Going Down Under

Ik ben vandaag jarig, en als verjaardagscadeautje gaan we lekker duiken bij ons favoriete kantduikplek: de South West Wall aan de Spit in Southport. Ik rijd, niet geheel vrijwillig, naar Southport. Trouwens erg interessant om op je slippers te rijden ;) Het weer is onderweg niet geweldig, we krijgen een paar flinke buien over ons heen.

Eenmaal in Southport is het gelukkig droog, en we kleden ons snel om. Het is weer druk vandaag met duikers, dus we willen snel het water in. Eenmaal in het water gaat er iets helemaal mis: het onderwaterhuis van Sas loopt helemaal vol met water. En we zijn nog niet eens aan de duik begonnen. Sas gaat zo snel mogelijk het water uit, maar de camera is zeer waarschijnlijk verloren. Ze houden nl. niet zo van zout water.

We hadden nog een camera meegenomen die gelukkig wel droog blijft. De duik is erg prettig, er staat wel een beetje stroming, maar het is goed te doen. Al snel zien we op de eerste pijp een mooi nudibranch en er is echt veel vis te zien. Op een gegeven moment voel ik iets aan m'n vin trekken: een octopus vindt mijn vin wel interessant! Ik draai me om om wat foto's van de octopus te maken die echt totaal niet verlegen is. Hij komt een paar keer uit z'n schuilplaats zodat we hem helemaal op de foto krijgen. Stoer!

We komen deze ronde ook wel 3 zeepaardjes tegen. Helemaal geweldig! Twee zeepaardjes zitten bij elkaar, waarvan een zwanger zeepaardje. Ik vind het heel bijzonder, want meestal zijn de zeepaardjes in hun eentje. Op de terugweg komen we ook een juvenile lionfish tegen, kortom weer een erg geslaagde duik!

's Avonds belt ma om me te feliciteren. We praten wat bij, en dat begint het opeens echt keihard te regenen. Ik zeg dat ik zo terugbel, want we hadden alles voor de bbq van vanavond al buiten staan. We halen zo snel mogelijk alles binnen, en zodra we klaar zijn houdt het op met regenen! Ik bel ma nog terug en een kwartier later hangen we op. Het is erg koud in NL: -5! En wij vonden het vandaag wat frisjes met 28 graden ;)

Rond een uur of 19.30 uur bellen Claire, Russell en Louise aan. Louise is een vriendin van Claire die een paar dagen in Brisbane is. Zij komt dus ook gezellig mee-eten. Ik krijg allemaal cadeautjes: een vissenboek, een boekje van Roald Dahl ('The Giraffe, the Pelly and me) en magic sponges wat heel goed werkt op de leitjes die we gebruiken tijdens het duiken. Helemaal geweldig, en ze hebben het allemaal verpakt in Finding Nemo papier!

De bbq is erg gezellig, en als verrassing hebben ze ook nog een verjaardagstaart geregeld compleet met kaarsjes! Het is echt een supergezellige avond, een erg leuke manier om m'n verjaardag af te sluiten!

Het is vandaag weer heel erg rustig op het werk, dus m'n baas en ik gaan tussen de middag naar het zwembad voor m'n eerste training. Ze heeft nl. aangeboden mij klaar te stomen voor de zwemsessies van de Divemaster training. Ik wil nl. de freestyle leren, die lijkt mij het meest efficient om de 400 meter zo snel mogelijk te zwemmen.

De training is heerlijk, en m'n baas zwemt zelf ook nog wat baantjes want zij wil ook het zwemmen weer oppakken. We hebben allebei niet zo'n behoefte om weer naar kantoor te gaan, maar het moet toch en het is gelukkig al weer vrijdag!

Ik krijg ook nog huiswerk mee, 2 sessies met oefeningen. Verder geeft ze me een van haar reserve goggles, zodat ik er geen een hoeft te kopen. Gelukkig ben ik maandag lekker vrij, zodat ik naar het zwembad bij ons in de buurt kan gaan.

Sas heeft vandaag z'n parttimedag, dus terwijl ik heel hard aan het werk ben ;)) geniet hij van z'n vrije dag. Hij heeft wel m'n fiets voor een beurt naar de fietsenmaker gebracht, dat werd wel eens tijd. Het schakelen ging nl. niet meer zo soepel, ondanks dat Sas m'n ketting constant schoonmaakt. Maar m'n fiets zou nu weer als nieuw moeten zijn, ben benieuwd.

