Going Down Under

Ook vandaag ben ik weer op de fiets, en ik ben nu alweer een minuut sneller dan gisteren. Nog steeds ruim 2 minuten langzamer dan in februari, maar dat komt wel weer.

Wanneer ik in de loop van de dag even op een nieuwssite kijk, is het letterlijk een rampendag: er is een hevige aardbeving bij Samoa geweest die een verschrikkelijke tsunami heeft veroorzaakt. Aan de andere kant van Australie is er een verschrikkelijke aardbeving in Indonesie geweest. Echt bizar, en wij zitten er precies tussenin. Vooral Samoa is voor ons best dichtbij, maar wij hebben hier echt niets gemerkt. De beelden op het nieuws zijn echt vreselijk, maar Australie heeft gelijk hulptroepen toegezegd.

Vandaag is het dan zover: voor het eerst sinds februari ga ik op de fiets naar m'n werk. Het valt best een beetje tegen, maar na een half uur ben ik op m'n werk en ik voel me heerlijk! Na een heerlijke douche ga ik aan het werk.

Vandaag is een belangrijke dag: de Annual Reports worden bezorgd, en moeten vandaag bij de Premier en Treasurer worden ingeleverd. Gelukkig krijg ik hulp van m'n collega's en zonder enige probleem bezorgen we de Annual Reports en publiceren we het op onze website. Ik stuur ook nog wat electronische versies rond naar een aantal mensen die het ook moest ontvangen, en dan zijn we er weer voor een jaar vanaf.

In m'n lunchpauze ga ik even naar ProDive om een cadeautje voor Sas te kopen. Ik koop ook nog een snorkel voor mezelf en neem even een nieuwsbrief voor een collega mee. Eenmaal terug op m'n werk mail ik even met Claire over de bbq die we zaterdag willen houden. We spreken een tijd af, en zij belooft haar heerlijke coleslaw mee te nemen. Heerlijk!

Aan het eind van de dag is het zover: de rit naar huis. Die is een stuk vervelender dan naar m'n werk, want het is redelijk heuvelop. De rit begint best goed, maar wanneer het eenmaal echt heuvelop gaat, merk ik dat m'n benen het niet meer zo gewend zijn. Gelukkig dat ik nog even boodschappen moet halen, een soort pauze ;) Maar eenmaal thuis is het gevoel verdwenen, en ben ik best wel trots dat ik weer eens ben gaan fietsen. Ik denk dat ik morgen maar weer op de fiets ga.

Rond een uur of 11 loop ik even naar een restaurant in de stad. Aankomende woensdag houden we een teamlunch, en ik vind het altijd wel prettig om iets geboekt te hebben. Onderweg naar het restaurant, zie ik opeens een vrouw aan de deur van haar auto hangen terwijl de auto de weg op rolt. Heel bizar, en het duurt ook even voordat ik doorheb dat het echt gebeurd.

De vrouw was vergeten de handrem aan te trekken, en was even de auto uitgelopen terwijl de auto op een helling stond. Gelukkig kwam er geen verkeer aan toen de auto de weg oprolde, maar de auto is best beschadigd. De portier stond nl. open en heeft een muur geraakt, waardoor die niet meer dicht kan. De vrouw is echt ontzettend geschrokken, en dus proberen ik en nog een aantal mensen haar een beetje te kalmeren. Een van de andere omstanders parkeert de auto in een parkeervak, zodat die in ieder geval van de weg af is.

De vrouw belt haar man, en wanneer ze een stuk rustiger is bedankt ze ons tig keer voor onze hulp. We hebben niet echt wat kunnen doen, alleen maar bij haar blijven en haar gerust te stellen. Maar goed, gelukkig heeft ze zelf niets.

Na dit bizarre voorval, reserveer ik even een tafel en loop dan weer terug naar kantoor. Al met al heeft het iets langer geduurd dan gepland, maar gelukkig is het vandaag lekker rustig op kantoor.

Ik ga dan ook lekker op tijd naar huis. Vandaag loop ik weer eens naar huis, iets wat ik al heel lang niet heb gedaan. Het is best lekker om te doen, al doet het eens stuk langer dan met de bus. Maar goed, ik heb m'n uur sporten er dan ook wel op zitten wanneer ik moe maar voldaan thuiskom. Echt ideaal om je werk van je af te zetten.

