Going Down Under

Vandaag is mijn laatste dag voor deze opdracht. Jammer, want ik heb echt leuke collega's.
Om half 12 heb ik echter een sollicitatiegesprek staan bij een law firm. Het gesprek is met een HR manager en ze is heel aardig. Het gesprek gaat best redelijk, ondanks dat ik best nerveus ben. Het blijft gewoon niet niet m'n hobby, dit soort dingen. Na afloop loop ik even langs Hays om verslag te doen van het gesprek.
Daarna weer terug naar mijn werk. Om 13.00 uur ga ik met een aantal collega's lunchen in de Roma Street Parklands, wat vlakbij kantoor ligt. Het is heerlijk weer, en erg gezellig. Een collega heeft zelfs haar frisbee meegenomen! Ik raak in gesprek met een andere collega die zegt dat ze misschien wel een mogelijke baan voor me heeft. Ze is nl. bezig om een recruitment agency op te zetten, en wil graag mijn gegevens hebben. Geen probleem, alles is meegenomen. Na een uur wordt het toch weer tijd om aan de slag te gaan. Op de weg terug naar kantoor word ik gebeld door Hays. Helaas ben ik niet aangenomen, omdat ik geen werkervaring in de advocatuur heb. Voor de rest paste ik prima, alleen die werkervaring was toch wel nodig. Jammer, maar volgende keer beter.

Om een uur of 5 neem ik afscheid en begint mijn weekend! Morgen gaan we naar Miss Saigon en daarvoor eerst kijken naar de Riverfire. Dat schijnt nl. nogal bijzonder te zijn.

's Ochtends word ik om 7.30 uur al gebeld door een klusjesman die een deurpost in de garage komt repareren. Wij kunnen zelf niet thuis zijn, dus hij regelt wat met de makelaar. Eenmaal op het werk word ik gebeld door de makelaar: ze kunnen nergens de reservesleutels vinden van ons huis! Zowel Sascha als ik kunnen niet even zo snel de sleutels langs komen brengen, dus komt iemand de sleutel bij Sascha ophalen.

Op het werk is het echt heel rustig, ik heb eigenlijk gewoon niets te doen. En daar kan ik echt nie tegen. Dus ik ga bij mensen langs om te vragen of ik wat voor ze kan doen. Daar komt weinig uit. Aan het eind van de dag hoor ik van mijn manager waarom het zo rustig is: hij heeft zijn ontslag ingediend en als gevolg daarvan heeft zijn baas al het werk opgeschort en heeft hijzelf dus niets te doen. Erg vreemd, maar ja ik word er de dupe van. Deze opdracht zou eigenlijk tot half oktober moeten duren, maar nu is het waarschijnlijk aan het eind van de week al afgelopen.

Vandaag hebben we iets bijzonders: een complete maansverduistering. Om een uur of 8 kijk ik of we wat kunnen zien. Gelukkig is het niet echt bewolkt en hebben we een mooi zicht op een rood/oranje maan. Ik bel ondertussen naar mijn moeder en die combinatie maakt het een bijzondere avond. Het is echt een heel mooi gezicht om de maan in zo'n kleur te zien. We hebben zelf helaas niet zo'n professioneel fototoestel om het te fotograferen, dus ik heb hier even een plaatje uit een krant. Mooi he!

Het regent al sinds zondag en we hebben nog nooit zoveel mensen zo blij gezien met de regen. Na zeer onstuimig weer van de afgelopen dagen is de wind gelukkig gaan liggen.
Zo'n 1.5 uur ten noorden van Brisbane aan de Sunshine Coast gaat het minder. Daar is zoveel regen gevallen dat veel wegen zijn ondergelopen en huizen/dorpen onder water staan. Op het nieuws zien we reddingswerkers die tegen de sterke stroming in mensen redden uit hun auto's en huizen. De dam aan de Sunshine Coast zit bomvol en de dammen hier in de buurt krijgen ook eindelijk wat water. Na 2 jaar is er weer een rivier die water in de grootste dam brengt. De hele plaatselijke bevolking daar was uitgelopen om de rivier in het echt te zien. Echt heel bizar. We zijn blij dat we op een heuvel wonen, kleine kans dat wij zelf last krijgen van wateroverlast.
Rond Noosa worden mensen geevacueerd omdat het te gevaarlijk is om daar te blijven. De verwachting is dat er in de afgelopen paar dagen dusdanig veel regen is gevallen dat we 2 maanden extra watervoorraad in de dammen krijgen. Dat betekent dat de level 6 waterrestricties pas in december van kracht gaan worden.