Het is vandaag Australia Day en dat betekent helaas ook onze laatste dag van een heerlijk weekend.

Maar voordat we naar huis gaan, gaan we eerst naar de Bundaberg Rum Distillery. We zijn mooi op tijd voor de rondleiding, dus we hebben nog even tijd om de expeditie te bekijken. Claire en Russell krijgen andere schoenen te leen, omdat je alleen met dichte schoenen de rondleiding kan doen. Helaas moet alles waar een batterij in zit, incl. horloges en camera's, in een kluisje omdat die een explosie zouden kunnen veroorzaken.

De rondleiding is echt heel leuk, en de gids is erg grappig. We proeven de basis van de rum, raw molasses (restant van sugar cane). Niemand vindt het lekker, maar Sas en ik eigenlijk wel. Het smaakt naar salmiakdrop! Na afloop van de toer is het tijd voor de proeverij. Iedereen kan 2 soorten proeven. Ik kies als eerst voor de standaard rum met cola, wat tot mijn verbazing best lekker smaakt. Ik ben niet zo'n rum drinker, vandaar. De 2e ronde neem ik de Bundy Liquer, een likeur van rum, koffie, chocolade en vanille. En dat is heeerlijk! Helaas voor Sas is hij de chauffeur, dus hij houdt het bij cola, met wat slokjes van iedereen.

In de giftshop kopen we een shirt voor Sas, een giftpack rum (2 flessen likeur en 1 fles rum) en een doosje fudge met Bundy rum. Het is een erg geslaagde ochtend, zeker voor herhaling vatbaar!

Rond 12.30 uur beginnen we aan de rit naar Brisbane. Claire en ik nestelen ons achterin de bus met de dvd van Dirty Dancing, terwijl de heren door Bundaberg navigeren. HEt centrum van Bundaberg ziet er ook best leuk uit om een keer te verkennen.

De rit verloopt echt heel soepel en na 4.5 uur (!) parkeren we de bus bij het huis van Claire en Russell. Daarna rijden we naar ons huis om alles uit te laden en de bus een beetje schoon te maken. Sas brengt daarna de bus terug naar ProDive, terwijl ik er met onze auto achteraan rijdt.
Wat een heerlijk weekend! Hopelijk kunnen we snel weer gaan. Gelukkig zijn we allebei morgen nog vrij, zodat we nog een beetje uit kunnen rusten en de was en boodschappen kunnen doen.

De dag begon weer met regen, maar eenmaal bij de boat ramp is het droog! HEerlijk, zelfs de zon begint te schijnen.

Vandaag gaan we naar 2 andere duiksites, die ook als kantduik gedaan kunnen worden. De eerste locatie is Double Rocks. Ik duik nu met Julie en Sas en de duik is echt mooi. HEt zicht is wat minder dan gisteren, zo'n 7 meter, maar de locatie is erg mooi. Heel veel soorten koraal in allerlei kleuren. Maar dan zie ik iets heel groots zwemmen: het blijkt een manta ray te zijn! Ik sein naar Julie dat ze naast zich moet kijken en ik trek Sas aan z'n vinnen om de ray te laten zien. Het is echt geweldig, ik ben helemaal gek van blijdschap. Ik wilde zo graag een manta zien, en zwemt er eentje heel relaxt langs ons! Hij komt zelfs nog een keertje terug, wat een geweldig gezicht!

Ik geloof dat de lach niet van m'n gezicht is af te slaan, zo blij ben ik! De foto's zijn niet echt geweldig geworden, maar je kan in ieder geval zien dat het een manta is.

De tweede duik wordt een driftduik, dus lekker zweven met de stroming. Deze keer duik ik alleen met Julie. Het is een lekker relaxte duik, en op het eind komen we echt heel mooi koraal met aardig wat vis tegen. Wat een heerlijke dag!

Eenmaal terug in het resort, kijken we even bij de receptie of het mogelijk is om vanavond naar Mon Repos te gaan. Dat is een strand waar de schildpadden in deze tijd van het jaar eieren leggen. Helaas is het helemaal volgeboekt.

We besluiten de rest van de middag lekker in het zwembad door te brengen. Dat komt Sas wel goed uit, want hij heeft echt ontzettend last van z'n rug. Hij heeft denken we een spiertje verrekt en kan amper recht op lopen. Het zwemmen doet echter wonderen voor z'n rug, in het water heeft hij nergens last van.

