus iedereen moet (met bagage) even over de auto's verdeeld worden. Daarna rijden we met z'n allen naar Roundhay.
We genieten van een heerlijk snelle lunch, want voordat we het weten moeten we toch echt naar het viegveld om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Na het afrekenen biedt een medewerker van de pub aan om een taxi te bellen die er al heel snel aankomt. We nemen snel maar uitgebreid afscheid van iedereen, en ik vraag nog even aan iedereen of ze voor Nederland willen duimen morgenavond. Hoe meer steun, hoe beter.
De vlucht naar Amsterdam verloopt heel soepel, en nadat we onze koffer hebben pakken we de trein naar Woerden. Wanneer we in Woerden zijn, was het ons plan om een taxi te pakken. Helaas gaat dat plan niet door. Beide taxibedrijven hebben geen taxi's in Woerden. Het alternatief is de bus, maar er rijden helemaal geen bussen op zaterdag! Echt ongelooflijk! Uiteindelijk bellen we de broer van Sas, die ons gelukkig op kan komen halen.
Eenmaal bij ma, begint het echt keihard te onweren en regenen. Best wel lekker! We praten even lekker bij met ma, en kijken de wedstrijd Duitsland-Uruguay (Duitsland wint, en wordt dus nummer 3). Morgen komen Esther en haar man, kan niet wachten om haar te zien!
Het is vandaag ook onze trouwdag, best leuk om in zo'n mooie omgeving door te brengen. We genieten van een heerlijk lang ontbijt, praten lang met de second cousin van Russell. Ik laat me door Sas overhalen om eens een stukje blackpudding te eten. Na heel lang er tegen aan gehikt te hebben, probeer ik een heel klein stukje. Gelijk zie ik voor me hoe het belangrijkste ingredient (bloed!) wordt geoogst, heb het namelijk eens op tv gezien, en het duurt echt heel lang voordat ik het door kan slikken. Maar het lukt, en ik vind het echt verschrikkelijk. M'n maag is zelfs lichtelijk van slag. Ik drink gelijk maar een glas jus d'orange leeg om de smaak weg te krijgen. Maar goed, ik kan in ieder geval zeggen dat ik het geprobeerd heb.
Na het ontbijt pakken we de laatste spullen, lopen we voor de laatste keer door de kamer om te kijken of we alles hebben en gaan dan uitchecken. Het is weer een fantastisch mooie dag, en we genieten allemaal van het heerlijke weer voor het hotel.
De bedoeling is dat we met z'n allen gaan lunchen vlakbij Leeds, dus iedereen moet (met bagage) even over de auto's verdeeld worden. Daarna rijden we met z'n allen naar Roundhay.
We genieten van een heerlijk snelle lunch, want voordat we het weten moeten we toch echt naar het viegveld om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Na het afrekenen biedt een medewerker van de pub aan om een taxi te bellen die er al heel snel aankomt. We nemen snel maar uitgebreid afscheid van iedereen, en ik vraag nog even aan iedereen of ze voor Nederland willen duimen morgenavond. Hoe meer steun, hoe beter.
De vlucht naar Amsterdam verloopt heel soepel, en nadat we onze koffer hebben pakken we de trein naar Woerden. Wanneer we in Woerden zijn, was het ons plan om een taxi te pakken. Helaas gaat dat plan niet door. Beide taxibedrijven hebben geen taxi's in Woerden. Het alternatief is de bus, maar er rijden helemaal geen bussen op zaterdag! Echt ongelooflijk! Uiteindelijk bellen we de broer van Sas, die ons gelukkig op kan komen halen.
Eenmaal bij ma, begint het echt keihard te onweren en regenen. Best wel lekker! We praten even lekker bij met ma, en kijken de wedstrijd Duitsland-Uruguay (Duitsland wint, en wordt dus nummer 3). Morgen komen Esther en haar man, kan niet wachten om haar te zien!