Na tig keer te hebben gekeken of ik alles bij me heb, stap ik op de bus richting Queensland Transport. Ik ben vrij snel aan de beurt, maar dan krijg ik weer slecht nieuws te horen, ze moeten m'n trouwakte hebben als bewijs dat ik met Sascha ben getrouwd. HEt is blijkbaar niet genoeg dat dat ook al in mijn paspoort en m'n Nederlandse rijbewijs staat. Zucht, dit is nl. al de 3e keer dat ik hier ben. Gefrusteerd ga ik naar huis.

Eenmaal thuis pak ik de trouwakte en neem de eerstvolgende bus weer terug naar de City. Dit keer gaat het eindelijk goed. Er worden kopieen gemaakt van m'n paspoort, visum, NL rijbewijs + vertaling van het consulaat en van m'n Medicare pas. Na betaling van zo'n $70,- wordt er een foto van me gemaakt. Je kan hier kiezen hoelang je rijbewijs geldig is (1,2,3,4 of 5 jaar). Ik heb maar gelijk 5 jaar gekozen, ben ik er voorlopig van af. Na 5 minuten wordt mijn naam geroepen en ben ik eindelijk in het bezit van een Queensland rijbewijs. Een mooi formaat, hetzelfde als je creditcard. Eindelijk!! Heel erg opgelucht pak ik de bus naar huis, dit was het laatste officiele document wat we nog moesten hebben.

We moeten nu toch maar eens onze rijbewijzen om laten zetten in Queensland rijbewijzen. Dat moet binnen 3 maanden, wanneer je een permanent visum hebt. We zijn vandaag precies 2 maanden in Australie, een mooi moment dus.
Om een Australisch rijbewijs te kunnen halen, moeten we een officiele vertaling van onze rijbewijzen hebben. Het Nederlands Consulaat kan dat regelen, dus ga ik vandaag even op zoek naar het Consulaat. Het is gevestigd op Mary Street in de City.

Als eerst neem ik de bus naar mijn nieuwe opdracht en vandaar uit loop ik naar Mary Street. Het is nog steeds erg stormachtig, maar het is droog. Iets voor 10.00 uur kom ik bij het consulaat. Het is echt een klein gebouw in een kantoorcomplex, ik was er al voorbij gelopen. Binnen zitten al een paar mensen te wachten en wordt er gewoon Nederlands gesproken. Dat is wel even vreemd om anderen ook Nederlands te horen praten midden in Brisbane. Ik raak in gesprek met een man die al 2 jaar in Australie woont en nu voor een paar maanden in een ziekenhuis in de Outback gaat werken.

Op een gegeven moment komt de consul zelf binnen. Een zeer bijzondere man die geen blad voor de mond neemt en een flink gevoel voor humor heeft. Wanneer ik aan de beurt ben, zeg ik dat ik een vertaling voor de rijbewijzen van mijzelf en Sascha wil. De vertaling van mijn rijbewijs is geen probleem, maar ik kan het helaas niet voor Sascha regelen. De consul neemt mijn rijbewijs en paspoort mee en na een kwartier (en betaling van $25,-) krijg ik een vertaling op officieel papier van het consulaat mee.

Ik krijg op de terugweg een telefoontje van Hays. De collega die me morgen zou inwerken heeft de griep en blijft deze week ziek thuis. Ik ben dus deze week vrij, en begin dus pas maandag bij mijn nieuwe opdracht. Dan kan ik dus morgen naar de Queensland Transport om mijn Queensland rijbewijs te halen.