Rond een 7.45 uur ga ik aan m'n wandeling beginnen. Ik heb er echt zin in vandaag, dus vandaar. Ik doe weer hetzelfde rondje als 2 weken geleden, een kleine 7 kilometer. Ik voel me vandaag best goed, dus ik probeer een ritme aan te houden van 2 minuten hardlopen en 3 minuten lopen. Dat gaat beter dan ik had gedacht! Wanneer ik bijna thuis ben koop ik nog even een krantje, altijd fijn op de zondag!

Eenmaal thuis voel ik me heerlijk, ik heb echt volop energie en heb het gevoel dat ik veel meer lucht heb dan normaal, heerlijk!

's Middags is het tijd voor wat minder leuk werk: de belastingaangifte. Gelukkig hoeven we dit jaar alleen de Australische aangifte te doen, maar leuk is anders. Ik heb er echt geen zin in, maar het moet gewoon gebeuren. En wanneer we eenmaal bezig zijn, is het eigenlijk ook wel zo gebeurd. Gelukkig kunnen we ook hier in Australie electronisch aangifte doen, dat is echt een stuk minder ingewikkeld dan de papieren aangifte. En groot voordeel: het meest is al door de belastingdienst ingevuld.

Die van mij is echt binnen 10 minuten gedaan, ik heb niets bijzonders, alleen m'n salaris en verder totaal geen aftrekposten (helaas!). Sas kan dit jaar wel wat aftrekken, omdat hij nu ook officieel bij ProDive werkt. Dus hij kan z'n duikspullen die hij gekocht heeft aftrekken, en de onderhoudsbeurten. Dat scheelt toch weer, het is alleen wel even uitzoeken wat we nu precies kunnen aftrekken. Maar goed, uiteindelijk zijn we binnen 1,5 uur daar mee klaar, en zijn we er weer een jaar vanaf. Gelukkig maar!

Sas moet vandaag werken, hij gaat een kantduik maken in Southport. Dus rond een uur of 10 vertrekt hij. Ik pak voor het eerst sinds maanden weer m'n fiets en ga naar de slager. Het is eigenlijk best wel lekker om weer eens te fietsen en ik neem me voor komende week zeker 1 keer naar m'n werk te fietsen.

's Middags maak ik even de badkamer schoon, lekker met Madonna op de achtergrond. Het is een stuk prettiger schoonmaken met flink wat muziek! Daarna werk ik weer even het blog bij, er is weer veel gebeurd de afgelopen tijd.

's Avonds is het dan zover: de Bronco's spelen de halve finale tegen de Melbourne Storm. Vol verwachting trek ik m'n Bronco's shirt aan, hopend dat het helpt. Helaas verloopt de wedstrijd niet zoals we gehoopt hadden, de Storm zijn gewoonweg veel te sterk, en we verliezen met 40-10. Erg jammer, maar volgend jaar beter!

Sas heeft vandaag zijn 2-wekelijkse vrije dag. Ik heb maandag een afspraak gemaakt bij de bandenboer voor het vervangen van alle banden van de auto. Ze hebben nl. nauwelijks nog profiel, en we moeten ze wel erg vaak oppompen bij het benzinestation. Ze zijn kortom aan vervanging toe.

Verder is Sas zo lief om het huis schoon te maken, zeker nadat de duststorm heeft huisgehouden. Ondanks dat we zo goed als alle ramen dicht hadden, is er overal in huis wel dust/zand te vinden.

Het kantoor staat bij ons vandaag in het teken van de footy finals. Ik draag m'n Bronco's shirt, en de andere teams en AFL teams zijn ook vertegenwoordigd. Rond 16.30 uur begint de maandelijkse Star Friday. Onder het genot van eten en drinken kunnen we wedden op de eindstand van de AFL final tussen Geelong Cats en St Kilda, die morgen wordt gespeeld. Vanavond wordt de 1e NRL halve finale gespeeld tussen Parramatta Eels en de Canterbury Bulldogs (beiden teams uit New South Wales). Morgen zijn de Bronco's aan de beurt, zij moeten in Melbourne tegen de Melbourne Storm spelen. Dat wordt echt heel spannend, vooral omdat Melbourne toch wel de favoriet is. Maar de Bronco's spelen de laatste paar weken heel erg goed, dus ze hebben zeker een kans om in de finale te komen. Fingers crossed!

Wanneer ik thuiskom, een beetje licht in het hoofd van de 2 wijntjes die ik heb gedronken, gaan we eerst boodschappen doen. Daarna kijken we de wedstrijd van vanavond. De Eels winnen, het eerste team wat in de finale staat. Nu kijken wat de Bronco's morgen gaan doen. Go Bronco's !!!!