vrijdag 9 juli 2010
by Carola
Sas is al vroeg wakker en zit al om 6.00 uur in bad. Echt heerlijk om je even niet druk te maken over water restricties ;)
Om 8.00 uur gaan we kijken of we kunnen ontbijten. We zijn er als eerst, de rest ligt waarschijnlijk nog te slapen. Het ontbijt is zo lekker, dat we daarna echt even een stuk moeten gaan lopen ;)
De omgeving is echt prachtig, dus geen straf om een wandeling te maken. Het is verbazingwekkend warm met een lekker briesje. Hopelijk blijft het de hele dag zo. We zien nog wat Engels wildlife: eekhoorns, konijnen en een koe die ons pad blokkeert ;)
Rond 14.00 uur lopen we naar de zaal waar het huwelijk plaats gaat vinden. Russell, de bruidegom, is duidelijk heel erg nerveus. Een kwartier te laat komt Claire, de bruid, binnen aan de hand van haar vader. De ceremonie is heel erg mooi, zelfs Sas pinkt bijna een traantje weg.
Na de ceremonie gaan we naar buiten voor wat hapjes en drankjes. Het is heel erg gezellig. We praten met vrienden van Claire en Russell die we nog nooit gezien hebben, maar dat maakt helemaal niets uit.
Dan is het tijd voor het diner. Na best emotionele speeches van de vader van de bruid, Russell en Claire, en de best man van Russell worden de drie gangen geserveerd. Op de tafels staan voor iedereen stubbie holders als herinnering. Claire moet wel even uitleggen waar die voor dienen. Ook staan er flesjes met zeepsop om bellen te blazen. Het eten smaakt heerlijk en ondanks dat we weer met allemaal vreemden aan tafel zitten, vermaken we ons prima.
Na afloop van het diner gaan we weer naar buiten voor een Aussie-UK quiz. De eerste 10 vragen gaan over Australie en laatste 10 over de UK. We doen het best aardig voor de Aussie vragen, maar de UK vragen zijn een raadsel voor ons. De rest van het team weet gelukkig wel de antwoorden. Wanneer de uitslag bekend wordt, zijn we allemaal heel verbaasd dat we hebben gewonnen!
's Avonds wordt er lekker veel cheesy muziek gespeeld en tot in de vroege uurtjes wordt er gedronken en gedanst. Een geweldige dag!
Om 8.00 uur gaan we kijken of we kunnen ontbijten. We zijn er als eerst, de rest ligt waarschijnlijk nog te slapen. Het ontbijt is zo lekker, dat we daarna echt even een stuk moeten gaan lopen ;)
De omgeving is echt prachtig, dus geen straf om een wandeling te maken. Het is verbazingwekkend warm met een lekker briesje. Hopelijk blijft het de hele dag zo. We zien nog wat Engels wildlife: eekhoorns, konijnen en een koe die ons pad blokkeert ;)
Rond 14.00 uur lopen we naar de zaal waar het huwelijk plaats gaat vinden. Russell, de bruidegom, is duidelijk heel erg nerveus. Een kwartier te laat komt Claire, de bruid, binnen aan de hand van haar vader. De ceremonie is heel erg mooi, zelfs Sas pinkt bijna een traantje weg.
Na de ceremonie gaan we naar buiten voor wat hapjes en drankjes. Het is heel erg gezellig. We praten met vrienden van Claire en Russell die we nog nooit gezien hebben, maar dat maakt helemaal niets uit.
Dan is het tijd voor het diner. Na best emotionele speeches van de vader van de bruid, Russell en Claire, en de best man van Russell worden de drie gangen geserveerd. Op de tafels staan voor iedereen stubbie holders als herinnering. Claire moet wel even uitleggen waar die voor dienen. Ook staan er flesjes met zeepsop om bellen te blazen. Het eten smaakt heerlijk en ondanks dat we weer met allemaal vreemden aan tafel zitten, vermaken we ons prima.
Na afloop van het diner gaan we weer naar buiten voor een Aussie-UK quiz. De eerste 10 vragen gaan over Australie en laatste 10 over de UK. We doen het best aardig voor de Aussie vragen, maar de UK vragen zijn een raadsel voor ons. De rest van het team weet gelukkig wel de antwoorden. Wanneer de uitslag bekend wordt, zijn we allemaal heel verbaasd dat we hebben gewonnen!