's Avonds gaan we eten bij de lokale pub en dat is dan al weer onze laastste avond. Wat is de tijd snel gegaan! Morgenochtend gaan wij met Claire en Russell naar de Bundaberg Rum Distillery terwijl de rest al naar huis gaat.

Na een heerlijke nacht slapen, sta ik rond 5.45 uur op. Sas is al lang wakker en heeft de camera's al voorbereidt voor de duiken van vandaag.

We zijn lekker vroeg bij het duikcentrum, dus we kunnen op ons gemak de setjes in elkaar zetten. Het weer is ook vandaag niet geweldig: heel erg warm en het regent heel hard. Maar nat worden we toch wel van het duiken ;)

De duiken zijn, net als in September, weer erg fijn. De eerst duik gaan we via een enorm mooi en groot wrak naar een vliegtuig. Ik duik met Claire en Russell. Russell raakt echter al snel een loodpocket kwijt. We besluiten dus om te keren om de loodpocket te vinden. Gelukkig vinden we het bij het wrak. We blijven daar rondhangen, want het is echt heel mooi en er zit zo verschrikkelijk veel vis!

Na een heerlijke morning tea met muffins, wat gelijk ook ons ontbijt is, is het tijd voor de tweede duik. We blijven op dezelfde duikstek en deze keer duik ik alleen met Russell. De duik is heerlijk, we nemen alle tijd om het enorme wrak te verkennen. Er zit enorm veel silver batfish, we zien nog een grote stonefish, een slapende wobbiegong shark, 4 enorme grote batfish en nog heel veel meer, geweldig! De water temperatuur is ook erg aangenaam: zo'n 26-27 graden!

De terugweg naar de boat ramp is weer spannend. Het is laagtij en er staat zo weinig water dat de boot vast komt te zitten. Maar de mannen trekken de boot los en met veel gemanoevreer komen we aan bij de boat ramp.

Nadat we alles bij het duikcentrum hebben gespoeld, gaan we even terug naar het resort om te douchen en droge kleren aan te trekkend. We zijn nl. allemaal doorweekt van de regen, en het is wel prettig om even wat droogs aan te trekken. Daarna gaan we lekker fish and chips eten en onze logboeken bijwerken.

De lunch maakt iedereen lekker slaperig, dus we gaan lekker even een beautyslaap doen voordat we op zoek gaan naar wat avondeten. We besluiten bij de golf club te eten, en het smaakt prima.
Morgen staan weer 2 duiken op de planning!

Na een hele drukke ochtend kan ik gelukkig rond 13.15 uur naar huis. Ik stap op de fiets en het is echt ontzettend benauwd. Halverwege de rit voel ik dat m'n achterband niet lekker gaat, en ja hoor bij Roma Street Parklands wordt mijn vermoeden bevestigd: een lekke band. Sas heeft vandaag vrij, omdat we een weekend naar Bargara gaan en hij de trip leidt. Gelukkig kan hij me al snel ophalen.

Eenmaal thuis pakken we de laatste spullen in en gooien we de niet houdbare spullen weg. Rond 15.30 uur rijden we met de ProDive bus naar Claire en Russell. Wanneer we ook hun spullen in de bus hebben gestopt, rijden we naar ProDive. Daar ontmoeten we Julie, die ook meegaat. Een ander koppel, Audrey en Nathan, rijden met hun eigen auto naar Bargara dus die zullen we daar pas zien.

Rond 16.30 uur is het tijd om te vertrekken. Het is echt heel druk op de weg, het is nl. een lang weekend en veel mensen gaan dus lekker een weekendje weg. Verder is het weer niet best, het regent echt heel hard de hele rit. Na 3.5 uur zijn we pas bij Gympie, wat halverwege de rit is. We besluiten daar even wat de eten. Rond 23.00 uur komen we eindelijk aan in Bargara, in ons resort: Kelly Beach Resort. Gelukkig liggen de sleutels klaar bij de receptie, zodat we snel ons huisje in kunnen om lekker te gaan slapen. Morgen is het weer vroeg op: we worden om 7.00 uur bij het duikcentrum verwacht.