Het moest er toch een keer van komen: een bezoek aan de kapper. Vanochtend ben ik voor het eerst in mijn leven naar een andere kapper gegaan, best wel een beetje eng ;)
Mijn kapper wist altijd precies wat ik wilde, en nu moet ik het zelf (in Engels) uit proberen te leggen. Eerst wordt mijn haar gewassen en krijg ik een heerlijke hoofdmassage, dat is alvast een goed begin.

Daarna leg ik uit wat ik wil. Er gaat maar een klein stukje af, maar het resultaat is wel aardig. Achteraf gezien had er iets meer af gemogen, maar ik vind het goed zo. Daarna haal ik nog even wat boodschapjes bij de Coles. Wanneer ik naar buiten loop, is het weer aardig omgeslagen. Vanochtend scheen de zon nog, nu regent het echt behoorlijk hard. Ik besluit dus maar de bus naar huis te nemen, in plaats van te lopen.

Het blijft verder de hele dag regenen, en het wordt zelfs een beetje stormachtig. Op het nieuws zien we dat de Gold Coast geplaagd wordt door een storm, met metershoge golven en bomen die omwaaien. Ze verwachten dat die storm over Brisbane heen komt, ben benieuwd. Er waaien wel wat dode takken van onze palmbomen, maar we blijven verder aardig gespaard.

Vandaag is het alweer de laatste dag van mijn opdracht. Best wel jammer, ik heb het nl. best naar mijn zin. Om 9.00 uur komt de nieuwe collega die hier permanent komt werken. Ik probeer zoveel mogelijk dingen die ik weet over te dragen, maar ik heb eigenlijk alleen maar geholpen met het verzamelen, registreren van de benodigde papieren voor de vergaderingen van morgen. Gelukkig blijken we die info vandaag hard nodig te hebben.

Afgelopen vrijdag dachten we eindelijk klaar te zijn met alle voorbereidingen, maar gelukkig blijkt dat vandaag niet zo te zijn. Er moeten wat documenten aangepast worden, met als gevolg dat onze mooi ingebonden Boardpapers weer uit elkaar gehaald moeten worden. We zijn met z'n drieeen en dat scheelt. Om 17.00 uur wordt het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Ze waarderen m'n werk enorm, en dat is een fijn gevoel. Zeker omdat het m'n eerste Australische opdracht is!

De bus komt vandaag ook redelijk op tijd, dus ik ben rond 17.30 uur al thuis. Sascha heeft al gekookt, echt heerlijk! Ik heb nu een paar daagjes vrij, as donderdag moet ik 's ochtends bij m'n nieuwe opdracht zijn ivm werkoverdracht en dan start ik as. maandag.

Het is alweer weekend! Ik vond het heerlijk om deze week weer gewerkt te hebben, voel ik me tenminste een beetje nuttig. Verder is het ook leuk om te zien hoe het hier gaat op een kantoor, een stuk rustiger dan in Nederland. Ik heb het idee dat het allemaal een stuk efficienter en sneller kan gaan, maar ze nemen hier graag overal ruim de tijd voor.

's Ochtends gaan we eerst even de boodschappen doen. Daarna gaan we met de auto de route rijden die Sascha met de fiets naar z'n werk zou kunnen rijden. Dat blijkt een echte Koninginnerit van de Tour, de Alpe d'Huez is er niets bij! Hij wil wel het liefst op de fiets naar zijn werk, dat scheelt elke dag behoorlijk wat parkeerkosten die hij niet vergoed krijgt. Op de enorme hoogteverschillen na is het best een leuke route, hij komt zelfs vlak langs het Suncorp Stadium (het stadium van de Brisbane Bronco's: NRL team)

Daarna halen we bij de K-Mart 2 helmen (verplicht hier) en 2 goede kabelsloten. Ik wil nl. ook kijken of ik met de trein naar m'n werk kan, aangezien ik vanaf as vrijdag vlakbij Roma Street Station werk. Hier in de buurt zijn 2 stations: Newmarket en Wilston. Van de week ga ik wel kiken welke het makkelijkst te bereiken is. De trein lijkt me ideaal, omdat die niet zo afhankelijk is van het verkeeer. De bussen hier hebben nl. zo ontzettend veel vertraging, of komen gewoon niet opdagen (zoals gisteravond op weg naar huis).