Rond een uur of 10 loop ik naar de drogist voor m'n wekelijkse weegbeurt. Na weer een week van redelijk zondigen sla ik steil achterover als ik op de weegschaal sta: weer 0.8 kilo eraf! Het is een belangrijke mijlpaal: ik ben nu 10.5 kilo afgevallen!! Het is ongelooflijk, ik ben er superblij mee.

Tijdens mijn lunchpauze ga ik maar weer eens naar de sportschool. Ik ben al heel lang niet meer geweest, te druk geweest met zwemmen, maar vandaag heb ik echt zin om naar de gym te gaan. Ik begin met wat gewichtentraining en ga daarna hardlopen op de loopband. Ik kies een 'random' programma (wat verschillende snelheiden en hellingen inhoudt). Ik kies voor 15 minuten met een snelheid van 8.5 km/uur. Ik heb het nog nooit zo lang volgehouden, maar vandaag voel ik me echt goed. Tot mijn verbazing houdt ik het ook echt de 15 minuten vol, en ook nog de 3 minuten cooling down. Uiteindelijk heb ik 2.44 kilometer hard gelopen, geweldig! Op naar de 3 kilometer, en dan naar de 5!

's Avonds ga ik weer naar ProDive. Vanavond is nl. onze 'graduation avond', waar we officieel onze pasjes voor de Underwater Naturalist cursus uitgereikt krijgen. De duikschool organiseert elke donderdag avond een social night, waarin iedereen kan komen en eten. Iedereen die een cursus heeft afgerond krijgt die avond ook z'n pasje.

Sas en ik schrijven ons eerst in voor 2 duiken op Cook Island (Tweed Heads) op 4 oktober. Sas had eigenlijk moeten werken dat weekend, maar er zijn genoeg instructeurs en dm's voor de open water cursus, dus hij hoeft niet mee te draaien met die cursus. We kunnen dus wat funduiken gaan doen.

Neville Coleman en Joey komen ook vanavond. Joey moet tot haar schaamte bekennen dat het filmpje niet geweldig is. Ze wil het eigenlijk niet laten zien, zo slecht vindt ze het. Uiteindelijk heeft ze toch 5 minuten materiaal gevonden wat redelijk is. Wij vinden het erg leuk om te zien, vooral omdat je jezelf nooit ziet wanneer je duikt. Het is echt heel bijzonder.

Neville is ook heel enthousiast over de foto's die Claire, Sascha en nog een cursist laten zien. Hij blijft maar praten, en ziet in elke foto wel wat bijzonders!

Uiteindelijk komen rond 21.00 uur thuis, wat een bijzondere avond! Ik kan niet wachten tot de volgende duiken. Hopelijk wil m'n camera dan wat beter meewerken.

Vandaag ben ik lekker vrij. Eigenlijk had ik op 7 september m'n maandelijkse vrije dag moeten hebben, maar het was die dag gewoon te druk op het werk. Nu vind ik het wel lekker dat het verplaatst is naar vandaag, zeker omdat we gisteren hebben gedoken.

Ik slaap lekker uit, nou ja tot 7.00 uur (is erg uitslapen vergeleken met gisteren ;)), en na wat wassen te hebben gedaan, pak ik rond 10.30 uur de bus naar Milton. Ik heb nl. vandaag een afspraak bij de tandarts voor de halfjaarlijkse controle en reiniging.

Alles is gelukkig ok, en de tandarts vertelt vol trots dat ze net haar open water cursus heeft afgerond. Ze was erg enthousiast geworden door mijn duikverhalen, en heeft nu dus eindelijk zelf de cursus gedaan. Erg leuk om andere mensen aan het duiken te krijgen, al is het de tandarts ;)

Daarna haal ik nog even wat vlees bij de slager in Kelvin Grove, en loop daarna naar huis. Het is echt heerlijk weer vandaag, zo'n 30 graden. Veel te warm voor de tijd van het jaar, het lijkt wel zomer in plaats van lente!

Wanneer Sas en ik rond 5.45 uur bij de duikshop aankomen is de divemaster van vandaag nog niet eens aanwezig. Vreemd, want er zijn al 2 andere klanten, en Neville Coleman en Joey (die eigenlijk Jorina heet, maar wat niemand hier kan uitspreken) zijn er ook al.

Wanneer de divemaster de bus met de trailer heeft gehaald, laden wij maar alles in. De divemaster is blijkbaar nog iemand op gaan halen. Later blijkt zelfs dat er zoveel mensen zijn, dat we niet eens allemaal in de bus passen. De DM gaat dus met zijn eigen auto, en Sas offert zich maar op om de bus te rijden. Heel slecht geregeld, want Sas heeft nu eindelijk eens een dag vrij. We zijn zeer 'unimpressed' door het gedrag van de DM, maar proberen toch te genieten van de dag.