's Avonds wordt er lekker veel cheesy muziek gespeeld en tot in de vroege uurtjes wordt er gedronken en gedanst. Een geweldige dag!
donderdag 8 juli 2010
by Carola
Wanneer we onze plekken vinden in het vliegtuig, valt ons op hoe ongelooflijk smal de stoelen zijn en hoe weinig beenruimte vooral Sas heeft! Dit is de eerste keer dat we met KLM zo'n lange vlucht maken, en het verbaasd ons behoorlijk.
Gelukkig blijkt al snel dat de vlucht niet helemaal vol zit, en zodra we van onze plaatsten weg mogen, verhuist Sas naar een plek bij de nooduitgang. Ik blijf maar gewoon zitten waar ik zit, ik heb genoeg ruimte, zeker nu de plek naast me leeg is.
Het valt niet mee om te slapen, heel vervelend, want het is toch een vlucht van meer dan 12 uur. Wel hebben we gevraagd of we op de hoogte gehouden kunnen worden van de andere halve finale: Duitsland-Spanje.
En rond 4.30 uur verschijnt er op onze schermpjes dat Spanje met 1-0 van Duitsland heeft gewonnen. Had ik niet zo verwacht. Het wordt dus Nederland-Spanje in de finale!
Na de lange vlucht landen we zo'n half uur voor schema in Amsterdam. Normaal is dat het eindpunt van onze reis, maar deze keer moeten we hier overstappen. Heel vreemd, en ik wil eigenlijk ook helemaal niet verder. Maar goed, nog 2 dagen en dan zie ik ma en Esther weer!
De laatste ronde van de trip is een zeer korte vlucht van Amsterdam naar Leeds (45 minuten). We worden daar opgewacht door Claire en haar vader, die ons gelijk naar het hotel brengen. Ze hebben er voor gezorgd dat we gelijk kunnen inchecken en naar onze kamer kunnen. Heel erg fijn, want we kunnen niet wachten om te douchen en lekker even te slapen. De rit naar het hotel is echt ontzettend mooi, wat een geweldige omgeving! Er hangt echt ontzettend veel sfeer, echt precies zoals ik me had voorgesteld.
De middag brengen we slapend door, en rond 18.30 uur worden we wakker gemaakt door m'n wekker. We gaan nl. vanavond met iedereen uit eten. Nadat we ons hebben omgekleed, is het tijd om kennis te maken met de rest van de gasten. Het is echt heel erg gezellig, en Claire's vader doet me erg denken aan pa. Dan wordt het toch echt tijd om naar het restaurant te gaan.
Iedereen wordt in 3 auto's gepropt en we rijden naar Harrogate, een dorpje vlakbij het hotel. Het restaurant is heel knus, en er hangt een heerlijke sfeer. Nadat we ons voorgerecht op hebben, voel ik me een heel stuk beter. Ik had nl. een ontzettende hoofdpijn, maar de soep doet wonderen.
Nadat we het dessert op hebben, gaan we even op zoek naar de geldautomaat om wat Engelse ponden te halen. Geeft ons gelijk even een kans om het dorp te zien. Heerlijk oude gebouwen met typische Engelse tuinen en kleine winkeltjes. Ik voel er heel erg thuis op de een of andere manier.
Wanneer we weer terug zijn in het hotel, blijkt Russell (de bruidegom) hulp nodig te hebben. Hij kan nergens z'n speech voor morgen vinden, hij heeft het alleen op een USB staan en het hotel wil dat niet aan hun computer hangen. Gelukkig hebben wij de laptop bij ons. We emailen dus de speech naar het email adres van het hotel, zodat ze het kunnen printen. Alleen is de email nogal traag, dus wanneer we naar bed gaan heeft Russell nog steeds niet z'n speech. Hopelijk komt het allemaal goed.
Gelukkig blijkt al snel dat de vlucht niet helemaal vol zit, en zodra we van onze plaatsten weg mogen, verhuist Sas naar een plek bij de nooduitgang. Ik blijf maar gewoon zitten waar ik zit, ik heb genoeg ruimte, zeker nu de plek naast me leeg is.
Het valt niet mee om te slapen, heel vervelend, want het is toch een vlucht van meer dan 12 uur. Wel hebben we gevraagd of we op de hoogte gehouden kunnen worden van de andere halve finale: Duitsland-Spanje.
En rond 4.30 uur verschijnt er op onze schermpjes dat Spanje met 1-0 van Duitsland heeft gewonnen. Had ik niet zo verwacht. Het wordt dus Nederland-Spanje in de finale!
