Going Down Under

Vanochtend ging voor de allerlaatste keer de wekker om 6.00 uur. Slaperig als ik ben besef ik totaal niet dat vandaag al weer mijn allerlaatste werkdag bij de klant en zelfs in Nederland is.
Op mijn werk begint het wel te dagen wanneer ik van elke collega, die langskomt hoor: 'Vandaag al je laatste dag, hoe voelt dat nou?'

Ik heb de hele dag een ontzettend vakantiegevoel, en dat is best lekker ;) 's Middags trakteer ik wat lekkers voor iedereen met wie ik heb samengewerkt. Dus je begrijpt, van werken is niet veel gekomen. Daarna is mijn manager nog even langsgeweest om ook afscheid te nemen. Bijna een uur later dan normaal ga ik pas naar huis. Zodra ik mijn pasje heb ingeleverd, dringt het pas tot me door dat dit echt de laatste keer is dat ik op m'n werk kom. Natuurlijk moet ik nog wel m'n auto en andere spullen inleveren op het hoofdkantoor van m'n werk, maar dit was de laatste keer dat ik bij de klant was.

Ik wil iedereen bedanken voor de zeer prettige samenwerking, voor de lekkere lunches in Rhijnauwen en de gezellige wandelingen door Odijk!

Zojuist een bericht in mijn inbox gehad dat het bedrijf waar ik gisteren een interview mee heb gehad mij een aanbod wil doen.

Vanochtend belde Sascha mij op: hij had net een sollicitatiegesprek gehad met een bedrijf in Brisbane! Heel spannend en we zijn benieuwd hoe het verder zal aflopen.

Verder hebben we vandaag de tickets ontvangen, dus de vlucht is nu eindelijk echt geboekt. We vertrekken donderdag 21 juni om 10.50 uur van Schiphol en komen vrijdag 22 juni om 22.35 uur (lokale tijd) aan in Brisbane. Nog maar 22 dagen dus, de tijd lijkt steeds harder te gaan.

Toen ik thuiskwam, zag ik dat de vertaalster al de verklaring van de hypotheekverstrekker had vertaald, dus dat is ook geregeld. Lekker als dat allemaal zo snel gaat.

Inmiddels zijn we druk op zoek naar een plek om de eerste 2 weken door te brengen wanneer we nog geen huis hebben. Ik heb een aantal motels, caravan parks en eigenaren van holiday units gemaild en inmiddels een paar reacties gehad. Omdat op 23 juni de schoolvakanties beginnen waren de meeste caravan parks al vol, maar de holiday units zijn over het algemeen nog wel beschikbaar. Verder heb ik van een motel in Highgate Hill (midden in Brisbane) ook bericht dat ze ruimte hebben voor nog best een aardige prijs. Kortom, het gaat allemaal goedkomen!

Vanochtend kregen we een SMS-je dat Hennie (onze ongelukkige buddy van gisteren) zich redelijk voelt. Hij is gisterenmiddag nog geopereerd en was vrij snel weer terug in z'n kamer. Opgelucht vertrekken we naar het duikcentrum. Na iedereen even op de hoogte te hebben gebracht, vertrekt de boot.

We gaan vandaag naar Eiland 2, waar rond een meter of 18 diepte een groot wrak schijnt te liggen. Het wordt een groepsexcursie, want we willen het allemaal zien. Het is wel koud daar beneden (zo'n 8 graden) en m'n handen vinden het niet zo fijn. Verder is het echt heel erg donker, het lijkt wel een nachtduik! Maar gelukkig vinden we het wrak, dus is het niet voor niets geweest. Het is best een groot wrak, maar er is niet zo heel veel leven te vinden. Wel een baars gezien, en Sascha heeft nog een zoetwaterkreeftje gezien. Zodra we weer wat minder diep zitten, begint de temperatuur ook weer op te lopen, heerlijk! Verder wordt het lichter en voel ik me beter op m'n gemak.

Toch wel leuk om het keertje gezien te hebben. Eenmaal terug op de kant, spoelen we onze spullen echt goed, omdat we het gisteren niet hadden gedaan.

Verder heb ik vandaag nog even de verklaring van de KNO-arts naar de keuringsarts gemaild. Dan kan ze gelijk morgen de keuringskaart in orde maken en versturen, zodat ik bewijs heb dat ik ben goedgekeurd. Nu moet ik nog even de verklaring van de hypotheekverstrekker naar de vertaalster versturen, zodat we daar een gecertificeerde vertaling van krijgen.