Wat we ook nog steeds moeten doen is ons rijbewijs om laten zetten in een Queensland rijbewijs. Dat moeten we wel voor 22 september gedaan hebben, dan zijn we nl. 3 maanden in Australie. Ik ga komende week maar even naar het Nederlands Consulaat, om onze rijbewijzen officieel te laten vertalen. Als we die vertalingen hebben, kunnen we onze rijbewijzen laten omzetten. Dat zal dus wel betekenen dat ik een keer een middag niet kan werken, omdat ik dan naar het QLD Transport moet. En de wachttijden daar zijn nogal lang, het beste is om een lunchpakketje mee te nemen ;)

's Ochtends word ik op m'n werk gebeld door Hays om te bevestigen dat ik inderdaad vanaf volgende week vrijdag t/m half oktober werk heb. Mooi om te horen, ik hoef niet eens op gesprek te komen. Het is een fulltime baan, dat zal wel even wennen worden.

Wanneer ik 's avonds thuiskom, heeft Sascha een verrassing voor me. Er is post uit Nederland: een grote doos met onze spulletjes, post en heel belangrijk: drop! Verder heeft hij nog wat van zijn collega gekregen.

Vandaag is een public holiday: People's Day van de Ekka. De Ekka is een grote agrarische exhibition (afgekort tot Ekka) waarin veel keuringen en shows met paarden etc worden gegeven. Verder is er een grote kermis.

Helaas voelt Sas zich nog steeds niet goed, dus we laten People's Day dit jaar even schieten. 's Middags horen we een raar geluid: het regent! Dat is even wennen, het regent ook nog best wel hard.We zetten de tuinstoelen maar even onder het afdakje en halen de was maar binnen.

De rest van de middag kijken we nog wat afleveringen van McLeod's Daughters, en ruimen we nog wat op in huis.

Vandaag is het eindelijk zover: m'n eerste werkdag. Ik moet me om 9.00 uur melden bij gold mining company in Queen Street, hartje Brisbane. Helaas heeft de buschauffeur vandaag niet zo'n zin en komt de bus ruim 15 minuten te laat bij m'n bushalte. Daarna wordt het alleen maar erger: de hele stad staat vast. Om 8.45 uur bel ik maar naar Hays om door te geven dat ik zeker niet op tijd ga komen.
Maar wonder boven wonder sta ik precies om 9.00 uur bij de receptie van het bedrijf. Vreselijk om zo de eerste dag te beginnen, maar ik kon er niets aan doen. De rest van de dag word ik ingewerkt door mijn collega die vandaag haar laatste dag heeft. Het is de bedoeling dat ik assisteer in de voorbereiding van een aantal vergaderingen van komende week, m.n. de verzameling van alle benodigde documenten. Het kantoor is echt heel rustig, de hele dag is de telefoon niet gegaan! Ik word even voorgesteld, er werken wel leuke mensen.

Tijdens de lunchpauze loop ik even naar Hays om wat formulieren in te vullen, zodat ik ook betaald krijg. Ik kom in dienst van Hays te werken, zolang ik nog geen vaste baan heb. Ik heb nu dus officieel een Australische werkgever! Daar krijg ik te horen dat ze vanaf volgende week vrijdag zeer waarschijnlijk werk tot en met oktober voor me hebben. Het is een Executive Assistant rol bij een reisorganisatie. Het klinkt leuk, ben benieuwd! Ik krijg deze week nog een job description, en wellicht moet ik nog even op gesprek komen. Ook deze rol is in de City, vlakbij North Quay. Dit zou ook mooi uitkomen, aangezien mijn huidige opdracht aanstaande maandag afgelopen is.