Het is weer tijd voor een dag duiken! En dat betekent een vroege start: rond 6.00 uur zijn we bij ProDive. Nadat iedereen zich aan elkaar heeft voorgesteld vertrekken we richting Scarborough.

Mooi op tijd zijn we in de haven, en Audrey en Nathan (2 duikers die we al een tijdje kennen) ontmoeten ons daar. Iedereen zet z'n setje in elkaar en laadt het op de boot. Na een korte briefing van George, de kapitein, vertrekken we. Ondanks dat het vandaag redelijk rustig is op het water, heb ik toch maar m'n Kwells ingenomen, je weet maar nooit.

De eerste duik is een lekkere driftduik over Curtin Artificial Reef, een reef van scheepswrakken. Erg mooi, ondanks dat het zicht niet echt geweldig is. We zien 3 erg grote batfish en een enorme trumpetfish en natuurlijk tig andere kleinere vissen.

Voordat we aan de morning tea beginnen, gaan we eerst naar de volgende site. We hebben ook 2 snorkelaars aan boord, dus gaan we naar de Tangalooma wrecks. Leuk, een ondiepe duik bij erg grote wrakken. Na de heerlijke morning tea van sausage rolls en cake is het tijd voor de duik. Het is erg mooi. We zien een shovelnose ray (waarvan ik dacht dat het een haai was), een kleine lionfish en veel bannerfish. Heerlijk, een uur rondcruisen rond de wrakken. Boven ons zijn veel mensen aan het snorkelen wat ook wel een apart gezicht is!

Nadat iedereen weer aan boord is en zich omgekleed heeft, heerlijk zo'n warme douche aan boord!, gaan we naar een rustig plekje voor de lunch.

Het is inmiddels harder gaan waaien en de rit terug is een stuk ruiger. Ik blijf maar weer gewoon buiten staan, daar word ik tenminste niet zeeziek. Ondanks de ruige rit was het weer een heerlijke dag op Moreton Bay!

's Ochtends bel ik het consulaat van Vanuatu en we hebben gelukkig geen visum nodig voor een vakantie. Dat scheelt weer. Gisteravond heb ik ook nog even Sas z'n paspoort gecontroleerd, en gelukkig is die net lang genoeg geldig om geen nieuw paspoort aan te hoeven vragen.

In m'n lunchpauze ga ik even naar ProDive. Ik heb nl. nog steeds m'n pasje voor de Rescue cursus niet, en andere pasjes staan op een verkeerde naam. Eenmaal terug op m'n werk word ik gebeld door ProDive met het verzoek of ik zelf even naar PADI wil bellen. Geen probleem, dat had ik al veel eerder willen doen. Ik heb dat echter niet gedaan, omdat ProDive fouten heeft gemaakt en ik vind dat zij het op moeten lossen. Maar goed, na een belletje met PADI is het opgelost en zij beloven de pasjes zo snel mogelijk op te sturen. Dat is heel fijn, want ik wil nu eindelijk wel eens m'n Master Scuba Diver aanvragen.

's Avonds vertelt Sas dat hij een cross-over cursus gaat doen om een SSI Dive Controller te worden (de tegenhanger van de PADI Divemaster). Hij gaat dat eind februari doen, en heeft nu al de boeken maar in huis gehaald.

Na 2 dagen met migraine thuis te hebben gezeten, ben ik vandaag weer gaan werken. Een van de eerste dingen die ik doe is een verzoek voor verlof indienen. We willen nl. naar Vanuatu gaan tijdens de Pasen (10-16 april), een trip georganiseerd door ProDive. Gelukkig wordt m'n aanvraag goedgekeurd, nu kijken of Sas ook verlof kan krijgen.

Ik stuur ook even een mailtje naar het reisbureau waar ProDive de reis heeft geboekt. Ik ben nl. wel benieuwd of wij, als Nederlanders, een toeristenvisum nodig hebben. Ik krijg al snel antwoord, alleen niet waar ik op had gehoopt: ze hebben eigenlijk geen idee dus ik ga maar op zoek naar het telefoonnummer van het consulaat van Vanuatu.

Na een lekkere dag werken heb ik 's avonds het rijk alleen, Sas heeft nl. z'n maandelijkse staff meeting bij ProDive.

Omdat we gisteren niet konden duiken, gaan we vandaag naar onze vaste kantduikstek. Normaal proberen we zo'n 30 minuten voor hoogtij in het water te liggen, maar we zijn nu erg laat. We gaan nu pas 1 uur na hoogtij in het water.