Om 5.30 uur gaat de wekker, wat vroeg! Na even gegeten te hebben en alles in de auto gelegd te hebben vertrekken we rond 6.15 uur richting Zeeland. We zijn vandaag met z'n drieen, dus Sascha zou in ieder geval 2 duiken moeten kunnen maken. Rond 7.30 uur komen we aan bij het Gemaal van Dreischor. We zijn de eersten en beginnen gelijk met het aantrekken van onze spullen. Op een gegeven moment komen 2 duikers ons vragen of wij een goede duikstek voor beginners weten. Daarna kunnen we gaan duiken.

Het zicht is niet veel beter dan vorige week, maar ik voel me een stuk prettiger. NA een half uur komen we bij het gemaal aan, en dat is echt indrukwekkend. Het is heel mooi begroeid en je komt ogen tekort. We komen van alles tegen: veel krabben, grote kreeften, aardig wat garnaaltjes en veel anemonen.

Na ruim een uur komen we weer bij de dijk uit. We moeten even wachten want er staan een paar koeien op de trap die wij op moeten. Wanneer zij weg zijn, kunnen we de dijk op. De parkeerplaats is inmiddels aardig gevuld, en we besluiten dan ook om een andere duikstek op te zoeken.











Na het vullen van de flessen en het bijwerken van de logboeken, gaan we op advies van een duikinstructeur naar duikstek de Kijkuit. Het ligt echt in de middle-of-nowhere, maar het ziet er mooi uit. Het nadeel is wel dat hier geen trap is, dus je moet over het gras de dijk over. Zonder duikuitrusting gaat het wel, maar met is toch een stuk lastiger. Al snel nadat ze zijn vertrokken om te gaan duiken, roept Sascha dat z'n buddy is gevallen en z'n been heeft gebroken. Ik bel 112, en gelukkig komt binnen 10 minuten de ambulance. Hij moet echt naar het ziekenhuis, waar blijkt dat zowel het scheenbeen als het kuitbeen zijn gebroken. We blijven in het ziekenhuis tot zijn familie is gearriveerd, en dan gaan wij naar huis. We brengen wel zijn auto nog even naar zijn huis, we hebben toch allebei een rijbewijs.

We zijn doodmoe als we thuiskomen, en gaan dan ook maar niet onze spullen spoelen. We gaan toch morgen weer in zoet water duiken, en dan wordt alles vanzelf wel weer schoon.

Na de zeer enerverende dag van gisteren gaan we vanochtend lekker een duik maken in Vinkeveen.

's Middags gaan we op bezoek bij de oma van Sascha. Ze heeft even tijdelijk in een verzorgingstehuis gezeten, dus daar gaan we naar toe. Daar aangekomen blijkt ze net vanochtend naar huis gegaan te zijn, dus rijden we door naar haar huis. Het is wel gezellig om daar weer even langs te gaan, ook omdat dit waarschijnlijk een van de laatste keren is dat we haar zien voordat we naar Australie vertrekken.

's Avonds zetten we alle spullen klaar voor morgen, omdat we heel erg vroeg weer naar Zeeland gaan. Een duikvriend gaat ook mee, en die zal rond 6.15 uur bij ons zijn. Dat wordt dus wel even de wekker zetten.

Vanochtend heb ik een duikkeuring laten doen. Zo vlak voor ons vertrek vind ik het wel prettig om nog even gekeurd te zijn. Het duurde iets langer dan verwacht, nl. een uur ipv een half uur maar het ging goed. Ik ben in principe goedgekeurd, alleen moet ik nog even de verklaring van de KNO-arts naar haar sturen.