Om 17.00 uur pakt iedereen z'n spullen en stroomt het kantoor leeg. Mijn bus zou om 17.15 uur moeten vertrekken, maar ook nu laat die weer op zich wachten. 20 Minuten later komt die eindelijk en om 18.00 uur ben ik thuis. En verassing: Sascha heeft al gekookt, wat een luxe! Normaal ben ik degene die eerder thuis is, maar nu is hij dat. Hij was vandaag ziek naar huis gegaan, heeft erge hoofdpijn en is heel erg moe. Hij zal toch geen griep krijgen? Morgen is een public holiday: People's day bij Ekka. Hopelijk voelt hij zich dan wat beter zodat we even rond kunnen kijken bij Ekka.

Vandaag is het weer een heerlijk zomerse dag, gewoon saai ;)) Wanneer Sascha 's ochtends de geleende matrassen en beddengoed terugbrengt naar vrienden, ga ik lopend naar de IGA. HEt is heerlijk weer, de verwachting is dat het vandaag zo'n 28 graden wordt. Op m'n gemak loop ik door de supermarkt waar het heerlijk rustig is. Wanneer ik net klaar ben met alle boodschappen komt Sascha er aan. Perfecte timing.
's Middags gaat Sascha een van de kasten in de garage in elkaar zetten. Helaas kan de grootste kast net niet rechtop staan, dus zet hij de kleinste in elkaar. We hebben dan in ieder geval wat opbergruimte voor de duikspullen. Rond 15.00 uur proberen we met m'n ouders de webcam uit. Het beeld wil wel lukken, maar het geluid niet van onze kant. M'n vader belt op, hij wil nl. chatten maar krijgt het niet voor elkaar. Ik leg het over de telefoon uit en zie ondertussen m'n moeder ook door het beeld flitsen. Erg grappig enleuk om elkaar weer even te zien.
We zijn er gisteren achtergekomen dat we al ons downloadlimiet voor de maand hebben overschreden en als gevolg daarvan is onze supersnelle ADSL2-verbinding teruggeschroeft naar een ISDN-verbinding. Wellicht heeft dat er ook mee te maken dat we geen geluid krijgen, moeten we nog maar een keer uitzoeken.

's Ochtends probeer ik zoveel mogelijk de garage op te ruimen. We hadden heel veel ruimte, maar nu onze spullen er zijn, is de helft in gebruik als opslagplaats. Ik gooi zoveel mogelijk inpakmateriaal weg en schuif de overgebleven spullen zoveel mogelijk bij elkaar. Zo, dat scheelt al aanzienlijk. Wanneer ik naar de woonkamer loop, zie ik dat er gebeld is. Het is een collega van Lisa (van Hays) die belt dat er mogelijk werk voor me is. Ik bel terug, maar helaas is ze in gesprek. 's Middags word ik door haar gebeld. Er is voor 2 weken een secretaresse nodig die even in komt vallen. Ze legt uit dat ik dinsdag moet beginnen en dat het voor de komende 2 weken is. Het betaalt goed en belangrijker, het geeft me wat Australische werkervaring. Dat helpt zeker om straks een vaste baan te krijgen.
's Avonds eten we weer lekker buiten, het is echt zomer hier voor Nederlandse begrippen. Zodra het echt donker is, krijgen we weer bezoek van moeder en baby possum. Echt grappig!

's Ochtends word ik gebeld door Lisa met slecht nieuws: het interview van vanmiddag gaat niet door. Ik ben echt teleurgesteld, vond mezelf echt de juiste persoon voor de functie. Het bedrijf had eigenlijk al iemand aangenomen, maar diegene heeft pas vanmorgen laten weten dat ze de baan aanneemt. Lisa vindt het erg jammer voor me, maar ze is er van overtuigd dat er snel wat voor me te vinden is, desnoods tijdelijk werk.
Ik ga maar verder met uitpakken, de boekendozen zijn aan de beurt. Dat zijn er echt heel veel, ik heb geen idee waar ik het allemaal kwijt moet! De kinderboeken laat ik maar ingepakt, net als de studieboeken. De rest krijg ik wel opgeruimd. Daarna pak ik de kleding uit, en zo zijn de kasten grotendeels gevuld. Ik kom ook onze winterjassen tegen, jeetje wat zijn die dik en warm. Het is hier dan wel winter, maar het is gewoon 25 graden overdag.
's Middags ga ik lopend op zoek naar de IGA, weer eens een andere supermarkt. Het is leuk stukje lopen met mooie uitzichten over de wijken van Brisbane. Voor mijn gevoel is deze ook dichterbij dan de Coles. De IGA zit in een spiksplinternieuw shopping centre in Kelvin Grove zelf. Ze zijn rondom nog druk aan het bouwen, maar van binnen is het klaar. HEt is best een leuk shopping centre, in ieder geval in onze eigen buurt ;) De Coles ligt nl. in Newmarket, de wijk die aan Kelvin Grove grenst.