We krijgen van Claire en Russell een vooraankondiging van hun huwelijk in de UK op 9 juli 2010. Het wordt gehouden in Wetheby, vlakbij Leeds. Volgens Claire is het wel beter om via Londen te vliegen en niet via Leeds, omdat dat veel duurder is, en dan met een auto naar Wetheby te rijden. Het hotel ligt nl. redelijk afgelegen, dus je hebt wel een auto nodig. Ze gaat ons ook nog even de contact details van het hotel geven, zodat we alles kunnen boeken. Erg leuk, ik voel me zeer vereerd dat we zijn uitgenodigd. Het is toch wel heel bijzonder!

De duiken zelf zijn best aardig, hoewel de omstandigheden niet fantastisch zijn. Het zicht op de eerste duik is best goed, alleen staat er heel veel surge, waardoor je constant heen en weer geslingerd wordt onder water. Niet echt heel fijn als je foto's wilt maken. Tijdens de duiken merken we wel de impact van de cursus, echt alles is nu zo fascinerend onder water. Ik loop constant tegen mezelf te zeggen: dat is groene alg, dat is een soft coral etc. Geweldig. We zien ook nog een nudibranch die we nog niet eerder hadden gezien. Verder zien we gelukkig ook schildpadden, waarvan we nu ook kunnen zien wat een vrouwtje en wat een mannetje is. Een mannetje heeft een lange staart (ja, het is een staart en niet wat anders!) en een vrouwtje heeft dat niet. Makkelijk toch! We komen Joey een paar keer tegen en ze filmt iedereen, ben heel benieuwd naar het resultaat.

Tussen de duiken door worden we verrast door walvissen, ze zijn best dichtbij, wat een fantastisch gezicht! Het is een vrouwtje met een jong, en door het slaan met de staart laat ze wel merken dat we wat afstand moeten houden. Fantastisch!

De tweede duik loopt voor mij wat minder. M'n camera doet het niet! Echt balen, en ik kan m'n teleurstelling ook nauwelijk verbergen. Ook nu komen we schildpadden tegen, eentje is zelfs heel erg dichtbij. Het blijft geweldig om ze in het echt te zien, iets wat nooit verveelt! Verder komen we een octopus tegen die zo goed is gecamoufleerd, dat het echt lastig is om hem van de rots te onderscheiden. Claire heeft zelfs in eerst instantie niet in de gaten dat er een octopus zit, ze is te gefocused op de cleaner shrimps die er vlakbij zitten. Ze schrikt zich dan ook rot als de 'rots' opeens beweegt!

Het is weer een heerlijke dag op OceanCat en George, de kapitein, zorgt weer zoals gewoonlijk heel goed voor ons. We genieten van een heerlijke lunch in de baai en gaan dan weer terug naar de haven.

Eenmaal terug in Brisbane spreek ik de DM aan op z'n gedrag van vandaag. Ik vond het allemaal erg onprofessioneel, en Sas heeft uiteindelijk naar ons idee (de meeste van de ervaren duikers dachten dat) het werk van de DM gedaan. Dat kan echt niet. Ik ben wel blij dat ik er wat van heb gezegd, al heb ik niet het idee dat hij er wat mee doet. Maar ik ben het in ieder geval kwijt.

Sas moet vandaag weer werken, maar deze keer ga ik met hem mee. Hij geeft vandaag een refresher cursus aan 2 duikers die al jaren niet meer hebben gedoken. Ik kijk vandaag mee, om een indruk te krijgen wat ik kan gaan doen wanneer ik m'n Divemaster cursus heb afgerond. Het is echt heel interessant om te zien, en heel inspirerend. Nadat ik op het laatste moment te horen had gekregen dat m'n cursus niet doorging, heb ik nl. de motivatie een beetje verloren. Ik heb sindsdien m'n boeken niet meer ingekeken.

Na de refresher cursus zou er ook iemand komen die een Discover Scuba cursus zou doen. Dat is voor mensen die nog nooit hebben gedoken, een soort kennismaking met duiken. Helaas komt hij niet opdagen, en kunnen we hem ook niet bereiken. We gaan dus maar even wat zwemmen. Ik probeer m'n nieuwe zwembril uit, en hij zit heerlijk, veel beter dan de andere die ik heb. Zelfs Sas gaat zwemmen, wat echt nooit gebeurd. Al met al best een lekkere ochtend.