Rond 12.25 uur stap ik in de auto om naar Teuge te rijden. Vanmiddag ga ik namelijk voor het eerst van mijn leven parachutespringen bij Paracentrum Teuge (www.paracentrumteuge.nl). Wel met een instructeur, dus ik hoef alleen maar te genieten. Helaas kom ik door alle files een half uur te laat, en moet ik langer wachten dan verwacht voordat ik de lucht in kan. Na een korte briefing waarin wordt verteld wat voor houding ik moet aannemen, gaan we iets over 16.00 uur het vliegtuig in. Op 3000 ft (1 kilometer) gaan 3 ervaren springers naar buiten. Dat is echt een bizar gezicht. Het roldeurtje in het vliegtuig gaat open en zij vallen er zo uit! Wij gaan nog even verder naar 9000 ft (3 kilometer). Het uitzicht is echt ontzettend mooi, en zolang de deur nog dichtzit voel ik me wel veilig.
Maar dan breekt het grote moment aan. De deur gaat open en ik moet als eerst. Er staat een enorme wind en de instructeur en ik bewegen ons naar de deuropening. Zodra we daar zijn, moet ik mijn benen onder het vliegtuig doen en een holle rug maken zodat mijn hoofd op de schouder van de instructeur komt te liggen. Al heel snel vallen we uit het vliegtuig. HEt gaat echt enorm hard! Ik vind het echt wel eng en vraag me, tussen het gillen door, hardop af waarom ik dit nou in godsnaam wilde doen. De vrije val duurt maar 30 seconden maar voor mijn gevoel duurt het minuten. We gaan met 200 km/uur naar beneden, en dat is echt serieus eng. Gelukkig gaat de parachute open, en daarna wordt het heerlijk stil. Pas nu ga ik er van genieten. De instructeur wijst me Teuge en Deventer aan en het is waanzinnig. Na een minuut of 6 gaan we landen. De landing valt best mee, al komen we best met een behoorlijke snelheid over het gras. Dan is het voorbij. De instructeur feliciteert me en ik verontschuldig me voor zijn nu waarschijnlijk halfdove oren.

Na afloop krijg ik een certificaat mee als bewijs, en bel ik gelijk Sas op. Volgens mij maakte hij zich best zorgen of het wel goed zou gaan. Daarna bel ik m'n ouders op, die ik maar niets had verteld. Ze schrikken echt,en maken me voor gek uit. Ik ben het ook wel met ze eens, maar ik ben wel trots op mezelf dat ik het gewoon gedaan heb! Ik denk alleen niet dat ik het ooit nog een keer ga doen.

Vandaag hebben we echt lekker uitgeslapen. Daarna ben ik maar eens gaan stofzuigen, dat was wel weer nodig ;)

Toen ik daar mee klaar was, had Sas lekker de tafel gedekt voor de lunch. Heerlijk! De rest van de middag hebben we een aantal afleveringen van McLeod's Daughters gekeken. Echt een luie zondag dus. Maakt niet uit, want het regent toch.

Vanochtend ging om 5.50 uur de wekker. Dat is nog vroeger dan normaal wanneer we moeten werken. Maar het is voor een goed doel, we willen namelijk vroeg in Zeeland zijn zodat we hopelijk een rustige duik kunnen maken.

Rond 7.30 uur komen we aan bij het gemaal van Dreischor. En inderdaad, we zijn de eerste. Maar al snel komen er nog 2 duikers. Het schijnt dat het zicht normaal 's ochtends heel goed is, maar vandaag was het echt heel slecht. We moesten dicht bij elkaar in de buurt blijven, anders konden we elkaar niet meer zien. Het zicht was zelfs zo slecht, dat we het gemaal onder water niet eens konden zien!

Na de duik zijn we nog even langs de duikwinkel gereden. M'n waterloosknop van m'n octopus is namelijk weer losgeraakt. Op zich niet zo erg, maar het is niet goed. Verder heeft Sas zijn flessen laten vullen, zodat de vulkaart van die winkel ook is opgebruikt.

's Avonds gaan we toch maar weer barbecuen. Het is lekker weer, wel een beetje veel wind. Het blijft lekker om buiten te eten.

Vanavond heb ik eindelijk de scuba review afgerond in het zwembad. Ik heb weer even de volgende dingen geoefend: setje uit en aan zowel aan de oppervlakte als onder water, lood uit en aan zowel aan de oppervlakte als onderwater, zonder masker rondzwemmen, gecontroleerde noodopstijging en buddy-breathen.

Het ging echt lekker, geeft ook weer vertrouwen. We zijn na de zwembadsessie hebben we nog even m'n fles en lood opgehaald voor morgen. We gaan nl. morgenvroeg naar Zeeland om te duiken bij het gemaal in Dreischor. Ben benieuwd.

Thuis zetten we alvast ons setje in elkaar, en pakken we alles wat we morgen nodig hebben. Zo hoeven we niet met ons slaperige hoofden na te denken wat we mee moeten nemen.