Het zicht is in het begin echt heel goed. De watertemperatuur is ook heerlijk: zo'n 25 graden! Op een gegeven moment begint de stroming goed op gang te komen en wordt het zicht een stuk minder. Maar ondanks dat zien we genoeg: 2 zeepaardjes, 4 ornate ghostpipefish, octopus, een aantal trompetfish enz. Ondanks de stroming toch een lekkere duik.

Daarna is het tijd voor de standaard dingen: de boodschappen en de was. Daarna ga ik even naar bed, ik voel me nl. echt niet lekker. Ik had gisterenmiddag al ontzettende hoofdpijn en ben toen voor het avondeten al naar bed gegaan, maar vanmiddag is het weer teruggekomen. 's Avonds is het nog steeds niet over, hopelijk gaat het morgen beter.

Het is weer weekend: dus lekker duiken! Vandaag gaan we naar Straddie. Sas werkt als DiveMaster vandaag, dus we moeten extra vroeg bij de duikshop zijn. We komen mooi op tijd bij de carferry in Cleveland aan, maar daar blijkt dat ProDive heeft vergeten een plek voor ons te reserveren. Gelukkig is er nog een plekje vrij op de ferry.

Eenmaal op de ferry blijkt het echt heel hard te waaien. Volgens de crew waait het zo'n 35-40 knopen, dus het is zelfs op zo'n enorme boot een ruig ritje. Eenmaal bij het divecentre op Straddie krijgen we te horen dat de condities echt heel slecht zijn. Het is echt heel ruig op zee, en het zicht onder water is heel erg slecht. We hebben een aantal mensen bij ons die nog erg onervaren zijn, en die zien het duiken niet zitten. Uiteindelijk besluiten we dan ook dat we niet gaan duiken, maar wat dan?

We rijden eerst terug naar de ferryterminal, om te kijken of we eerder met een ferry terugkunnen. In plaats van de boot van 17.30 uur kunnen we nu om 14.30 uur al terug, maar dat is nog bijna 3 uur wachten. We rijden terug naar Point Lookout en gaan daar lekker lunchen in de pub en halen een heerlijk Italiaans ijsje bij een klein ijssalon! We moeten ons uiteindelijk nog haasten om de ferry te halen!

De rit terug is een stuk rustiger. Alleen wordt het vlak bij Cleveland nog spannend. De ferry komt nl. vast te zitten door het extreme laagtij wat er vandaag is. Met heel veel lawaai komt het uiteindelijk weer goed en komen we heelhuids aan in Cleveland.

Eenmaal terug bij ProDive boek ik gelijk voor ons een plek op de OceanCat trip van aanstaande zaterdag. We moeten toch duiken, anders krijgen we nog ontwenningsverschijnselen ;)

Het is zover: de vakantie is nu echt voorbij, er moet weer gewerkt worden.

Ik begin het jaar goed: ga op de fiets naar m'n werk. De rest van de dag is het echt heel rustig, de CEO blijft deze week nog thuiswerken en ik krijg echt heel weinig gedaan. Ben nog helemaal in de vakantiestand.

Ik heb mezelf wel een doel gesteld voor dit jaar: 2009 kilometer fietsen in 2009!

Beginstand: 2009 km
Vandaag gereden: 19.10km
Nog te doen: 1989.90km

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren: we krijgen een nieuwe ketel! Rond 8.30 zou er een loodgieter moeten komen, maar rond 8.15 uur word ik gebeld dat de loodgieter zich ziek heeft gemeld. Er komt een collega, alleen die zal rond lunchtijd komen.

Rond 9.00 uur wordt de boiler zelf bezorgd. Het is echt een enorm ding, zo'n 2 meter hoog. De eigenaren van ons huis hebben een boiler besteld die genoeg heet water heeft voor 6 personen! Beetje overdreven, maar ja. Met heel veel moeite krijgen we de boiler in de courtyard, waar die geinstalleerd moet worden.

Perfect op tijd komt de loodgieter. Zo'n 2 uur later is het geinstalleerd en kan de boiler opwarmen. Volgens de loodgieter duurt het een uur voordat al het water opgewarmd is, en dan hebben we eindelijk weer warm water! Heerlijk!