Daarna gaan we naar ProDive, Sas moet z'n papieren inleveren van vanochtend en onze tanks moeten gevuld worden voor de duiken van morgen. Verder betaal ik de 2 duikweekenden waar ik me van de week voor heb aangemeld. Dan is dat ook maar geregeld. Al met al een lekkere dag in heerlijk warm en zomers Brisbane!

Sinds ik weet dat ik in een maat kleinere kleding pas, heb ik sterk de behoefte om te winkelen. En dat is niet echt goed voor de portemonnee.

Tijdens de lunchpauze loop ik tegen een ontzettend mooie zomerjurk aan. Ik pas het, en vind het helemaal bij me passen. Ik denk dat ik alleen wel nieuwe schoenen nodig ga hebben die erbij passen. De jurk is echt perfect voor het huwelijk van Claire en Russell volgend jaar, maar ik kan het ook aan voor het Melbourne Cup event, de Christmas Board lunch en de Staff Christmas Party die er allemaal aan zitten te komen.

M'n baas vind de jurk helemaal geweldig, en ze zegt dat die echt wat voor mij is. Best leuk om te horen. Alleen de portemonnee vond het niet zo'n geweldig idee, de jurk was iets prijziger dan ik dacht. Dat heb je als je nooit op prijzen let, moet ik toch maar eens gaan doen.

Vandaag is het ook weer tijd om gewogen te worden. Ik ben niet heel erg strikt geweest de afgelopen week, maar gelukkig ben ik toch nog 0,6 kg afgevallen en ben ik nu 9.7kg kwijt. Nog 3 ons en dan zit ik al op de 10 kilo. Echt geweldig, ondanks dat ik het nu af en toe echt heel moeilijk vind om vol te houden. Gelukkig blijkt dat ik wel best wat af kan wijken van het dieet, als ik het maar compenseer.

Het is de rest van de dag ontzettend druk, dus behalve de 20 minuten in de bus vanochtend lukt het me niet om me voor te bereiden op de test van vanavond.

Eenmaal bij ProDive schrijf ik me in voor 2 duikweekenden. De eerste is van 16-18 oktober en bestaat uit een dag meedraaien met een schildpadden research team onder leiding van Kathy Townsend op North Stradbroke Island. De andere dag bestaat uit 2 heerlijke duiken. We vertrekken al op vrijdag, en genieten dan van een heerlijk diner tijdens de zonsondergang. Op zondag middag gaan we dan weer terug. Sas gaat niet mee, hij moet waarschijnlijk werken, dus ik ga met Claire. Ik kan niet wachten!

Het tweede weekend is een Women in Diving weekend in Mooloolaba op 20-21 november. Zaterdags is echt een verwendag: een massage, een body exfoliating behandeling, heerlijk diner en een overnachting. Zondag is de duikdag: 2 duiken op de HMAS Brisbane, een enorm wrak. Ik ben er pas een keer geweest, en ik wil er graag nog een keer duiken ook omdat ik het niet echt prettig vind om in wrakken te gaan. Sas mag niet mee, het is alleen voor vrouwen, dus ook nu ga ik met Claire. Geweldig!

Gelukkig begint de avond met een snelle herhaling van gisteren en nog wat nieuwe dingen waar we gisteren niet aan toe gekomen waren. Dan is het de tijd voor de praktische test. We krijgen 40 foto's te zien, en moeten onze keuze maken uit 4 mogelijkheden per foto. Het valt me niet eens tegen: ik heb toch nog 27 van de 40 goed. Sas doet het een stuk beter: 35 van de 40! Het theoretische stuk is lastiger. Gelukkig kunnen we onze boeken er bij houden, dus er wordt druk gebladerd.

Aan het eind van de avond ( het is dan al 23.00 uur!) maakt Joey (de assistente van Neville) een groepsfoto. Ik ben zo moe, dat het nooit een flatteuze foto kan zijn, maar Photoshop kan wonderen doen ;)

Zondag is het leukste gedeelte: de duiken op OceanCat. Gelukkig is weersverwachting heel erg goed, dus we kunnen niet wachten. Helaas kan Neville Coleman zelf niet mee, maar zijn assistente gaat wel mee, en ze gaat ons filmen terwijl we op zoek gaan naar de verschillende soorten alg, koraal, sponzen etc.