Vandaag lekker vrij, want het is Hemelvaartsdag! Sascha en ik staan vanochtend ingepland om te gaan duiken in Vinkeveen. We hoeven er pas om 10.00 uur te zijn, dus we kunnen lekker uitslapen.

Bij het duikcentrum aangekomen, blijken we maar met z'n vijven te zijn. Wel lekker want dan hebben we de ruimte op de boot. Maar ik had zelf meer animo verwacht. Ik heb er wel zin in, en voel me lekker ontspannen. Eenmaal aangekomen op duikstek begint het te regenen, maar dat geeft niet we zitten toch al ingepakt in onze droogpakken.

Ik moet navigeren van Sas, toch wel spannend. Ik heb er nooit zo'n vertrouwen in, maar het gaat goed. Het eerste deel van de duik is best saai, we zien helemaal geen vis. Maar dat wordt goedgemaakt in het tweede gedeelte. We zien nl. drie grote snoekbaarzen, een snoek en later nog een kreeftje en een paar slakken. Verder komen we precies bij de boot uit! Wanneer we aan boord zijn schijnt de zon, en kan wat mij betreft de dag niet meer stuk.

Uiteraard gaan we 's avonds weer barbecuen!

Vandaag heb ik even met de lease-afdeling van m'n werk gebeld. Ik moet m'n geliefde autootje toch een keertje inleveren. We spreken af dat ik m'n Peugeootje op 20 juni kom inleveren, dan lever ik ook gelijk m'n pasje en laptop in.

's Middags wordt ik gebeld door de PRM-afdeling. Ik moet namelijk ook een zogenaamd exitgesprek met de PRM-manager van mijn afdeling voeren. Ik vind het allemaal prima, helaas kan het alleen niet op 20 juni, als ik toch al op m'n werk ben. Het wordt een weekje eerder. Misschien kan ik wel wat met collega's afspreken om dan nog even samen te lunchen. Ook wel eens gezellig! Ik zit nl. altijd bij de klant en zie ze dus nooit.

Vandaag zag ik dat het nog maar 38 dagen duurt totdat we naar Australie vertrekken. Dat is nog maar iets meer dan een maand! Ongelofelijk zo hard als de tijd gaat.

Gisteravond hebben we toch maar besloten om vandaag naar Zeeland te gaan. Eigenlijk hadden we ons aangemeld voor een bootduik in Vinkeveen, maar er was te weinig animo om de boot te laten varen. Het is hartstikke mooi weer, dat wil zeggen weinig wind en geen regen.

Omdat we het zo laat pas hadden besloten, moeten we eerst naar Vinkeveen om de flessen en lood op te halen. Via Vinkeveen rijden we naar Zeeland, maar een klein beetje om ;)
Sascha wil bij het gemaal van Dreischor gaan duiken, maar daar aangekomen is het wel heel erg druk. We gaan dus naar onze vertrouwde stek, de Nieuwe Kerkweg in Den Osse. Ook daar is het aardig druk, maar we vinden nog een mooi plekje op de parkeerplaats.

We kleden ons snel om, want er beginnen toch een paar druppels regen te vallen. Het water is heel erg rustig, en het zicht lijkt aardig goed wanneer we het water in gaan. De afdaling gaat redelijk, en ik voel me heel goed. We zien heel veel krabbetjes in allerlei maten, leuk om te zien hoe alles rondrent/zwemt. Het is een lekkere duik, maar op het eind krijg ik de lucht niet meer weg bij mijn voeten, waardoor ik niet goed onder water blijf. Gevolg is dat ik onrustig begin te worden. Maar goed, toch weer lekker een uur gedoken.

Na de duik rijden we nog even langs Dolphins Diving, www.dolphins-diving.nl, in Brouwershaven. Daar hebben we zowel onze introductieduik als onze Open Water en Advanced Open Water cursussen gedaan. Voelt toch een beetje als 'onze' duikwinkel. Op het pleintje voor de winkel vullen we onze logboeken in, terwijl de zon lekker schijnt. Op de weg terug naar huis rijden we naar Vinkeveen om onze spullen weer terug te brengen.

Zo zijn we toch weer een hele dag onderweg voor slechts een duik. Maar het was het wel waard!