Na de lange vlucht landen we zo'n half uur voor schema in Amsterdam. Normaal is dat het eindpunt van onze reis, maar deze keer moeten we hier overstappen. Heel vreemd, en ik wil eigenlijk ook helemaal niet verder. Maar goed, nog 2 dagen en dan zie ik ma en Esther weer!
De laatste ronde van de trip is een zeer korte vlucht van Amsterdam naar Leeds (45 minuten). We worden daar opgewacht door Claire en haar vader, die ons gelijk naar het hotel brengen. Ze hebben er voor gezorgd dat we gelijk kunnen inchecken en naar onze kamer kunnen. Heel erg fijn, want we kunnen niet wachten om te douchen en lekker even te slapen. De rit naar het hotel is echt ontzettend mooi, wat een geweldige omgeving! Er hangt echt ontzettend veel sfeer, echt precies zoals ik me had voorgesteld.
De middag brengen we slapend door, en rond 18.30 uur worden we wakker gemaakt door m'n wekker. We gaan nl. vanavond met iedereen uit eten. Nadat we ons hebben omgekleed, is het tijd om kennis te maken met de rest van de gasten. Het is echt heel erg gezellig, en Claire's vader doet me erg denken aan pa. Dan wordt het toch echt tijd om naar het restaurant te gaan.
Iedereen wordt in 3 auto's gepropt en we rijden naar Harrogate, een dorpje vlakbij het hotel. Het restaurant is heel knus, en er hangt een heerlijke sfeer. Nadat we ons voorgerecht op hebben, voel ik me een heel stuk beter. Ik had nl. een ontzettende hoofdpijn, maar de soep doet wonderen.
Nadat we het dessert op hebben, gaan we even op zoek naar de geldautomaat om wat Engelse ponden te halen. Geeft ons gelijk even een kans om het dorp te zien. Heerlijk oude gebouwen met typische Engelse tuinen en kleine winkeltjes. Ik voel er heel erg thuis op de een of andere manier.
Wanneer we weer terug zijn in het hotel, blijkt Russell (de bruidegom) hulp nodig te hebben. Hij kan nergens z'n speech voor morgen vinden, hij heeft het alleen op een USB staan en het hotel wil dat niet aan hun computer hangen. Gelukkig hebben wij de laptop bij ons. We emailen dus de speech naar het email adres van het hotel, zodat ze het kunnen printen. Alleen is de email nogal traag, dus wanneer we naar bed gaan heeft Russell nog steeds niet z'n speech. Hopelijk komt het allemaal goed.
woensdag 7 juli 2010
by Carola
Ik had het idee om de halve finale Nederland-Uruguay te gaan kijken, wat hier om 4.30 uur wordt uitgezonden. Maar wanneer ik om 5.00 uur wakker word, heb ik niet echt de behoefte om op te staan. Ik check even snel de ruststand op m'n mobiel en draai me dan weer lekker om, hopend dat Nederland gaat winnen.
Wanneer ik opsta, kan ik niet wachten om de einduitslag te bekijken, en geweldig nieuws: 3-2 voor Nederland! We staan in de finale!!
Nadat we alles hebben ingepakt, pakken we rond 10.30 uur de taxi naar het vliegveld. Met ongeveer 50 minuten vertraging door technische problemen, vertrekken we uiteindelijk rond 14.30 uur richting Singapore. Tijdens de vlucht kijk ik de film 'The Girl with the Dragon Tattoo'. Echt een hele goede film. Ik had het boek al gelezen (echt een aanrader trouwens) en de film volgt gelukkig het boek. De vlucht gaat redelijk vlot, en na 8 uur komen we aan in Singapore.
Al snel vinden we een computer, zodat we ook even de stand van de laatste State of Origin wedstrijd kunnen bekijken, die vanavond werd gespeeld. HEt was een erg spannende wedstrijd, maar Queensland heeft voor het eerst sinds 15 jaar voor elkaar gekregen om alle drie de wedstrijden te winnen: 23-18!!
Na een paar uur wachten checken we rond middernacht in voor de 2e fase van de reis: Singapore-Amsterdam.