Rond 17.30 uur loop ik bij ProDive binnen. Vanavond start nl. onze cursus Underwater Naturalist. De cursus wordt gegeven door de wereldberoemde Neville Coleman. De cursus is echt fascinerend. Hij is zo gepassioneerd over al het onderwaterleven, dat zelfs een spons en koraal nu heel erg boeiend is om naar te kijken.

We krijgen in een sneltreinvaart in 4 uur de belangrijkste soorten onderwaterleven voorgeschoteld, en hun kenmerken zodat we ook de verschillen kunnen zien. Het cursus materiaal bestaat uit 2 van zijn enorme collectie boeken die hij geschreven heeft. Rond een uur of 10 is de eerste avond afgelopen en onze hoofden tollen van al die informatie die we hebben gekregen.

Morgenavond krijgen we een praktische test (foto's van de verschillende soorten alg, koraal etc die we moeten herkennen) en een theorietest. Of we dus maar even voor die tijd de 2 boeken door willen nemen. Hopelijk heb ik morgen een beetje tijd om het door te bladeren, maar volgens Neville is het geen test waarop we kunnen zakken, het gaat er gewoon om dat je een beetje gewend raakt aan het onderscheid maken tussen al het onderwaterleven, dat je anders naar de dingen gaat kijken.

Wat een fantastische cursus, ik geloof dat iedereen dat wel met me eens is. Het is echt heel boeiend. Ik denk dat we vanaf nu heel anders gaan duiken, we kijken normaal al naar al het kleine grut maar ik denk dat nu alles onderwater heel interessant is.

Sas staat al weer heel erg vroeg op om te gaan werken. Hij werkt dit weekend weer als divemaster bij een Open Water klas, en gaat geloof ik vandaag naar Tweed Heads voor de laatste 2 duiken van de cursus.

Normaal ga ik op zondagochtend naar het zwembad, maar vandaag had ik zin om een stukje te lopen. Het is nl. weer heerlijk weer (begint bijna saai te worden ;), dus ik smeer me goed in, pak een petje en met een flesje water en m'n telefoon in de hand ga ik op pad.

Ik loop onze straat uit naar het ziekenhuis, en ga dan linksaf Bowen Bridge Road op. Ik voel me goed, dus wanneer het enigszins vlak is, besluit ik een stuk te gaan hardlopen. Valt niet eens tegen. Op een gegeven moment ga ik weer linksaf, Newmarket Road op. Ook daar ga ik een stuk hardlopen, ook omdat die weg echt heel lang is. Aan het eind van Newmarket Road zit ons winkelcentrum, en daar haal ik even een krantje. Dan is het nog maar een klein stukje naar huis.

Al met al ben ik meer dan een uur onderweg, en het voelt heerlijk. Ik heb ook onderweg genoeg straatjes gezien waar ik een volgende keer wil gaan lopen. Een heerlijk begin van de dag!

Dit weekend is Sas weer aan het werk bij de duikschool, dus ik heb het rijk alleen. 's Ochtends zet ik al een was aan, en ga even naar het winkelcentrum voor een krantje en wat boodschappen.

Het is weer heerlijk weer, en volgens de weersverwachting blijft dat ook voorlopig nog wel zo. De komende week moet het elke dag zo'n 25-26 graden worden met een strakblauwe lucht en heerlijke zon. Heerlijk, de lente is begonnen!

Ik hang dus ook lekker de was buiten, veel lekkerder dan wanneer het in de droger moet. Verder werk ik 's middags even het weblog weer bij, en ik pak even het Advanced Open Water boek erbij voor de Underwater Naturalist cursus die dinsdag begint. Even kijken wat we nu ongeveer gaan doen.

's Avonds is het een lekkere avond bij de tv. De Bronco's spelen vanavond een zeer belangrijke wedstrijd tegen de Gold Coast Titans in wat een civil war van Queensland wordt genoemd. Het is echt een superspannende wedstrijd, heerlijk om naar te kijken met een glaasje wijn. Rond een uur of 7 hoor ik een enorm lawaai en gaan de ramen trillen. Het is zover: Riverfire begint en de F1-11 vliegen naar de stad. Ze komen dus blijkbaar over ons huis heen vliegen, en de dump-&-burn begint bij ons al. Best wel stoer! De F1-11 sluiten Riverfire ook af, dus een half uur later komen ze weer overvliegen. Dit was de allerlaatste keer dat ze in actie kwamen, vanaf volgend jaar moet er dus wat anders bedacht worden.