Vandaag hebben we de uitnodigingen voor het afscheidsfeest gemaakt. Ik vind ze best mooi geworden, maar ik heb ze dan ook zelf gemaakt. Nadat we zowel de uitnodigingen als de enveloppen hadden geprint ben ik maar even postzegels gaan halen. Ik heb de gehele voorraad van de Bruna gekocht, dat lijkt veel maar ze hadden er maar 29 ;))

De meeste uitnodigingen kunnen we gelijk versturen, we missen nog een paar adressen. Als we die hebben kan de rest verstuurd worden.

Het afscheidsfeest gaat plaatsvinden op zaterdag 9 juni vanaf 16.00 uur. We zien wel hoe laat het afgelopen is. Hopelijk is het mooi weer, zodat we zowel binnen als buiten kunnen zitten. Ik heb donderdag mooie fakkels gekocht voor in de tuin. Nu wil ik alleen nog wat Australische en Nederlandse slingers hebben, met de vlaggen, zodat we het huis en de tuin leuk kunnen versieren. Dat wordt nog even Internet afstruinen.

Vandaag ben ik met m'n moeder en m'n zusje naar de Libelle Zomerweek in Almere gegaan.
Vanochtend rond 7.00 uur vertrok ik richting Hardinxveld-Giessendam om m'n zusje op te halen. Het weer zag er niet veelbelovend uit: veel regen en wind. Verder was het verkeer echt een drama: overal stond file, zelfs om Woerden uit te komen! Uiteindelijk kwam ik na bijna 1,5 (!) uur aan in Hardinxveld. We zijn maar snel vertrokken, want we moesten weer terug naar Woerden om m'n moeder op te halen. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om haar al om 7.00 uur op te halen. De terugweg was nog steeds een grote file, maar uiteindelijk waren we om 9.30 uur bij m'n ouders.

Gelukkig ging de rit naar Almere zeer voorspoedig, en belangrijker: het stopte met regenen. De hele dag hebben we zon gehad, heerlijk! Het was erg gezellig en best druk. Ik heb lekkere cremetjes gekocht, dat kan ik nooit laten liggen. Verder hebben we nog wel gekeken naar leuke kleding, maar dat vond ik nogal tegenvallen. Meestal vind ik wel wat leuks, maar deze keer even niet. Misschien had ik al in m'n achterhoofd dat ik het dan ook mee naar Australie moet nemen. Rond 15.00 uur gingen we vermoeid en met een hoop tassen terug naar de auto. Eerst nog even met de pendelbus naar de parkeerplaats en dan zoeken waar die auto nou ook alweer stond! De terugweg ging lekker vlot, en binnen een uur waren we weer in Woerden.

Ik heb gelijk nog even afscheid genomen van m'n ouders, ze gaan lekker een weekje naar Zuid-Frankrijk. Heerlijk!

Het was een heerlijke dag, en ook gelijk de laatste keer dat ik mee kon naar de Libelle Zomerweek.

Na lang twijfelen ga ik vanavond toch lekker mee duiken. Volgens Sascha is het altijd redelijk rustig op de woensdagavond en dat is nog wel prettig.

Na een dag werken eten we even snel een boterham en pakken we daarna onze spullen. Rond 18.00 uur vertrekken we naar Vinkeveen. Daar zijn we de eerste. Eerst laten we de flessen vullen en daarna zetten we alvast onze spullen in elkaar. Wanneer iedereen er is, trek ik alvast m'n droogpak aan. Dat is een stuk rustiger dan wanneer ik dat nog op de boot moet doen. Bovendien waait het best hard, en met het pak aan blijf ik lekker warm. Vandaag ga ik met 2 kilo minder lood duiken dan afgelopen zaterdag, met 9 kilo zou ik toch makkelijk moeten kunnen afdalen. Dat gaat inderdaad redelijk, dus dat scheelt weer.

De duik zelf is erg prettig. Het zicht is zeer goed, maar het blijft donker in de plassen. We hebben allebei een lamp en dat scheelt. Ik voel me zo prettig dat ik aangeef iets dieper te willen. We komen uiteindelijk rond de 12 meter uit. Pas op het eind van de duik zien we een mooie snoek, wat zoetwaterkreeftjes en een heel klein zoetwatergrondeltje. Wanneer we naar het ondiepere stuk gaan, heb ik wat moeite om de lucht bij m'n voeten weg te krijgen. Sascha stelt voor om de volgende keer met enkellood te gaan duiken. Wie weet helpt dat.

Op de boot aangekomen, zien we nog net een klein stukje van de zonsondergang. De hemel is erg mooi verlicht. Wat een lekkere avond!