's Avonds belt ma op. Ze heeft m'n pakketje ontvangen met de kerstcadeautjes. Gelukkig vindt ze het heel mooi en het beeldje wat ik voor haar heb gekocht (is een guardian angel) komt naast papa z'n foto te staan. Het is weer een emotioneel gesprek, maar heel fijn om haar weer even te horen.

We gaan weer een dag op Moreton Bay doorbrengen en dat betekent vroeg opstaan. Eenmaal bij de duikshop zijn we niet eens de eersten, en mooi op tijd kunnen we vertrekken op weg naar Scarborough.

We timen het precies goed met het inladen van de spullen op de boot, precies wanneer de veiligheidsbriefing begint, gaat het echt keihard regenen. Gelukkig staan we overdekt op het duikplatform. De rit naar de duiksite is net als 2 weken geleden erg ruig: er staat een wind van ongeveer 25 knopen en het regent lekker. Maar eenmaal bij de site is het heel anders, het stopt met regenen en het water is een stuk rustiger.

De eerste duik is een driftduik, dat betekent zweven met de stroming. Het zicht is niet geweldig, maar we zien toch 2 nieuwe nudis, een flink aantal juvenile catfish op een hoop en een paar mini (niet groter dan 1cm) felgele boxfishes. Eenmaal boven water is het ongeveer 20 minuten wachten op de boot, omdat iedereen op een totaal andere plek is uitgekomen.

Na een heerlijke morning tea met thee en sausage rolls is het tijd voor de tweede duik. Deze keer is het een wrakduik, de Enterprise op Curtin Artificial Reef vlakbij Moreton Island. Het is even zoeken naar het wrak, omdat het anker niet ligt waar we dachten maar we vinden het. Er is echt heel veel leven op het wrak. Sas spot een shovelnose shark vlakbij het wrak, we zien echt enorm grote batfish, maar ook weer 10cm grote nudis en een scorpionfish. Verder zien we in het wrak nog een grote wobbiegong shark, een grote parrotfish die lekker aan het eten is, en 3 hele grote trevallys die elkaar achtervolgen. Op de terugweg tijdens de opstijging zien we ook nog een lionfish. Kortom weer een erg geslaagde duik.

Na een heerlijke lunch bij de Tangalooma wrecks is het tijd om richting Scarborough te gaan. Deze rit is ook weer redelijk ruig, maar lang niet zo erg als vanochtend. Eenmaal aan land pakken we onze spullen in en gaan we met z'n allen in de ProDive bus terug naar Brisbane.

Allereerst natuurlijk: iedereen een geweldig 2009 toegewenst! Dat al je wensen uit mogen komen.

Na een luie nieuwjaarsdag, gaan we vandaag weer lekker duiken. Sas heeft al vroeg de boodschappen gedaan en net op het moment dat we weg willen gaan, wordt er aangebeld: een loodgieter voor het hot water system. Hij noteert wat gegevens en is gelukkig snel weer weg.

Maar goed, wij gaan op pad zodra de loodgieter weg is. We zijn best wel laat, rekening houdend met het getij. En in Southport is het echt ontzettend druk, maar uiteindelijk komen we op onze vaste duikstek. Tijdens het aankoppelen komen we Ian Banks tegen, een bekend gezicht in de duikscene hier in Queensland. Na elkaar gelukkig nieuwjaar te hebben gewenst, vertelt hij ons dat er weer een zeepaardje zit, en er schijnt zelfs een baby zeepaardje te zijn. Snel koppelen we onze spullen aan en gaan we het water in.

Het zicht is iets beter dan 2 dagen geleden, maar de duik is echt geweldig. We zien heel veel octupus verstopt in elke hol. Verder zien we weer 2 ornate ghostpipefish, een jonge lionfish, een cuttlefish en weer 2 alienlooking striped anglerfish. Wanneer we bijna bij onze boei zijn, zie ik nog een zeepaardje! Geweldig, ik had echt niet verwacht zoveel te zien! En dat op 4-5 meter diepte!

Eenmaal terug in Brisbane laten we meteen onze flessen weer vullen, we hebben ze nl. morgen weer nodig. Morgen gaan we weer een dagtrip op Moreton Bay maken, kan niet wachten. Het zal alleen wel een ruig ritje worden naar de duikstek, ze verwachten een windsnelheid van 20-30 knopen. Ik zal de zeeziektepilletjes dus maar inpakken.