Sas is vanavond heel laat thuis. Hij moest vandaag naar Southport (Gold Coast) voor de eerste 2 open water duiken van de cursus. Ze hebben er 2 uur over gedaan om uit Southport te komen. Daar werd nl. ook de jaarlijkse triathlon gehouden. Best frustrerend. Verder was het zicht onder water ook niet best, kortom hij heeft wel een beetje gehad voor vandaag en is blij wanneer hij thuis komt.

We kijken samen de 2e helft van de wedstrijd, waarin de Titans een inhaalslag maken, maar gelukkig houden de Bronco's stand. Ze winnen uiteindelijk met 40-32!!

Ook vandaag ga ik weer een wandeling maken. Ik doe dezelfde route als woensdag. HEt valt me al wel op dat het best druk is op bepaalde plekken, en wanneer ik bij de Goodwill Bridge aankom snap ik waarom: er vliegen 2 F1-11 over. Die oefenen voor morgenavond, wanneer het Riverfire wordt gehouden (veel vuurwerk en dus de 2 F1-11 die overvliegen en een dump and burn doen). Wat een lawaai, maar erg leuk om ze te zien terwijl ik buiten ben.


Ik heb ook wat foto's gemaakt tijdens m'n wandeling, want het is echt een hele mooie route. Helaas is de camera op m'n telefoon niet heel geweldig, maar het gaat om het idee:

Vandaag ben ik echt in de stemming om wat kleding te kopen. Ik begin m'n broeken zat te worden, ze zijn echt veel te groot!

In de lunchpauze ga ik dus even naar de Queen Street Mall en naar het Myer Centre. Ik pas wat broeken, en het is nu officieel: ik pas in een maatje kleiner (nu size 10)! Echt helemaal geweldig! Ik koop ook nog wat netje shirtjes voor het werk en ben helemaal blij, alleen m'n portemonnee is wat minder gelukkig. Maar goed, het is voor een goed doel dacht ik zo.

Het is vandaag eindelijk een beetje rustig op het werk, dus ik ga lekker rond lunchtijd een flinke wandeling maken. Goed ingesmeerd met zonnebrandcreme, hoed en zonnebril op, een flesje water en m'n iPhone ga ik op pad. Ik loop vanaf m'n werk naar de Story Bridge, en ga over de brug naar Kangaroo Point. Vandaar loop ik langs het water naar de Goodwill Bridge om via de Botanical Gardens terug te lopen naar m'n werk.

Al met al ben ik iets langer dan een uur onderweg, en het is echt heerlijk. Zeker met wat muziek op de achtergrond en met dit heerlijke weer is het echt heel fijn om zo'n wandeling te maken.

Na een vlugge douche op het werk, hebben we 's middags de jaarlijkse uitreiking van de QCA Prize. De prijs ($1000,-) gaat naar de economie student die het beste heeft gescoord in de vakken Regulatory Economics and Macro economics. Het is een heerlijk relaxt einde van de dag, lekker bijkletsen met collega's onder het genot van wat cakes (die ik laat staan) en thee.

Het is alweer maandag, en om 5.30 uur gaat de wekker. Het valt niet mee om op te staan, maar het werk roept. Vandaag is er nl een board meeting en dat vraagt altijd om een vroege start. Om 6.45 uur ben ik al op m'n werk en ga verder met de voorbereiding op de meeting.

Vandaag is het ook weer tijd om te wegen, en ook ik ben erg verbaasd over het resultaat: 1,3 kilo kwijt in een week. M'n totaal staat nu op 9,1 kg! Ik merk dat m'n broeken nu wel erg wijd worden, zelfs de riem kan ik niet meer strakker aantrekken. Ik denk dat het binnenkort maar eens tijd wordt om naar een kleinere maat broek te kijken.

Het is vandaag echt ontzettend druk op het werk, en dus kunnen m'n baas en ik helaas niet naar het zwembad. Zelfs de lunchpauze schiet er vandaag bij in, maar goed om 17.30 uur kunnen we met een gerust gevoel naar huis: alles is gedaan.

Sas is dit weekend weer aan het werk als Divemaster, assisteren bij een Open Water cursus. Gisteravond hebben we gelukkig al de boodschappen gedaan, dus ik kan het eigenlijk dit weekend best rustig aan doen.

In de loop van de ochtend haal ik even de krant en nadat weer een was heb aangezet, ga ik lekker de krant lezen. Tegen de tijd dat ik de krant uit heb, is het al weer middag ;) Tijd om het weblog eens bij te werken. Ik was vorige week al begonnen, maar opeens viel de verbinding weg, die de rest van het weekend ook niet meer terugkwam. Heel irritant.