's Middags word ik gebeld door Lisa. Ze heeft mijn CV doorgestuurd naar het financiele adviesbureau en ze willen me spreken! Erg goed nieuws. Lisa heeft voor morgenmiddag de afspraak gepland en ze geeft me nog wat tips voor het interview. De rest van de middag spendeer ik aan de voorbereiding, ik wil natuurlijk wel een erg goede indruk maken. HEt zou wel mooi zijn als ik deze baan zou krijgen, het ligt ideaal qua OV en het ligt mooi aan de rivier. Verder verdient het goed. Ik ben best een beetje nerveus, maar ik ben er van overtuigd dat het goed gaat komen.

Veel te vroeg ben ik 's middags bij het Riverside Centre voor mijn interview bij Hays. Gelukkig is er achter het gebouw een mooi plein met uitzicht op de Story Bridge en de rivier. Het is heerlijk weer dus ik ga hier lekker nog even zitten. Het is zo lekker, dat ik hier wel de hele dag kan blijven. Deze plek komt me ook bekend voor, volgens mij zijn we hier geweest tijdens onze laatste vakantie in Australie.
Ik heb gisteravond nog even op de website van Hays gekeken op zoek naar geschikte vacatures voor mij. Ik heb er 2 gezien die me wel wat leken, dus dat ga ik navragen tijdens het gesprek. Een kwartier voordat ik de afspraak heb, loop ik het Riverside Centre in. HEt is een enorm hoog gebouw en ik moet zoeken naar de juiste lift. Ze gaan nl. allemaal naar andere verdiepingen. Op de 17e verdieping stap ik uit. Het gesprek gaat erg goed en ik krijg een prettig gevoel bij deze recruitment agency. Aan het eind van het gesprek krijg ik een beschrijving voor een leuke en uitdagende functie bij een financieel adviesbureau. Verder krijg ik wat tips voor m'n CV. Als ik geinteresseerd ben ik die functie moet ik nog wel even m'n CV aanpassen en naar Lisa, de recruitment consultant, opsturen.
Eenmaal thuis ga ik gelijk aan de slag met m'n CV. De baan lijkt erg op wat ik in Nederland deed en volgens mij ben ik zeer geschikt voor die functie. Nu maar afwachten.

Wat een luxe: thuis de mail lezen en internet afstruinen. Ik ga vandaag weer enthousiast op zoek naar werk, moet nu toch maar eens gebeuren. We hebben nu onze spulletjes, dus geen reden meer om thuis te zitten. Ik stuur m'n CV naar een aantal recruitment agencies en na een half uur word ik al door een van hen gebeld. Ze willen me graag spreken, en we spreken af dat ik morgenmiddag even langs kom voor een 'general interview'. Later zie ik dat een ander agency ook heeft gebeld, maar ik wil eerst even het gesprek afwachten.
Daarna ga ik echt een erg vervelend karweitje maar doen: de badkamer schoonmaken. Eigenlijk moet ik ook een was doen, maar nadat we gisteravond een kakkerlak in het washok hebben ontdekt, heb ik niet zo'n behoefte om daar naar binnen te gaan ;)
's Avonds rond 22,15 uur worden we gebeld, en ik denk: dat moet wel uit Nederland komen. En inderdaad: m'n vader. Hij wil de doos versturen die we nog bij hun hadden achtergelaten en heeft pas later door dat het hier 8 uur later is. Geeft niet, we zijn toch nog op. Gelukkig weegt de doos niet heel veel en kan het met het vliegtuig mee, dus als het goed is hebben we die spullen over een kleine 2 weken. Dat komt goed uit, we hebben nl .nog genoeg dozen die nog uitgepakt moeten worden!