Wanneer ik opsta, kan ik niet wachten om de einduitslag te bekijken, en geweldig nieuws: 3-2 voor Nederland! We staan in de finale!!
Nadat we alles hebben ingepakt, pakken we rond 10.30 uur de taxi naar het vliegveld. Met ongeveer 50 minuten vertraging door technische problemen, vertrekken we uiteindelijk rond 14.30 uur richting Singapore. Tijdens de vlucht kijk ik de film 'The Girl with the Dragon Tattoo'. Echt een hele goede film. Ik had het boek al gelezen (echt een aanrader trouwens) en de film volgt gelukkig het boek. De vlucht gaat redelijk vlot, en na 8 uur komen we aan in Singapore.
Al snel vinden we een computer, zodat we ook even de stand van de laatste State of Origin wedstrijd kunnen bekijken, die vanavond werd gespeeld. HEt was een erg spannende wedstrijd, maar Queensland heeft voor het eerst sinds 15 jaar voor elkaar gekregen om alle drie de wedstrijden te winnen: 23-18!!
Na een paar uur wachten checken we rond middernacht in voor de 2e fase van de reis: Singapore-Amsterdam.
zaterdag 3 juli 2010
by Carola
Wanneer ik wakker wordt, kijk ik gelijk even op nu.nl op m'n telefoon. Het is niet te gelove: we hebben gewonnen! Blijkbaar heeft het geholpen dat ik naar bed ben gegaan, want scoorde Nederland 2 keer! Misschien moet ik maar gewoon geen wedstrijd kijken..
Sas ligt nog lekker te slapen, hij heeft wel de wedstrijd afgekeken, en ik ga maar even naar het winkelcentrum. We moesten nl. nog steeds de tickets ophalen en we vliegen woensdag al. Wat gaat de tijd hard, over een paar dagen zitten we we al in Engeland bij een bruiloft en volgende week zie ik Esther en ma weer!! Kan niet wachten.
Sas ligt nog lekker te slapen, hij heeft wel de wedstrijd afgekeken, en ik ga maar even naar het winkelcentrum. We moesten nl. nog steeds de tickets ophalen en we vliegen woensdag al. Wat gaat de tijd hard, over een paar dagen zitten we we al in Engeland bij een bruiloft en volgende week zie ik Esther en ma weer!! Kan niet wachten.
vrijdag 2 juli 2010
by Carola
Na een heerlijk rustige dag op het werk, kan ik eindelijk eens een keer op tijd naar huis. Sas heeft heerlijk gekookt: hutspot met draadjesvlees! Echte winterkost, heerlijk want het is best fris hier.
Na het avondeten begint de eerste wedstrijd van vandaag: de Broncos spelen tegen de West Tigers hier in Brisbane. Het is een enorm spannende wedstrijd die helaas net door de Broncos wordt verloren: 16-14. Heel erg jammer, want ze speelden echt ontzettend goed.
Dan is het nog een paar uur wachten voordat Nederland moet spelen. Het is dan inmiddels al 12 uur 's nachts. Maar het beloofd een spannende wedstrijd te worden: de kwartfinale tegen Brazilie! De eerste helft vind ik niet echt geweldig, al helemaal niet wanneer Brazilie een doelpunt scoort. Vlak na het begin van de tweede helft (het is dan inmiddels al ruim na 1 uur zaterdagochtend) besluit ik maar naar bed te gaan. Ik hoor zaterdagochtend wel wat de stand is.
Na het avondeten begint de eerste wedstrijd van vandaag: de Broncos spelen tegen de West Tigers hier in Brisbane. Het is een enorm spannende wedstrijd die helaas net door de Broncos wordt verloren: 16-14. Heel erg jammer, want ze speelden echt ontzettend goed.
Dan is het nog een paar uur wachten voordat Nederland moet spelen. Het is dan inmiddels al 12 uur 's nachts. Maar het beloofd een spannende wedstrijd te worden: de kwartfinale tegen Brazilie! De eerste helft vind ik niet echt geweldig, al helemaal niet wanneer Brazilie een doelpunt scoort. Vlak na het begin van de tweede helft (het is dan inmiddels al ruim na 1 uur zaterdagochtend) besluit ik maar naar bed te gaan. Ik hoor zaterdagochtend wel wat de stand is.