Gelukkig gaat het vandaag iets beter, en kan ik aan het weblog beginnen. Ik loop echt heel erg achter, het is de laatste tijd te druk geweest. Verder kijk ik ook nog even hoe het met onze Nederlandse bankrekening staat, al gebeurt daar weinig meer (behalve de IB-Groep die elke maand geld van me wil ;) en nog wat andere zaken).

Voor het avondeten maak ik roasted veggies (lekker makkelijk: in stukken snijden, in een bak gooien en een uur in de oven ;) met gemarineerde sirloin steak. Ik mag geen aardappels, maar voor Sas doe ik er ook nog een sweet potato doorheen. Ik vind het heerlijk smaken, en Sas heeft zo'n trek dat alles op gaat.

's Avonds is er een belangrijke wedstrijd op tv: de eerste eliminatie final in de AFL (Aussie Rules). 'Onze' club, de Brisbane Lions, spelen tegen Carlton en het is echt superspannend. Zo spannend dat we regelmatig zappen naar een andere zender. Steeds komen ze achter te staan, maar elke keer komen ze terug. De laatste 10 minuten zijn echt heel erg, ze staan heel erg achter, lijken te gaan verliezen, maar opeens scoren ze achter elkaar goals. Uiteindelijk winnen ze met 111-104! Echt ongelooflijk. De wedstrijd werd hier in Brisbane gespeeld, in de Gabba, dus de Lions fans zijn goed vertegenwoordigd en gaan compleet uit hun dak! De volgende ronde is aanstaande vrijdag in Melbourne, afwachten wat daar gaat gebeuren.

Vanavond moesten ook de Wallabies (het Australische nationale Rugby Union team) spelen tegen de Springboks (het Zuid-Afrikaanse team). Ook deze wedstrijd wordt hier gespeeld, in Suncorp Stadium, wat ongeveer 5 minuten rijden van ons huis ligt. Tegen alle verwachting in winnen de Wallabies met 21-6, dus ook daar zijn de Australiers erg gelukkig. Een goede avond voor de Australische sportfans dacht ik zo.

Het is vandaag nog best rustig op het werk, dus m'n collega en ik kunnen tijdens de lunchpauze lekker gaan zwemmen.

Sinds vorige week gaan we wat later, zo rond een uur of 1. Het begint nl. steeds drukker te worden in het zwembad, iedereen lijkt in de gaten te hebben dat de zomer er aan komt en dat het tijd wordt om te gaan bewegen ;)

Het is vandaag erg rustig in het zwembad, en we hebben een baan voor onszelf heerlijk! Na de warming up zwemmen we 8 * 50 meter op 1.05 minuten. De kunst is om in dezelfde tijd te zwemmen. Ik geef het tempo aan en mijn collega zwemt er achteraan. Het gaat echt heel goed, het is nl. voor mij ook nog een hele kunst om in het zelfde tempo te zwemmen. Het voelt heerlijk. Daarna doen we nog een aantal baantjes schoolslag en ik oefen met het ademen na 3 strokes, wat betekent dat ik aan allebei de kanten moet ademen. Dat voelt nog wel raar, maar na 4 * 50 meter gaat het al een stuk beter.

De rest van de middag verloopt zoals gewoonlijk super snel. Morgen moet een rapport naar de Members ter voorbereiding op de board meeting van maandag. De eerste 3 hoofdstukken komen rond 16.30 uur bij mij binnen, dus de helft is al gedaan. Rond 17.30 uur ga ik naar huis, wat een lekkere dag. Nog een dag te gaan voordat het weekend begint!

Na een hectische ochtend met heel veel meetings, gaan we (ons team + de Chief Executive) rond 12.00 uur op weg naar Kabuki, een Japans restaurant op loopafstand van het kantoor.

Vandaag kunnen we nl. met flinke korting daar gaan lunchen: 2 voor de prijs van 1! Het is ook weer eens tijd voor een teamlunch, iets waar we normaal geen tijd voor hebben. Vandaag is het teppanyaki tijd. We gaan rond een grote kookplaat zitten waar de chef voor onze neus en met heel veel gegooi ons eten klaarmaakt.

We krijgen salade, misosoep (best lekker), heerlijk bereide kip met geweldige groenten in een heerlijke dressing, nasi goreng met ei (valt een beetje zwaar op de maag na al die weken geen rijst te hebben gegeten!), en fruit toe. Het smaakt heerlijk, en belangrijker het is erg gezellig. Dat gaan we zeker vaker doen!

De rest van de dag komt er niet heel veel uit onze handen, zeker niet bij de collega's die lekker sake hebben gedronken ;)