Going Down Under

Om 4.30 uur gaat de wekker, wat is het nog vroeg! Maar we staan niet voor niets zo vroeg op, we gaan nl. duiken. Alhoewel ik erg geneigd ben om me nog even om te draaien.

Het is alweer maandag, de tweede week van onze vakantie is aangebroken. We hebben al best veel van ons lijstje gedaan, maar er staan nog wat dingen op het programma.

De weersverwachting voor vandaag is niet best: het wordt warm, heel warm. Ze verwachten rond de 40 graden hier. Pfff, dat wordt zweten.

Al ruim voor 7 uur zijn we in Scarborough in de marina. Al snel arriveren Phil en Bronwyn met hun boot. Doordat we allemaal lekker op tijd zijn, kunnen we heel snel vertrekken.

Op het plan van vandaag staan een bezoek aan Bunnings en Masters, 2 doe-het-zelf zaken.

Het valt nooit echt mee om op Eerste Kerstdag op tijd op te staan. Maar we zijn uitgenodigd bij de buren voor een kerstontbijt, dus we moeten wel.

Voordat we vanavond de traditionele kerstmaaltijd kunnen eten (fondue), willen we eerst nog het een en ander gedaan hebben: zo moet het huis echt even schoongemaakt worden, en moeten we nog wat last minute boodschappen halen. Ik ga de boodschappen halen, terwijl Sas ondertussen het huis schoonmaakt.

Het is vandaag maandag, maar het voelt totaal niet zo. Omdat het nu schoolvakantie is, is er bijna geen verkeer en dus neem ik lekker 2 bussen later naar m'n werk. Er is ook bijna niemand meer op kantoor, en de sfeer is heerlijk relaxt (dat is normal wel anders).

Na een heerlijke dag duiken, is het vandaag tijd om wat rond het huis te doen.

Na een heerlijk rustige week op kantoor is het opeens al weer weekend. Het is heerlijk weer dus we gaan een dagje duiken op Flinders Reef.

Afgelopen dinsdag zijn we weer thuisgekomen. Ik moet zeggen dat we het allebei wel heel fijn vinden om weer thuis te zijn. Er gaat toch niets boven je eigen bed, en ik vind het zo fijn dat we gewoon water uit de kraan kunnen drinken.

Vandaag is onze laatste dag in Indonesie. En als afsluiting staat een tocht door het Tangkoko National Park op het programma.

Helaas, de duiktrip op de geweldige Indo Siren zit er al weer op. Maar wanneer we 's ochtends wakker worden is er een kleine verrassing: onze vlucht vertrekt pas 2 uur later dan gepland, dus we kunnen nog iets langer op de boot blijven.

De laatste dag is alweer aangebroken. Helaas kan ik nog steeds niet klaren, dus slaan we de duiken over voor vandaag. Sas z'n oor voelt al weer een stuk beter, de oordruppels lijken te helpen. Maar hij besluit toch maar niet te gaan duiken.

In m'n slaap droom ik dat ik totaal niet kan klaren. Helaas is het geen droom, wanneer ik wakker word kan ik geen van m'n beide oren klaren. Dus ik neem sudafed in, neusspray en gooi druppels in m'n oren. Later kan ik een oor makkelijk klaren maar die andere werkt niet zo mee.

Wanneer we wakker worden zegt Sas dat hij de eerste duik niet gaat doen. Hij begint pijn aan een oor te krijgen en is ontzettend moe. Ik kan eigenlijk ook wel wat slaap gebruiken, dus ik laat even weten dat wij niet meegaan.

We kunnen uitslapen vandaag. Pas om 7 uur is de eerste duikbriefing van de dag. Vandaag gaan we 2 duiken doen op een site die heel toepasselijk Manta Sandy heet - waar we, je raadt het al, mantas gaan zien.