Om 7.00 uur zijn we bij de duikshop. Wanneer iedereen er is rijden we naar Cleveland waar we de watertaxi naar North Stradbroke Island nemen. Het is maar een kleine 20 minuten varen dus we zijn al snel op het eiland. Daar aangekomen worden wij en onze spullen in een 4WD gepropt en rijden we naar de duikshop aan de andere kant van het eiland.

Na een briefing en het aankoppelen van onze spullen wordt de boot naar het strand gereden. Wij lopen over het strand in het water naar de boot. Na een lekker ritje komen we aan bij Flat Rock. Hier gaan we onze duiken maken.


Eenmaal onder water is het genieten. Al snel zien we wobbegongs (haaien), natuurlijk heel veel vissen en een grey nurse shark. Die hangt gewoon lekker in het water en wordt schoongemaakt door wat poetsvissen. Helaas kunnen we niet dichtbij genoeg komen om een foto te maken. De tweede duik is ook geweldig. We zien een aardig grote schildpad rustig eten en verderop zien we een whitespotted eagle ray voorbij komen. Ook nu komen we wat grote wobbegong haaien tegen. Kortom, weer heerlijke duiken gemaakt.



We gaan hier vast nog vaker terugkomen, ook gewoon om een weekendje naar toe te gaan. Het is toch lekker dichtbij. Wanneer we 's avonds lekker buiten eten, zien we opeens een possum met een kleintje over de muur lopen. Totaal niet bang voor ons gaat hij van boom naar boom en komt steeds dichter bij. Echt wildlife op ons terras! Na het eten bel ik naar m'n zus, die is nl. vandaag jarig. Erg leuk om elkaar weer even gesproken te hebben.

Na een paar rustige dagen is de grote dag aangebroken: onze spullen komen! Rond een uur of 11 komt er een kleine vrachtwagen voor rijden. Nadat de 2 verhuizers zich hebben voorgesteld kan het grote uitladen beginnen. De grootste uitdaging zijn de 2 banken. We hebben nl. een smalle gang en daar passen ze niet doorheen. De oplossing: via het terras. Alleen moeten de banken dan over een behoorlijk hoge muur. Na wat stunt- en vliegwerk, wat absoluut niet ARBO-verantwoord is, lukt het ze de banken op het terras te krijgen.
Na 2,5 uur zijn ze klaar en hebben we bijna een echt thuis. Vooral de banken zien er al erg uitnodigend uit. Maar ik ga maar alvast zoveel mogelijk uitpakken, zodat we snel de dozen uit de kamer weg hebben. 's Avonds gaat Sascha eerst de PC aan de praat proberen te krijgen, en gelukkig lukt het. Ook de internetverbinding werkt, gelukkig!
We zien wel dat de douane druk is geweest met onze spullen. Behoorlijk veel dozen zijn opengemaakt en de fietsen zijn helemaal uitgepakt.

Vlak voor het eten bel ik even naar m'n vader. Hij is nl. vandaag jarig. Daarna rijden we nog even naar Bunnings om wat losse stekkers te halen en halen we even wat te eten.
Na het eten wordt het huis steeds meer een thuis, het is echt zo lekker om je eigen spulletjes weer te hebben.
We verzamelen nog even de duikspullen, morgen staat nl. weer een duiktrip op het programma bij Stradbroke Island (Straddie voor de locals). Hiervoor moeten we al om 7.00 uur bij de duikschool zijn.

's Avonds zie ik nog een ongenode gast in de WC. Er loopt een grote kakkerlak en ik schrik me rot. Held als ik ben, roep ik Sas erbij;) De kakkerlak is slim en verstopt zich onder de wasmachine. Uiteindelijk leggen we maar een bakje over het afvoerputje waar hij zich heeft verstopt.